Η επίμονη δίψα δεν είναι μόνο ενοχλητική, μπορεί να αποτελεί προειδοποιητικό σημάδι για κάτι σοβαρό και χρήζει περαιτέρω ιατρικής διερεύνησης.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η δίψα που δεν υποχωρεί, μπορεί να είναι σημάδι διαβήτη.
Γι’ αυτό συστήνουν σε όσους πίνουν δύο λίτρα νερού την ημέρα, αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται διψασμένοι, να συμβουλεύονται γιατρό για το ενδεχόμενο να πρέπει να υποβληθούν σε δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη.
Η εξέταση που είναι γνωστή και ως καμπύλη σακχάρου, είναι ιατρική διαγνωστική εξέταση κατά την οποία καταναλώνεται από τον ασθενή γλυκόζη και ακολούθως γίνονται τακτικές μετρήσεις γλυκόζης στο αίμα, ώστε να διαπιστωθεί ο ρυθμός με τον οποίον αυτή μεταβολίζεται από τον οργανισμό.
Η εξέταση αυτή χρησιμοποιείται στους ενήλικες για τη διάγνωση του διαβήτη, του διαβήτη στην εγκυμοσύνη και της μεγαλακρίας (πάθηση των ενηλίκων που προκαλείται από υπερβολικά ποσά έκκρισης της αυξητικής ορμόνης), ενώ συχνά συμβάλλει στη διερεύνηση ύπαρξης αντίστασης στη δράση της ινσουλίνης ή αντιδραστικής υπογλυκαιμίας.
Η πολυδιψία, όπως είναι ο ιατρικός όρος, αποτελεί πρώιμο σημάδι του διαβήτη τύπου 1.
Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι πολύ υψηλά, το σώμα αντιδρά με τη δίψα. Μπορεί επίσης να νιώθετε έντονα την ανάγκη ούρησης, ακόμα κι αν δεν καταναλώνετε πολλά υγρά.
Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι πολύ υψηλά, το σώμα πιέζει τα νεφρά να παράγουν περισσότερα ούρα για να απαλλαγούν από την περίσσεια γλυκόζης, οδηγώντας σε υπερβολική δίψα και συχνοουρία.
Άλλα συμπτώματα της πολυδιψίας περιλαμβάνουν ένα επίμονο αίσθημα ξηρότητας στο στόμα και εξάντληση.
Εάν η πολυδιψία προκαλείται από διαβήτη, μπορεί επίσης να υπάρχει μη φυσιολογική απώλεια βάρους, ανεξέλεγκτη πείνα και συχνές πληγές ή μολύνσεις.
Το σύμπτωμα μπορεί επίσης να είναι σημάδι άποιου διαβήτη, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον σακχαρώδη διαβήτη, έχουν όμως κοινά χαρακτηριστικά, όπως η δίψα και η συχνοουρία.
Ο άποιος διαβήτης είναι αποτέλεσμα της έλλειψης μιας ορμόνης, της βαζοπρεσσίνης, που εκκρίνεται από την υπόφυση, έναν ενδοκρινή αδένα που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου.
Όταν κάποιος ασθενής πάσχει από άποιο διαβήτη, ο οργανισμός αδυνατεί να ελέγξει το επίπεδο υγρών, κυρίως νερού, στο αίμα και στα ούρα.
Η απουσία της δράσης της βαζοπρεσσίνης, στους νεφρούς οδηγεί σε αδυναμία κατακράτησης υγρών που μοιραία πλέον χάνονται στα ούρα, με αποτέλεσμα την αποβολή μεγάλων σε ποσότητες και πολύ αραιών ούρων. Λόγω της μεγάλης απώλειας υγρών (4-10 λίτρα ημερησίως) ένας ασθενής με άποιο διαβήτη συνήθως αισθάνεται έντονη δίψα.
