Ο γιος, όταν πέθανε ο πατέρας του, έστειλε τη μητέρα του σε ένα γηροκομείο. Πήγαινε και την επισκεπτόταν σχεδόν κάθε μέρα.
Μια μέρα, τον καλούν από το γηροκομείο λέγοντας του ότι η μητέρα του πέθαινε. Εκείνη την ημέρα όταν πήγε να δει τη μητέρα του για τελευταία φορά τη ρώτησε:
– Τι μπορώ να κάνω για σένα μαμά;
– Να βάλεις αγάπη στην καρδιά σου” του απάντησε θλιμμένα η μητέρα του
-Ακόμα να φέρεις μερικούς μαστόρους στο άσυλο για να βάλουν κλιματιστικά γιατί , η ζέστη είναι αφόρητη. Και, αγοράστε δύο ή τρία ψυγεία για να μην χαλάσει το φαγητό εδώ. Πόσες νύχτες με πήρε ο ύπνος χωρίς να βάλω τίποτα στο στόμα μου.
Ο θλιβερός γιος της είπε:
– Μου λες τώρα αυτά τα λόγια ρε μάνα; Τώρα που πεθαίνεις; Γιατί δεν μου το είπες πριν;
Και η θλιμμένη μητέρα απαντά: – Είμαι συνηθισμένη στην πείνα και τη ζέστη γιε μου, αλλά ο φόβος μου είναι ότι δεν θα μπορέσεις να προσαρμοστείς σε αυτό το μέρος όταν τα παιδιά σου σε φέρνουν εδώ όταν μεγαλώνεις και δεν θα νοιάζονται πια για σένα..
Πάντα να θυμάσαι:
Ό, τι κάνεις στη ζωή θα γυρίσει πίσω σε σένα.
Αγαπάτε τις μητέρες σας, αγαπάτε τους γονείς σας!
