Η ιγμορίτιδα εκδηλώνεται τις περισσότερες φορές μετά από κρυολόγημα και οφείλεται σε μικρόβιο ή σε ιό.
Την εκδήλωσή της ευνοούν και διάφορες αλλεργίες (αλλεργία στη σκόνη, στη γύρη κλπ.), καθώς και ανατομικές ανωμαλίες (π.χ. σκολίωση του ρινικού διαφράγματος ή ρινικοί πολύποδες).
Σπανιότερα οφείλεται σε μόλυνση στα δόντια της πάνω γνάθου, η οποία μπορεί να επεκταθεί στα ιγμόρεια.
Τα συμπτώματα μοιάζουν πολύ με εκείνα του κρυολογήματος.
Τα πιο χαρακτηριστικά είναι:
– Πυρετός
– Δυνατός πονοκέφαλος
– Εστιασμένος πόνος γύρω από τη μύτη, τα μάτια, τα μάγουλα ή το μέτωπο
– Πυώδεις κιτρινοπράσινες εκκρίσεις από τη μύτη
– Βήχας
– Πόνος στα δόντια της άνω γνάθου
– Απώλεια όσφρησης ή γεύσης ή ακόμη και ακοής σε προχωρημένες καταστάσεις.
Πέρα από την αντιβίωση, την οποία μόνο ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει, μπορείτε να καταφύγετε και σε κάποια από τις ακόλουθες εναλλακτικές ή συμπληρωματικές λύσεις:
Εσωτερικές πλύσεις στη μύτη:
Χρησιμοποιήστε φυσιολογικό ορό ή θαλασσινό νερό και, ταυτόχρονα, καταναλώνετε πολλά υγρά, ώστε να απομακρύνεται και να ρευστοποιείται η βλέννα πιο εύκολα.
Αντιισταμινικά:
Ενδείκνυνται όταν η ιγμορίτιδα οφείλεται σε κάποια αλλεργία.
Τοπικά αποσυμφορητικά:
Πρόκειται για σπρέι που προκαλούν αγγειοσύσπαση για να «απελευθερώσουν» τη μύτη. Μην τα χρησιμοποιείτε πάνω από 5 ημέρες, επειδή μπορεί να προκαλέσουν εθισμό και να παρουσιάσετε φαρμακευτική ρινίτιδα.
Kαθαρός αέρας:
Αερίζετε καλά το σπίτι και τοποθετήστε φίλτρο στο κλιματιστικό (αν δεν έχει ήδη) για τη σκόνη, τα αιωρούμενα σωματίδια και τη γύρη ή χρησιμοποιήστε έναν ιονιστή αέρα.
Εισπνοή ατμών:
Οι υδρατμοί χαμομηλιού, ευκαλύπτου, μέντας ή λεβάντας, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθούν στη ρευστοποίηση της βλέννας.
