Κι εγώ με 3 παιδιά, έχασα τον άνδρα μου όταν ο μικρός ήταν 2 και ο μεγάλος 6.
Η μόνη επιλογή που έχεις είναι να δώσεις στα παιδιά σου ότι θα έδινες πάντα.
Να κάνεις ότι έκανες πάντα μάζι τους.
Πχ, Να τα παίρνεις σε γενέθλια, να τους κάνεις τα γενέθλια τους, να τα πέρνεις βόλτες, να παίζετε μαζί.
Για να γίνουν αυτά πρέπει εσύ να βρεις την δύναμη και να σηκωθείς.
Να θυμάσαι πάντα πως πλέον για αυτά εσύ είσαι ο μόνος τους κόσμος. Πλέον θα ζουν με τον φόβο μην χάσουν και την μαμά. Ότι πιο δύσκολο για αυτά.
Για αυτό δώσε τους την χαρά και όμορφες στιγμές. Και δεν είναι λάθος να δεις και ειδικό. Κι αν θες να κλάψεις κάντο το βράδυ όταν αυτά δεν θα βλέπουν και δεν θα ακούν.
Μπροστά τους μόνο να χαμογελάς. Και μετά προσπάθησε να βγάλεις το ολόμαυρο όσο πιο σύντομα μετά τις 40. Αρκετές μέρες σε βλέπουν τα μωρά με το μαύρο κι αυτό τους προκαλεί κατάθλιψη.
Όσο και να πονάει, όσο και να σε κρίνουν ο κόσμος εσύ είσαι μάνα, και θα παλέψεις για την καλή ψυχολογία των μωρών.
Πρώτα όμως βρες εσύ την δύναμη να σηκωθείς, πάρε δύναμη και κουράγιο από τα παιδιά.
Ας είναι η Γέννηση του Κυρίου να σου δώσει ότι χρειάζεσαι!
Χριστίνα
