Συχνά οι γονείς επικεντρώνονται σε θέματα πειθαρχίας και εστιάζουν την προσοχή τους στο τι ΔΕΝ πρέπει να κάνει το παιδί.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες φράσεις τους ξεκινούν με το «Μη», «Όχι», «Δεν πρέπει», «Μην τολμήσεις» …
Μας ενδιαφέρει να έχουμε ένα παιδί υπόδειγμα εντός και εκτός σπιτιού, θεωρώντας ότι αυτό είναι το φυσιολογικό ( και το πρέπον) χωρίς να αναρωτιόμαστε τι είδους ερεθίσματα δέχεται το παιδί από το οικογενειακό του περιβάλλον.Οι ψυχολόγοι τονίζουν ότι η διαμόρφωση της συμπεριφοράς ενός παιδιού επηρεάζεται από πολύ πιο απλά πράγματα απ΄ότι πιστεύουμε όπως είναι η καθημερινή επικοινωνία που έχουμε με το παιδί. Εξίσου απλά είναι και τα υπόλοιπα πράγματα που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του.
Η σχέση μας με το παιδί
Η σχέση που έχουμε με τα παιδί μας μπορεί να το επηρεάσει καθοριστικά στη μετέπειτα ζωή του. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγήν. Αν έχουμε μια υγιή σχέση που βασίζεται στο σεβασμό, την κατανόηση και την συμπόνια, έχουμε θέσει γερά θεμέλια και αποτελούμε πρότυπο για το παιδί μας. Εάν, όμως, η σχέση μας βασίζεται στον έλεγχο, τον εξαναγκασμό και τη χειραγώγηση, αργά ή γρήγορα οι επιπτώσεις θα φανούν όχι μόνο στη μεταξύ μας επικοινωνία αλλά και στον τρόπο που θα επιλέξει το ίδιο να αντιδράσεις
Η σχέση μας με το σύζυγό μας
Τα παιδιά μιμούνται. Ο τρόπος που εμείς και ο σύντροφός μας συμπεριφερόμαστε μεταξύ μας αποτελεί –πάλι- πρότυπο. Ευτυχισμένοι γονείς κάνουν ευτυχισμένα παιδιά.
Η ατμόσφαιρα στο σπίτι
Όλα τα πράγματα που αναφέρονται παραπάνω έρχονται για να δημιουργήσουν την ατμόσφαιρα στο σπίτι μας. Αν υπάρχει αγάπη και σεβασμός, είναι πιθανό να έχουμε μια ζεστή ατμόσφαιρα στο σπίτι μας. Αν υπάρχει ασυμφωνία ανάμεσα στο ζευγάρι, ή ανάμεσα σε έναν γονιό και το παιδί ( μιλάμε για εντάσεις και συνεχείς καβγάδες) τότε η ένταση είναι διάχυτη παντού. Όταν το σπίτι αποτελεί ένα ζεστό και φιλόξενο καταφύγιο, το παιδί νοιώθει ασφάλεια και δεν θέλει να το εγκαταλείψει.
Πώς εμείς συμπεριφερόμαστε στους άλλους
Ο τρόπος που εμείς συμπεριφερόμαστε στους συνανθρώπους μας έχει άμεση επίπτωση στην συμπεριφορά των παιδιών. Πάρτε για παράδειγμα πώς αντιδρούν όταν μας ακούνε να σχολιάζουμε (αλά γαλλικά) για τον οδηγό που δεν άναψε φλας ή γιατί δεν μας άφησε να περάσουμε. Η αγανάκτησή μας ή ο θυμός μας, εντυπώνονται στη μνήμη του παιδιού, και στο επόμενο αντίστοιχο περιστατικό, θα μιμηθεί τη συμπεριφορά μας. Γι’ αυτό προσοχή.
