Η προγεστερόνη, η οποία παράγεται από τις ωοθήκες στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης, αξιοποιείται στις περισσότερες ορμονικές μορφές αντισύλληψης.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πάνω από 100 εκατομμύρια νέες γυναίκες σε όλο τον κόσμο παίρνουν αντισυλληπτικά με βάση την προγεστερόνη.
Η δράση της προγεστερόνης σε ό,τι αφορά την κύηση ξεκινά πριν από αυτήν καθεαυτήν τη γονιμοποίηση του ωαρίου: Το έμβρυο, που προκύπτει από το γονιμοποιημένο ωάριο, προκειμένου να εμφυτευθεί με επιτυχία, είναι ανάγκη να βρει «πρόσφορο έδαφος».
Με άλλα λόγια ο ιστός, ο οποίος καλύπτει το τοίχωμα της κοιλότητας της μήτρας, το αποκαλούμενο ενδομήτριο, είναι αναγκαίο να είναι κατάλληλα «προετοιμασμένο», για να δεχθεί το έμβρυο. Η προγεστερόνη, τα επίπεδα της οποίας κορυφώνονται περίπου επτά ημέρες πριν από την έλευση του κύκλου και στη συνέχει πέφτουν, είναι απαραίτητη για την προετοιμασία του ενδομητρίου, ώστε λάβει χώρα η επιτυχής εμφύτευση του εμβρύου.
Σύμφωνα με τον γυναικολόγο Μενέλαο Λυγνό, ακόμα και μετά την επιτυχή εμφύτευση του εμβρύου στο ενδομήτριο, η προγεστερόνη συνεχίζει να έχει εξέχοντα ρόλο στην εξέλιξη της κύησης. Η ορμόνη αυτή, η οποία στα πρώτα στάδια της κύησης παράγεται από τις ωοθήκες, συνδράμει στη δημιουργία και διατήρηση ενός μικρο-περιβάλλοντος εντός της μήτρας, το οποίο δύναται να συντηρήσει το αναπτυσσόμενο έμβρυο. Μετά από την 8η με 10η εβδομάδα της κύησης, τα επίπεδα της προγεστερόνης ανεβαίνουν δραματικά, διότι σε εκείνο το χρονικό σημείο ξεκινάει η παραγωγή της ορμόνης από τον πλακούντα. Τα επίπεδα μάλιστα της προγεστερόνης φαίνεται, πως είναι ακόμα υψηλότερα, αν πρόκειται για πολύδυμη κύηση. Έτσι συνεχίζεται η ευεργετική δράση της προγεστερόνης καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Με δεδομένη τη σημασία της προγεστερόνης για την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης, επόμενο ήταν να διερευνηθεί το ενδεχόμενο χορήγησής της σε περιπτώσεις, που η κύηση εμφανίζει δυσχέρειες.
Σήμερα η προγεστερόνη χρησιμοποιείται εκτενώς στα πλαίσια πρωτοκόλλων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Χορηγείται σε γυναίκες, που υποβάλλονται σε θεραπεία υπογονιμότητας τόσο στα πλαίσια της προετοιμασίας του ενδομητρίου πριν από τη σπερματέγχυση ή πριν από την εμβρυομεταφορά κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, όσο και μετά από τη σπερματέγχυση ή την εμβρυομεταφορά, ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα εμφύτευσης του εμβρύου.