Το τζίντζερ έχει γίνει γνωστό για τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, χάρη στις οποίες πολλοί το συνιστούν ως συμπληρωματικό μέσο καταπολέμησης φλεγμονωδών παθήσεων.
Σύμφωνα με μία μελέτη από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Michigan που δημοσιεύθηκε στο JCI Insight, η βασική βιοενεργή ένωση της ρίζας του τζίντζερ, η 6-τζιντζερόλη, είναι θεραπευτική αναστρέφοντας τον μηχανισμό που πυροδοτεί ορισμένες αυτοάνοσες παθήσεις στα ποντίκια. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές εξέτασαν τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, και το συχνά σχετιζόμενο με αυτόν αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (ΑΦΣ) ένα αυτοάνοσο νόσημα που συνδέεται με υποτροπιάζουσες θρομβώσεις. Και τα δύο αυτά νοσήματα προκαλούν εκτεταμένη φλεγμονή και καταστρέφουν τα όργανα με την πάροδο του χρόνου.
Στα ποντίκια που έπασχαν είτε από αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είτε από συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, η 6-τζιντζερόλη απέτρεψε την εξωκυτταρική απελευθέρωση των ουδετερόφιλων, που πυροδοτείται από τα αυτοαντισώματα που παράγουν αυτά τα αυτοάνοσα νοσήματα.
«Οι εξωκυτταρικές παγίδες των ουδετερόφιλων (NET) προέρχονται από τα ουδετερόφιλα. Πρόκειται για κολλώδεις μορφές, που μοιάζουν με ιστό αράχνης, και σχηματίζονται όταν τα αυτοαντισώματα αλληλεπιδρούν με υποδοχείς στην επιφάνεια των ουδετερόφιλων», εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας, Ramadan Ali.
Σύμφωνα με τον ειδικό, οι ιστοί αυτοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου και του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου, πυροδοτώντας τον σχηματισμό αυτοαντισωμάτων και συμβάλλοντας στις θρομβώσεις και τις βλάβες.
Το ερώτημα που τέθηκε στη μελέτη αυτή είναι το αν οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του τζίντζερ εκτείνονται μέχρι τα ουδετερόφιλα και συγκεκριμένα αν αυτό το φυσικό φάρμακο μπορεί να σταματήσει τα ουδετερόφιλα από το να παράγουν NET που συμβάλλουν στην εξέλιξη της πάθησης. Σύμφωνα με τον Δρ. Ali, η προκλινική αυτή μελέτη σε ποντίκια απαντά στο ερώτημα αυτό με ένα εντυπωσιακό «ναι».
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μετά τη χορήγηση 6-τζιντζερόλης, τα ποντίκια είχαν χαμηλότερα επίπεδα NET, ενώ και η τάση τους για δημιουργία θρόμβων μειώθηκε δραστικά, με την 6-τζιντζερόλη να δείχνει να αναστέλλει τα ουδετερόφιλα ένζυμα που λέγονται φωσφοδιεστεράσες, τα οποία με τη σειρά τους μείωσαν την ενεργοποίηση των ουδετερόφιλων.
Το πιο εντυπωσιακό εύρημα, ωστόσο, ήταν ότι τα ποντίκια ανεξάρτητα από το αν έπασχαν από αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ή συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, παρουσίαζαν μείωση στα αυτοαντισώματα σπάζοντας έτσι τον φλεγμονώδη κύκλο, ενεργοποίησης των NET και στη συνέχεια των αντισωμάτων.
Τα επόμενα βήματα και οι πιθανές συνέπειες
Παρόλο που η παρούσα μελέτη διενεργήθηκε σε ποντίκια, οι επιστήμονες πιστεύουν πως τα προκλινικά δεδομένα που δείχνουν ότι η τζιντζερόλη έχει αντι-ουδετερόφιλες ιδιότητες που μπορεί να προστατεύουν από την εξέλιξη των αυτοάνοσων νοσημάτων, ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των κλινικών δοκιμών.
«Αναρωτιόμαστε αν υπάρχει μια υπο-ομάδα ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα και υπερδραστήρια ουδετερόφιλα που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την αυξημένη πρόσληψη τζιντζερόλης. Θα είναι σημαντικό να μελετήσουμε τα ουδετερόφιλα πριν και μετά την θεραπεία, ώστε να προσδιορίσουμε την υπο-ομάδα εκείνη που είναι πιθανότερο να ωφεληθεί», προσθέτουν οι ειδικοί.
Η βιοενεργή ένωση, πάντως, δεν μπορεί να είναι η βασική θεραπεία για κάποιον με ενεργό αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ή συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, αλλά η επιστημονική ομάδα επιδιώκει να δει αν το φυσικό συμπλήρωμα μπορεί να βοηθήσει όσους διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσου νοσήματος.
«Όσοι έχουν τα αυτοαντισώματα, αλλά όχι ενεργοποιημένη την πάθηση, μπορεί να ωφεληθούν από αυτή την θεραπεία, αν η τζιντζερόλη αποδειχθεί δραστικός παράγοντας και στους ανθρώπους, όπως στα ποντίκια», αναφέρουν καταληκτικά οι επιστήμονες.
