Είμαι ακόμα ελεύθερος.
Είχαμε 8 χρόνια σχέση.
Και το ελεύθερος δεν ξέρω αν ισχύει πια. Δεν ήταν δική μου επιλογή να χωρίσουμε.
Μια μέρα η σύντροφος μου μου φώναξε μέσα στα νεύρα της “μου τελείωσες”.
Η αξιοπρέπεια μου ήταν αυτή που με ώθησε να πάρω μια βαλίτσα με ότι βρω και να φύγω απο το σπίτι μας.
Η σύντροφος μου χωρισμένη με ένα παιδί. Ένα κορίτσι που το γνώρισα μωρό και έγινε μια πανέμορφη κοπελίτσα 12 ετών.
Την κόρη της την έκανα κόρη μου.
Όχι γιατί έπρεπε.Μπορεί να ταιριάξεις με έναν σύντροφο αλλά με το παιδί επιβάλλεται να δουλέψετε την σχέση σας μεταξύ σας.
Να γνωριστείς. Να ταιριάξεις. Να παίξεις.
Και αν φέρθηκα σαν μπαμπάς. Και αν έδωσα, γιατί ο αληθινός μπαμπάς αντικειμενικά άφαντος από τότε.
Εγώ να την διαβάσω. Να την σκεπάσω. Όταν αρρωστήσει να είμαι εκεί.
Να της πάρω τούρτα. Να στολίσουμε μαζί Χριστουγεννιάτικα δέντρα. Να την συμβουλεύω, προστατεύω, να την λατρεύω. Η κόρη μου.
Το ένιωσα. Σκέψου ένα παιδάκι να μεγαλώνει και να παίρνει τις δικές σου συνήθειες.
Να αποκτά το δικό σου χιούμορ.
Και με την σύντροφο μου περάσαμε πολλά προβλήματα.
Προβλήματα υγείας. Δικαστήρια. Οικονομικά. Τα πάντα. Και εγώ βράχος.
ΕΡΩΤΑΣ? ΦΟΥΛ. ΠΑΘΟΣ? ΦΟΥΛ.
ΔΕΜΕΝΟΙ? ΦΟΥΛ.
Και όμως. Εγώ που άφησα μια γειτονιά. Μια ολόκληρη πόλη, έναν κόσμο δικό μου, φίλους, κολλητούς, γνωστούς, συνήθειες, οικογένειες.
Δόθηκα στο 100% για τα κορίτσια μου.
Όταν είχαμε διαφωνία για κάτι τότε θυμόταν ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ να αποφασίζει. Γιατί ήταν κακό να λέω ότι δεν κάνουν πολλά γλυκά για την μικρή.
Αλλά ήμουν καλός για να κρατάω την μικρή να βγαίνει που και που για ένα καφέ και η σύντροφος μου.
Αλλά μετά δεν ήμουν καλός ΟΥΤΕ ΜΠΑΜΠΑΣ όταν έλεγα ότι δεν κάνει το παιδί να έχει κινητό στα 10!
Αλλά για να πηγαίνουμε κάπου οικογενειακά ή να βοηθάω στις δουλειές του σπιτιού ήμουν ιδανικός και μέλος της οικογένειας.
Γιατί τα λέω? Γιατί πονάω.
Έδωσα όλο μου το είναι σε 2 κορίτσια, την σύντροφο μου και την μικρή που την λατρεύω.
Και επειδή ζούμε το “ότι λέει η μαμά” η μικρή ένα τηλέφωνο δεν με παίρνει εδώ και 3 μήνες.
Λες και δεν υπήρξα ποτέ.
Πριν φύγω η μικρή μου είπε είμαστε οικογένεια. Πριν φύγω η μικρή μου είπε να ξέρεις δεν μ’ αρέσει που σε φωνάζει η μαμά. Έχει άδικο σε πολλά.
Ξέρω οτι το παιδί με βλέπει σαν μπαμπά της.
Ξέρει πόσο την λατρεύω.
Και δεν ήθελα με τίποτα το παιδί να ξαναζήσει μια φιγούρα άνδρα να φεύγει από το σπίτι χωρίς να θέλει επαφές. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ. ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ. Ποτέ δεν θα κρεμούσα το παιδί και ας μη είναι βιολογικά δικό μου.
Και ας μη μου μοιάζει στα μούτρα. Και ας μην έχει το επίθετο μου.
Και έφτασα 37 ετών άνδρας χωρίς παιδιά δικά μου γιατί τα έδωσα όλα στην σύντροφο μου.
ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΕΓΩΙΣΜΟ. ΠΗΡΑ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ΠΙΣΩ.
Και ας ξέρω ότι είναι νευρική. Ότι έχει προβλήματα με την δουλειά της.
Αλλά έτσι είναι τελικά η ζωή?Αν έχεις ΕΝΑΝ ανθρωπο που θα στα δώσει ΟΛΑ με αυτόν τα βάζεις???
Απορώ γαμώτο. Δεν αξίζω στο ελάχιστο έναν σεβασμό??
Έβλεπε γύρω της τόσα ζευγάρια να μοιράζονται μια ψεύτικη ζωή. Μπαμπάδες να μη δίνουν λογαριασμό σε τίποτα.
Και εμένα δεν με σεβάστηκε. Και ξέρω ότι ούτε ο έρωτας της έφυγε.
Αλλά εγώ δεν αντέχω να είμαι ο σάκος του μποξ.
Πλέον μένω προς το παρόν με τους δικούς μου.
Ο κολλητός μου λέει προχώρα βρες μια άλλη .
Έχω θυμώσει τόσο που θα ήθελα δικό μου παιδί χθες.
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΗ.
Γιατί έδωσα αφοσίωση και αγάπη.
Και ? Στον λογαριασμό βγήκα μείον.
ΧΑΜΕΝΟΣ.Την σύντροφο μου την λατρεύω όσο και να με έχει πληγώσει.
Αλλά πόσο θα την δικαιολογώ? Δεν θέλω να βρω ακόμα άλλη.
Αλλά πόσο ακόμα θα δέχομαι να κρατάει εγωισμούς??
Άλλαξε όλη μου η ζωή.
Και είμαι 37 ετών, να με φλερτάρουν γυναίκες και αναρωτιέμαι “ ρε Δημήτρη είσαι κορόιδο ?” Ρομαντικός? Η ο μεγαλύτερος βλάκας ?
Δημήτρης
