Μην πιάνεις τα χώματα, στρώσε το κρεβάτι σου, μην τεμπελιάζεις, μη μασάς τσίχλα, μην γκρινιάζεις, μη φωνάζεις, μη θυμώνεις, κάνε κάτι να μη βαριέσαι, κλείσε το video game, πλύνε τα χέρια σου, μη χαϊδεύεις τον ξένο σκύλο στον δρόμο, μη βρίζεις, κάνε ένα ντους, σταμάτα να πηγαίνεις πάνω-κάτω, κάτσε σε μία μεριά… Από όταν ήμασταν παιδιά τα ακούμε συνεχώς. Μαμάδες, μπαμπάδες, γιαγιάδες και κάτι θείες παρεμβατικές μάς λένε τι να κάνουμε αλλά και τι να μην κάνουμε. Προσπαθούν να διαμορφώσουν τις συνήθειες μας, τις συμπεριφορές μας, τον τρόπο μας. Να επιλέγουμε αυτά που θα μας κάνουν καλό και θα μας ωφελήσουν, και να αποφεύγουμε εκείνα που θα μας βλάψουν. Κι όταν εμείς μεγαλώνουμε και γινόμαστε μαμάδες, μπαμπάδες, γιαγιάδες και θείες, επαναλαμβάνουμε τα «μη» και τα «πρέπει» που μάθαμε τόσα χρόνια από τους γονείς μας. Τι θα λέγαμε όμως αν ξαφνικά πολλά από αυτά δεν ίσχυαν όπως τα γνωρίζαμε και τα είχαμε συνηθίσει; Αν – όπως γίνεται συχνά – μια έρευνα, ένας αναγνωρισμένος επιστήμονας, μια ανακάλυψη κατέρριπταν το θέσφατο ότι ορισμένες συνήθειες μας είναι κακές και θα μας βλάψουν, και μας πληροφορούσαν ότι, αντίθετα, θα μπορούσαν τελικά να είναι καλές και να μας φανούν ωφέλιμες;
Στα αδέσποτα λέμε «ναι»
Πολλοί γονείς φοβόμαστε να ενδώσουμε στην επιθυμία των παιδιών μας να αποκτήσουν ένα ζωάκι επειδή φοβόμαστε τα μικρόβια, τις αρρώστιες, τις τρίχες. Από ό,τι φαίνεται όμως, μάλλον κάνουμε λάθος. Ερευνα από το καναδικό Πανεπιστήμιο της Alberta δείχνει ότι τα μωρά από οικογένειες που έχουν κάποιο κατοικίδιο – 70% από τις οποίες σκυλάκι – έχουν υψηλότερα επίπεδα βακτηρίων στο έντερο που φαίνεται να προστατεύουν από την παχυσαρκία και τις αλλεργίες αργότερα στη ζωή. Επιπλέον, σε πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» διατυπώνεται η άποψη ότι οι κάτοικοι των πόλεων έχουν μικρότερης ποικιλίας μικροβίωμα στο δέρμα τους σε σχέση με τους ανθρώπους των αγροτικών περιοχών επειδή δεν εκτίθενται στο χώμα και στα ζώα τόσο συχνά. Αυτή η μειωμένη μικροβιακή «ποικιλία» σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αλλεργιών, σύμφωνα με την ίδια έρευνα.
Στην υπερβολική καθαριότητα λέμε «όχι»
Οι μαμάδες ειδικά θεωρούμε ότι όσο πιο πολύ και πιο προσεκτικά καθαρίζουμε τόσο πιο καλά προστατεύουμε τα παιδιά μας. Οι ειδικοί όμως έρχονται να μας πουν ότι δεν πρέπει να το παρακάνουμε με την καθαριότητα. Επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας βρήκαν ότι τα φυσιολογικά επίπεδα βακτηρίων που ζουν στο δέρμα πυροδοτούν έναν μηχανισμό ο οποίος αποτρέπει τη δημιουργία φλεγμονών. Ετσι φαίνεται ότι τα τραύματα των παιδιών που λερώνονται όταν παίζουν επουλώνονται ταχύτερα. Επιπλέον, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο «Brunel» του Λονδίνου παρακολούθησαν περισσότερα από 13.000 παιδιά από την εμβρυϊκή τους ηλικία ως και μετά τα 16 τους χρόνια και διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που χρησιμοποιούσαν πολλά οικιακά προϊόντα καθαρισμού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους ή σύντομα μετά τη γέννα, αύξαναν τον κίνδυνο να εμφανίσουν άσθμα τα παιδιά τους. Μάλιστα, οι πιθανότητες εκδήλωσης άσθματος ως την ηλικία των 7 ετών έφταναν το 41%.
