Πώς μπορείς να επαναφέρεις την κανονικότητα στη ζωή σου μετά την απώλεια του μωρού σου; Πώς μπορείς να ξανακερδίσεις το χαμόγελο, όταν ο πιο πολύτιμος θησαυρός που κρατούσες μέσα σου για μήνες χάνεται ξαφνικά;
Η συγγραφέας, νηπιαγωγός και μητέρα Rachel Whalen περιγράφει τον ανείπωτο πόνο της απώλειας ενός βρέφους λόγω εγκυμοσύνης, βασιζόμενη στην προσωπική της εμπειρία.
“Θυμάμαι ακόμα την αίσθηση του να φεύγω από το νοσοκομείο, αφού το μωρό μου πέθανε.”
Μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει πώς τα πόδια μου με οδήγησαν έξω από εκεί που κάθε κύτταρο του σώματός μου ένιωθε αναγκασμένο να επιστρέψει.
Αντίθετα, σύρθηκα προς τον διάδρομο και την έξοδο.
Προς μια ζωή που δεν ήθελα καν να αρχίσω να ζω…
Εκείνη την ημέρα, έβγαλα τα ρούχα του νοσοκομείου και μάζεψα τα πράγματά μου.
Μάζεψα τα χαρτιά του εξιτηρίου και τις ιατρικές συνταγές. Περπάτησα προς την έξοδο.
Ο άνδρας μου με κρατούσε από το μπράτσο, ενώ οι νοσοκόμες με αποχαιρετούσαν με λυπημένα χαμόγελα και βουρκωμένα μάτια.
Εκείνη την ημέρα, τα χέρια μου έτρεμαν καθώς πατούσα το κουμπί του ασανσέρ.
Ένας λυγμός παραλίγο να με πνίξει καθώς δίπλα μας μπήκε ένα ζευγάρι που κρατούσε το μωρό του.
Τα πόδια μου με τα βίας με κρατούσαν όρθια, καθώς πλησιάζαμε τις πόρτες που οδηγούσαν στο γκαράζ.
Εκείνη την ημέρα, περπάτησα προς το αυτοκίνητό μου και μπήκα μέσα.
Ο άνδρας μου άναψε τη μηχανή και μας πήγε στο σπίτι.
Αφήσαμε το μωρό μας πίσω, σύντομα θα γινόταν στάχτη και εμείς δεν θα μπορούσαμε ποτέ ξανά να την κρατήσουμε στα χέρια μας.
Εκείνη την ημέρα, πήγα στο σπίτι και προσπάθησα να ξαναμπώ στην κανονική μου ζωή. Φρόντισα τη γάτα μου, έφαγα πίτσα στον καναπέ και είδα τηλεόραση.
Φόρεσα τις πυτζάμες μου, σύρθηκα στο κρεβάτι και έκλαψα μέχρι που με πήρε ο ύπνος.
Γιατί εκείνη την ημέρα, η ζωή μου άλλαξε για πάντα.
Εκεί την ημέρα έμαθα, ότι το να είσαι έγκυος δεν αποτελεί εγγύηση ενός ζωντανού μωρού.
Συνειδητοποίησα τι προνόμιο είναι να φεύγεις από το μαιευτήριο κρατώντας το μωρό σου στα χέρια σου!”
badmoms.gr
