Με το που φτάνουν τα Χριστούγεννα το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι πώς πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός. Και μετά ακούγεται η λέξη «Ωχ». Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί καθώς μεγαλώνουμε δεν μας κάνουν αίσθηση οι γιορτές;
Όταν ήμασταν παιδιά τα Χριστούγεννα ήταν η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. Καταρχάς έκλειναν τα σχολεία και είχαμε διακοπές. Στη συνέχεια ανυπομονούσαμε να στολίσουμε το δέντρο και φυσικά περιμέναμε πως και πως να ανοίξουμε τα δώρα. Συμπέρασμα, τα Χριστούγεννα όταν είσαι παιδί είναι φανταστικά. Για έναν ενήλικα όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Πρώτα από όλα δεν είναι διακοπές. Οι επισκέψεις πλέον στα σπίτια είναι αγγαρία, αφού με την κούραση που έχεις το μόνο που θέλεις είναι να καθίσεις σπίτι σου και να ξεκουραστείς. Τα παιδιά ξεκινάνε να φτιάχνουν τη λίστα με τα δώρα και να λένε «Θέλω αυτό να μου φέρει ο Άγιος Βασίλης» «Θέλω και εκείνο…». Το δε τραπέζι που πρέπει να ετοιμάσεις, ούτε για συζήτηση δεν τολμάμε να το αναφέρουμε. Για αυτό ακριβώς καθώς μεγαλώνουμε δεν συμπαθούμε τόσο πολύ τις γιορτές, όσο όταν ήμασταν παιδιά που όλα ήταν ξέγνοιαστα.
Μήπως όμως έχουμε ξεχάσει το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων;Χριστούγεννα σημαίνει ποιοτικός χρόνος με την οικογένεια. Σημαίνει επαφή με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια. Να συγχωρέσουμε τους ανθρώπους που μας πλήγωσαν αλλά και να ζητήσουμε συγγνώμη από εκείνους που αδικήσαμε εμείς. Πότε κανένα νόημα δεν βρίσκεται στα υλικά αγαθά. Το νόημα της ζωής των ανθρώπων βρίσκεται στην ανθρωπιά, τη ζεστασιά, το χαμόγελο, την ευτυχία, το κουράγιο, στις σχέσεις.
Ας αλλάξουμε λοιπόν τα πράγματα και να αναζητήσουμε τη μαγεία των Χριστουγέννων. Μόνο τότε οι γιορτές θα κάνουν και σε μας αίσθηση.
