Πεταλούδες στο στομάχι, αγωνία, υπερενθουσιασμός, εκνευρισμός, επιθυμία, φόβος, ηδονή, αλλά και οδύνη. Υπάρχει λόγος που η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται. Άλλωστε τι άλλο μπορεί να δημιουργήσει ένα τόσο αλλόκοτο πανηγύρι από συναισθήματα;
Ίσως, δεν υπάρχει άλλη «σχέση» στην οποία να ριχνόμαστε με περισσότερη ορμή, πάθος, ένταση, επιθυμία όσο η πρώτη. Και μετά τελειώνει. Και για πρώτη φορά νιώθουμε πως κάτι που μπορεί να προκαλέσει τόση ευτυχία, μπορεί αντίστοιχα να προκαλέσει τόσο πόνο. Πανωλεθρία.
Τίποτα δεν (θα) είναι ίδιο από εκεί και πέρα.
Η δρ. Νikki Goldstein, μια σεξολόγος και σύμβουλος σχέσεων, εξηγεί ότι η πρώτη μας επαφή με τον κόσμο των σχέσεων είναι καθοριστική για τον τρόπο που αποφασίζουμε, επιλέγουμε και διαχειριζόμαστε τις μετέπειτα σχέσεις μας.
Λένε πως κάποιος που «έχει τη δύναμη» να σε κάνει να γελάσεις και να νιώσεις ευτυχία, αποκτά αυτομάτως τη δύναμη να σε κάνει να νιώσεις τα ακριβώς αντίθετα συναισθήματα.
Έτσι, ενώ για πολλούς το να ερωτευτούν μπορεί να σηματοδοτεί κάτι υπέροχο, για άλλους, μπορεί, απλώς, αντιπροσωπεύει ακόμα μια πιθανότητα να πληγωθούν.
