Είσαι ευτυχισμένη; Αν απάντησες, ναι. Τέλεια. Συνέχισε. Αν απάντησες όχι, μάλλον πρέπει να διαβάσεις όσα σου γράφει η Ντόρα Μίνου, ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια (ενηλίκων, ζεύγους & οικογένειας) γιατί ίσως κάπου να βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου.
Πολλές φορές ακούμε γύρω μας ή μπορεί και οι ίδιοι να σκεφτούμε ότι δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Τι σημαίνει όμως να είναι κάποιος ευτυχισμένος; Είναι το ίδιο για όλους; Σε μία προσπάθεια να δώσουμε τον ορισμό της έννοιας ευτυχισμένο θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε το άτομο που απολαμβάνει τη ζωή έχοντας συναισθηματική πληρότητα, ικανοποιεί τις ανάγκες του, εκπληρώνει τις επιθυμίες του και επιτυγχάνει τους στόχους του.
Μπορεί όμως αυτό να διαρκεί για πάντα; Μπορούμε άραγε να είμαστε πάντα χαρούμενοι και ικανοποιημένοι; Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να συμβεί αυτό και μάλλον δεν θα μπορούσαμε να κινητοποιηθούμε ώστε να την προκαλέσουμε, να τη συγκρίνουμε και να την επιδιώξουμε, να τη σταθμίσουμε αλλά και εν τέλει να την εκτιμήσουμε. Η ευτυχία δεν είναι μία μόνιμη κατάσταση αλλά στιγμές, και μάλιστα στιγμές που σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους.
Αν ρωτήσουμε γνωστούς και φίλους αν είναι ευτυχισμένοι θα δούμε ότι πολλοί λίγοι θα είναι αυτοί που θα μας πούνε ότι είναι, κι αυτό γιατί σήμερα οι περισσότεροι τη συνδέουν με την απόκτηση υλικών αγαθών ή με άλλους εξωγενείς παράγοντες και κανείς δεν θα στραφεί “μέσα του” ώστε να καταλάβει το πώς μπορεί ο ίδιος να την υπονομεύει.
10 ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ
-Καταπιέζεις τις επιθυμίες σου. Έχεις την τάση να παραβιάζεις αυτό που πραγματικά θέλεις εσύ και να λειτουργείς περισσότερο με τα πρέπει που σου υποδεικνύουν οι άλλοι.
-Συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί και για αυτό μοναδικοί δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο. Είναι σημαντικό λοιπόν να αναγνωρίζουμε και να εστιάζουμε στα δικά μας δυνατά σημεία και να εντοπίζουμε την πρόοδο και την εξέλιξή μας καθώς επίσης και να αποδεχόμαστε τις αδυναμίες μας.
-Θέτεις μη ρεαλιστικούς στόχους. Αυτό σε απογοητεύει και σε αποδυναμώνει. Οι στόχοι μας καλό είναι να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στις δυνατότητές μας ώστε να λειτουργούν ως κίνητρο στην προσπάθειά μας και να μας δίνουν την ανάλογη ικανοποίηση όταν θα τους πετύχουμε.
-Καθηλώνεσαι σε αρνητικά σενάρια με αποτέλεσμα να εγκλωβίζεσαι και να ακινητοποιείσαι πριν κάνεις την προσπάθεια. Οι όποιες αρνητικές εμπειρίες από το παρελθόν προσπάθησε να μην σου εγκλωβίζουν το παρόν και το μέλλον. Κάθε τι καινούριο είναι διαφορετικό.
-Ο φόβος του ρίσκου. Στη ζωή είμαστε αναγκασμένοι να ρισκάρουμε για να προχωρήσουμε. Τίποτα δεν είναι συμβόλαιο, από τις ανθρώπινες σχέσεις μέχρι και το επάγγελμα που θα κάνουμε. Ουσιαστικά αυτό είναι και η γοητεία της ζωής: οι ανατροπές και οι εκπλήξεις μας ωριμάζουν, μας προχωράνε παραπέρα.
-Τελειομανία. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αυτή είναι μία μεγάλη παγίδα που δεν σε αφήνει να αναγνωρίσεις τις δυνατότητές σου, να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τα θετικά που μπορεί να σου συμβαίνουν.
-Δεν επενδύεις συναισθηματικά. Η συναισθηματική “αγκύλωση” εμποδίζει το “σχετίζεσθαι” και σε απομακρύνει από την πιθανότητα να βιώσεις ότι αγαπάς και αγαπιέσαι.
-Τα δεδομένα και αυτονόητα. Φαντάζεσαι ότι κάποια πράγματα είναι δεδομένα και αυτονόητα, ενώ στην ουσία αυτό δεν ισχύει. Χρειάζεται να εκτιμήσουμε να επικοινωνήσουμε και να φροντίσουμε αυτούς που έχουμε στη ζωή μας προκειμένου να μην τους χάσουμε.
-Προσπερνάς τα θετικά και στέκεσαι περισσότερο στα αρνητικά. Τα δύσκολα μας ωριμάζουν, μας δίνουν εμπειρίες και μας βοηθούν να δούμε πόση δύναμη κρύβουμε μέσα μας, ωστόσο αναλογιζόμενοι τις επιτυχίες μας, τις χαρές μας, τις ευτυχισμένες μας στιγμές, προδιαθέτουμε τον εαυτό μας να ξαναζήσει κάτι ανάλογο.
-Αποφεύγεις να ονειρευτείς. Κι όμως μέσα από τα ταξίδια του νου, μέσα από την προσδοκία του ονείρου γεννιέται η ελπίδα. Όταν σταματήσεις να ελπίζεις είναι σαν να χάνεις το νόημα της ζωής. Πως είναι δυνατόν να νιώσεις ευτυχία;
