Είμαι παντρεμένη 23 χρόνια ,από μικροί είμαστε μαζί ,έχουμε δύο υπέροχα ενηλικα παιδιά περάσαμε κάποια χρόνια καλά κ κάποια όχι, έκανα πάντα εγώ τον κυματοθραύστη της συμπεριφοράς και των ξέσπασματων του άντρα μου για το κάθε τι, για να μη φτάνουν τα “κύματα” στα παιδιά ….
Εδώ κ κάποια χρόνια ο σύζυγός μου διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή,εγώ τον έσυρα με το ζόρι στο γιατρό γιατί οι αψυχολογητες αντιδράσεις και πράξεις του είχαν φτάσει στο απροχώρητο κ ήταν πλέον φανερό πως έπρεπε να ζητήσουμε βοήθεια ειδικού…
Ευτυχώς ανταποκρίθηκε ο οργανισμός του στη θεραπεία κ έγινε καλύτερα….ο γιατρός βέβαια μας είπε πως ένας διπολικος δε γιατρεύεται ,γίνεται απλά ρυθμισμένος διπολικος κ μπορεί να κοινωνικοποιειται φυσιολογικα κ να λειτουργεί…ως εδώ καλά….
Το πρόβλημα του όμως είμαι εγώ….είμαι κατά τη γνώμη του πάντα:” ανεπαρκής, αποτυχημένη ,χοντρή, λέω ανοησίες , κανείς δε με θέλει για φίλη, ” και άλλα πολλά παρόμοια…παρόλα αυτά, η ερωτική μας ζωή ήταν πάντα άψογη και υπερ- αρκετή κ επαρκής αν καταλαβαίνετε….( Έχω τρία πτυχία ,βγάζω 2000 το μήνα ,έχω ακίνητη περιουσία, έχω απίστευτη αίσθηση του χιούμορ σύμφωνα με όσους με ξέρουν, είμαι εμφανίσιμη και καλοντυμένη πάντα λόγω της φύσης της δουλειάς μου…..-εργάζομαι σε μεγάλη πολυεθνική-.
Παρόλα αυτά αν ακούσει κανείς τα όσα λέει σ’ εμένα ,θα νομίζει ότι είμαι ένα τίποτα σε όλα τα επίπεδα…
Πέρυσι έκανα το βήμα κ έφυγα από το σπίτι για ένα χρόνο…..έκανε τα πάντα να με γυρίσει πίσω ,έγινε ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου, κι επειδή τον ξέρω από τα είκοσι κ τον αγαπάω, τον πίστεψα δυστυχώς κ ξαναγύρισα….δεν είχα κ κάτι άλλο στη ζωή μου κ είπα ,οκ, μετάνιωσε ,υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει, το δείχνει με πράξεις ,δώστου μια ευκαιρία……
Ξαναγύρισα λοιπόν, χάρηκαν κ τα παιδιά ,ξαναβρήκαμε τους ρυθμούς μας, όλα πήγαιναν τέλεια….κάτι βέβαια δε μ αρέσε στην πορεία κ άρχισα να ψάχνω.
…εν ολίγοις ανακάλυψα πως ο λεβέντης μου διατήρησε για αρκετούς μήνες τη σχέση που είχε πριν τα ξαναβρούμε ,οι δικαιολογίες του (όταν του παρουσίασα αποδείξεις)ήταν η μία πιο ηλίθια από την άλλη, κ εν ολίγοις το γυρίσαμε του τύπου : αυτός είμαι κ άμα σ αρέσει, αλλιώς ξαναφύγε, κ στα τέτοια μου, και καλά έκανα κ δε με νοιάζει κλπ κλπ κλπ….βέβαια χωρίσανε επειδή το έμαθα, αλλιώς δε νομίζω ότι είχαν σκοπό…..
Και σας ρωτάω…..
Τι κάνω τώρα;;;
(Θα εκτιμήσω αν γίνεται μόνο σοβαρές απαντήσεις….αν είναι να κοροιδεψετε, παρακαλώ μη κάνετε τον κόπο… ευχαριστώ κ συγγνώμη για το σεντόνι …)
Ανώνυμη δημοσίευση από τη σελίδα Φίλοι Ψυχολογίας
Από singleparent.gr
