Στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε συνέντευξη ο Θάνος Καλλίρης, ο οποίος μίλησε και για τη δύσκολη περίοδο του στρατού.
Υπάρχει κάτι που σε έχει στοιχειώσει;
Ναι, κάποτε, για πάρα πολλά χρόνια, με στοίχειωνε το φανταριλίκι, καθώς πέρασα πολύ δύσκολο φανταρικό, γιατί πήγα πολύ μικρός, στα κατσάβραχα…
Είχες καψόνια;
Πολύ καψόνι, πάρα πολύ, μεγάλη δυσκολία, έντονες καταστάσεις, που για πολλά χρόνια είχα εφιάλτες. Στα δύο χρόνια του στρατού, πήγα στη μονάδα κι έμεινα εκεί ενάμιση χρόνο, εκεί ήταν τα δύσκολα. Ο μισός χρόνος του φανταρικού ήταν πολύ πρωτόγνωρη κατάσταση για μένα, ένα παιδί από την πρωτεύουσα, με άσπρο δερματάκι, να πάω στο κατσάβραχο, που λεγόταν Άσσυρος, μια μονάδα τεθωρακισμένων, μεταξύ Θεσσαλονίκης και Σερρών. Μετά από καιρό πέρασε αυτό και τώρα η πανδημία, ο εγκλεισμός, η απαγόρευση, να είμαι σε κατ’ οίκων περιορισμό, να μη μπορώ να δουλέψω, εγώ και λίγοι άλλοι, κι όλοι οι υπόλοιποι μια χαρά.