Μήπως να μην το στρώσω;
Ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι το να στρώνουμε το κρεβάτι μας είναι δείγμα νοικοκυροσύνης, οι ειδικοί έρχονται να μας διαψεύσουν και να μας παροτρύνουν να σταματήσουμε αυτή την πρακτική. Πιθανόν – λένε από το Πανεπιστήμιο του Kingston – το στρώσιμο να φυλακίζει την υγρασία στα στρώματα και στα σκεπάσματα, και έτσι να βοηθά τον πολλαπλασιασμό των ακάρεων. Μας προτρέπουν λοιπόν να αφήνουμε ξέστρωτα τα κρεβάτια, ώστε τα ακάρεα να εκτίθενται περισσότερο στην ξηρότητα της ατμόσφαιρας και έτσι να είναι πιο πιθανό να μην επιβιώσουν.
Θυμώνουμε – υπό προϋποθέσεις
Παροτρύνουμε τους αγαπημένους μας να μη θυμώνουν και προσπαθούμε να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας. Κακώς, λέει η έρευνα του τμήματος Δημόσιας Υγείας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, αφού φαίνεται ότι οι άνθρωποι που εκφράζουν προς τα έξω τον θυμό τους – με τον σωστό τρόπο πάντοτε – έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν προβλήματα υγείας, ενώ παράλληλα παρατείνουν το προσδόκιμο ζωής τους, σε αντίθεση με εκείνους που καταπιέζουν τα συναισθήματά τους. Επίσης, φαίνεται πως όταν είμαστε θυμωμένοι, πιθανώς καταφέρνουμε να εστιάζουμε καλύτερα σε ό,τι μας απασχολεί, και τελικά κάνουμε σωστότερες επιλογές.
Βρίζουμε μόνο όταν πονάμε
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Keele διαπίστωσαν ότι το βρίσιμο όταν πονάμε μπορεί να δράσει σαν ισχυρό παυσίπονο. Φαίνεται μάλιστα ότι το βρίσιμο είναι τέσσερις φορές πιο ισχυρό παυσίπονο σε όσους δεν βρίζουν συστηματικά σε σύγκριση με εκείνους που βρίζουν καθημερινά άνευ λόγου και αιτίας.
Καλύτερα video games παρά τηλεόραση
Ποιος γονιός δεν έχει τσακωθεί με τα παιδιά του, ώστε να σταματήσουν να παίζουν video games; Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έρχονται να μας προειδοποιήσουν ότι ίσως δεν κάνουμε καλά και ότι δεν είναι σκόπιμη η καθολική απαγόρευση των βιντεοπαιχνιδιών. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα παιδιά που έπαιζαν ως μία ώρα καθημερινά ήταν πιο ευχαριστημένα με τη ζωή τους και είχαν καλύτερα επίπεδα θετικής κοινωνικής διαδραστικότητας από τα παιδιά που δεν έπαιζαν καθόλου. Η εν λόγω ομάδα είχε και λιγότερα προβλήματα με υπερκινητικότητα και συναισθηματικά ζητήματα. Επιπλέον, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το να παίζουν τα παιδιά video games είναι καλύτερο από την απλή παρακολούθηση τηλεόρασης.
Η υπερκινητικότητα αδυνατίζει
Ας μας λένε οι μαμάδες μας να ηρεμήσουμε και να μην κουνάμε ασταμάτητα τα πόδια μας, εμείς καλά κάνουμε και δεν τις ακούμε. Αμερικανοί ερευνητές από τη «Mayo Clinic» βρήκαν ότι οι νευρικοί άνθρωποι, που είναι πάντοτε σε κίνηση, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι αδύνατοι, καθώς οι υπερκινητικοί έχουν πιο γρήγορο μεταβολισμό και καταναλώνουν ενέργεια επειδή ουσιαστικά δεν ηρεμούν και δεν κάθονται ποτέ.
Στις τσίxλες λέμε «ναι»
Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας ότι δεν είναι ευγενικό και δεν ταιριάζει σε ανθρώπους με τρόπους, όμως το μάσημα τσίxλας επιταχύνει τον χρόνο αντίδρασης σε διάφορα ερεθίσματα ως και κατά 10%, σύμφωνα με ιαπωνική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Brain and Cognition».
Και λίγη τεμπελιά δεν βλάπτει
Η τεμπελιά – έχουμε μάθει – θεωρείται κακή. Αργία μήτηρ πάσης κακίας, έλεγαν οι αρχαίοι. Ωστόσο ερευνητές από το Πανεπιστήμιο British Columbia μάς λένε ότι το μυαλό μας είναι πιο δραστήριο όταν «ταξιδεύει» παρά όταν εκτελεί μηχανικές εργασίες, αφού η νοητική αυτή κατάσταση ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την επίλυση περίπλοκων προβλημάτων. Επίσης, σε έρευνα ψυχολόγων από το Πανεπιστήμιο Wisconsin-Madison φάνηκε ότι εκείνοι οι οποίοι έδειχναν ονειροπαρμένοι είχαν στην πραγματικότητα μεγαλύτερη «χωρητικότητα» στη μνήμη εργασίας τους (βραχύχρονη μνήμη). Επιπλέον, μελέτη επιστημόνων της Σχολής Ψυχολογίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Γεωργίας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Neuropsychologica» διαπιστώνει ότι οι άνθρωποι των οποίων το μυαλό περιπλανιέται περισσότερο έχουν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας σε τεστ που αφορούν την πνευματική και δημιουργική ικανότητα.
