Το παιδί σας είναι προσκολλημένο σε εσάς και δεν αλληλεπιδρά εύκολα με άλλα παιδιά ή/και ενήλικες. Σε κοινωνικές καταστάσεις, είναι ανήσυχο και δεν θα τολμήσει να απομακρυνθεί από το πλευρό σας.
Αν η παραπάνω περιγραφή σάς ακούγεται οικεία, συνεχίστε το διάβασμα ώστε να μάθετε γιατί προκύπτει αυτή η συμπεριφορά και πώς μπορείτε να τη διαχειριστείτε.
Γιατί συμβαίνει
Στην πραγματικότητα, το να είναι ντροπαλά τα μικρά παιδιά είναι κάτι φυσιολογικό και αρκετά συνηθισμένο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα νήπια έχουν ανεπαρκείς κοινωνικές δεξιότητες (για να μην αναφέρουμε την πολύ περιορισμένη εμπειρία με κοινωνικές καταστάσεις). Καθώς αυτό αλλάζει, το παιδί σταματάει σιγά σιγά να είναι ντροπαλό, αλλά αυτή είναι μια διαδικασία που μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια. Μάλιστα, περίπου ένα στα πέντε παιδιά δεν θα χάσει εντελώς αυτό το χαρακτηριστικό, αν και μπορεί να μάθει να το αντισταθμίζει.
Τι πρέπει να γνωρίζετε
Σε αυτήν την ηλικία, είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζετε εάν η έλλειψη κοινωνικότητας του μικρού σας παιδιού είναι εγγενής ή αυστηρά αναπτυξιακή. Αν όμως κλείσει τα τρία του χρόνια και το γεγονός ότι είναι ντροπαλό παρεμβαίνει πραγματικά στη ζωή του (π.χ. απεχθάνεται τις παιδικές ομάδες και τα πάρτι ή δεν απομακρύνεται ποτέ από εσάς στην παιδική χαρά ή ο δάσκαλός του λέει ότι δεν συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες), καλό είναι να ζητήσετε τη γνώμη ενός παιδοψυχολόγου.
Πώς να διαχειριστείτε το ντροπαλό σας νήπιο
Αποφύγετε τις ετικέτες
Οταν αποκαλείτε το παιδί «ντροπαλό», κινδυνεύετε να δημιουργήσετε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Θα αρχίσει να εσωτερικεύει την ετικέτα και μπορεί ακόμη και να τη χρησιμοποιήσει για να αποφύγει καταστάσεις που νιώθει άβολα («Είμαι ντροπαλός, οπότε δεν χρειάζεται να προσπαθήσω να ταιριάξω»).
Μη δείχνετε αποδοκιμασία ή αμηχανία
Ο παραμικρός υπαινιγμός ότι θεωρείτε την έλλειψη κοινωνικότητας ως μειονέκτημα του χαρακτήρα του θα κάνει το παιδί να γίνει ακόμη πιο κλειστό. Μην επαινείτε λοιπόν τα κοινωνικά παιδιά συγκρίνοντας τη συμπεριφορά τους με τη δική του και μην το πιέζετε να απαντήσει σε ερωτήσεις άλλων ενηλίκων. Εάν δείχνει ότι δεν σκοπεύει να απαντήσει σε μια ερώτηση, μπορείτε να βοηθήσετε απαντώντας εσείς. («Ο Πέτρος είναι τριών τώρα. Σωστά;»)
Επιλέξτε συμπαίκτες με προσοχή
Μην πιέζετε το παιδί σας να κοινωνικοποιηθεί, αλλά ενθαρρύνετέ το να αλληλεπιδράσει με άλλα παιδιά ξεκινώντας από μικρά βήματα. Προγραμματίστε ραντεβού στο σπίτι ή μικρές ομάδες για παιχνίδι με παιδιά με τα οποία αισθάνεται άνετα (ίσως τα ξαδέρφια του) και τα οποία δεν είναι επιθετικά ή έντονα. Επίσης, έχετε κατά νου ότι μπορεί πραγματικά να του είναι πιο εύκολο να κάνει παρέα με παιδιά που είναι λίγο πιο μικρά ή μεγάλα σε ηλικία από αυτό.
Εξάσκηση χωρίς πίεση
Παίξτε ρόλους σε κοινωνικές καταστάσεις -για παράδειγμα, προσποιηθείτε ότι είστε κουτάβι που θέλει να ενωθεί με τα άλλα σκυλάκια που παίζουν. Ζητήστε συμβουλές από το παιδί σας και καταλήξτε μαζί σε στρατηγικές που οδηγούν σε αίσιο τέλος.
Η προετοιμασία δημιουργεί αυτοπεποίθηση
Στο δρόμο για μια κοινωνική εκδήλωση, ενημερώστε το παιδί τι θα συμβεί εκεί («Θα παίξουμε παιχνίδια, θα ανοίξουμε δώρα και θα φάμε τούρτα») και πείτε του τα ονόματα των παιδιών και των ενηλίκων που θα συναντήσει. Ωστόσο, μην προχωράτε σε υπερβολικές λεπτομέρειες, καθώς οι πολλές πληροφορίες μπορεί να είναι αγχωτικές αντί να ηρεμούν.
Φτάστε πρώτοι
Η καθυστέρηση και η συμμετοχή σε μια ήδη διαμορφωμένη ομάδα μπορεί να τρομάξει το παιδί, οπότε προσπαθήστε να είστε από τους πρώτους που θα φτάσουν σε πάρτι και ομάδες παιχνιδιού. Αυτό θα το βοηθήσει επίσης να συνηθίσει το περιβάλλον πριν φτάσουν τα άλλα παιδιά.
Βοηθήστε να σπάσει ο πάγος
Εάν φαίνεται ότι θέλει να πάρει μέρος στη διασκέδαση, αλλά δεν ξέρει πώς να προσεγγίσει τα άλλα παιδιά, ενθαρρύνετέ το, κάνοντας μια πρόταση («Γιατί δεν τους ρωτάς αν θέλουν να δουν το νέο σου φορτηγό;»). Αν θέλει περισσότερη υποστήριξη, πηγαίνετε μαζί του και ρωτήστε τα άλλα παιδιά («Μπορούμε να σας βοηθήσουμε να σκάψετε αυτό το τούνελ;»). Στη συνέχεια και μόλις το παιδί δείχνει άνετο, απομακρυνθείτε.
