Με τον σύζυγό μου είμαστε παντρεμένοι 12 χρόνια και δεν έχουμε παιδιά γιατί μέχρι τώρα δουλεύαμε πολύ και οι δύο και ήμασταν πολύ πιεσμένοι. Τον τελευταίο χρόνο δεν τα πηγαίναμε καλά, είχαμε απομακρυνθεί ίσως γιατί είχαμε κάποια σοβαρά οικονομικά προβλήματα που μας απασχολούσαν. Προσπαθούσα να τον προσεγγίσω με πολλούς τρόπους αλλά εκείνος δεν ήθελε. Η συμπεριφορά του με οδήγησε να είμαι κι εγώ απόμακρη. Τότε δυστυχώς «έμπλεξα» σε μια εξωσυζυγική σχέση γιατί εκεί έβρισκα ό,τι είχα χάσει με τον άντρα μου. Την κράτησα 3 μήνες- μετά δεν άντεχα από τύψεις. Ο σύζυγός μου σταδιακά άρχισε να αλλάζει πάλι και να γίνεται όπως πριν. Πλέον είμαστε πολύ καλά. Όμως έχω τύψεις γι’ αυτό που έκανα και δεν ξέρω αν πρέπει να του το πω. Ποια είναι η γνώμη σας; Δεν πρέπει να είμαι ειλικρινής;
Αγαπητή αναγνώστρια,
Οι ανθρώπινες σχέσεις, όπως πιθανόν θα έχετε ακούσει να λέω συχνά, είναι ζωντανοί οργανισμοί. Χρειάζονται διαρκή και όχι στιγμιαία φροντίδα για να αναπτυχθούν. Χρειάζονται πολλών ειδών περιποιήσεις και διαρκή παραγωγή λύσεων στις δυσκολίες που θα συναντήσουν κατά τη διάρκειά τους. Δεν μπορεί να υπάρξει μια καλή σχέση όταν δεν υπάρχουν δυσκολίες. Αυτό το σενάριο δεν είναι ρεαλιστικό. Μια καλή σχέση δημιουργείται όταν υπάρχει η δέσμευση, το πείσμα να ζήσουμε καλά υπερβαίνοντας τις δυσκολίες που συναντούμε.
Περάσατε, λοιπόν, μια φάση στη σχέση σας που παραιτηθήκατε από τη διεκδίκηση του να ζήσετε καλά. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Σε αυτήν τη φάση χρειάζεται απόφαση, επιθυμία και ευθύνη για να παραμείνετε σε αυτήν τη σχέση. Όχι παθητικά, περιμένοντας ποιος από τους δύο θα το χάσει, μα εντελώς ενεργητικά, αξιοποιώντας τις άπειρες δυνατότητες εξέλιξής σας.
Η απάντησή σας δεν βρίσκεται προς τα πίσω αλλά προς τα μπροστά. Εάν γίνετε όπως πριν, διατρέχετε τους ίδιους κινδύνους. Η προηγούμενη στάση σας σάς οδήγησε στο τώρα που σας ζορίζει. Αλλάξτε στάση, αλλάξτε θέση, αλλάξτε ματιά. Και επιστρέφω αναδιατυπωμένο το ερώτημά σας, διότι η προσωπική σας απάντηση είναι πιο σημαντική από τη δική μου.
Συμφέρει να είστε ειλικρινής; Η ειλικρίνεια ως αξία αφορά μόνον την αποκάλυψη αρνητικών στοιχείων ή αφορά την ουσιαστική επιθυμία να σχετιστώ με τον άλλο, να με καταλάβει, να τον καταλάβω; Η όποια πληροφορία δίνω στον άλλο για εμένα είναι όπλο στα χέρια του εναντίον μου ή είναι πολύτιμο στοιχείο για να μας φέρει πιο κοντά; Τροφή για σκέψη…
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
