Είναι αληθινά υπέροχο να είσαι μαμά, αλλά είναι και εξαιρετικά δύσκολο, τόσο που καμιά φορά νιώθεις πως σηκώνεις καθημερινά όλο το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Κάπως έτσι ένιωσε κι αυτή η μαμά-blogger κι αποφάσισε να το μοιραστεί με όλες τις μαμάδες εκεί έξω που αγχώνονται να τα κάνουν όλα σωστά μέχρι που χάνουν το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια τους.
Έγραψε, λοιπόν, αυτή τη σύντομη, γεμάτη ενσυναίσθηση ωδή, αφιερωμένη στη μαμά που τρέχει και δεν προλαβαίνει…
«Στη μαμά, που είναι πολύ κουρασμένη για να βάλει ένα ακόμη πλυντήριο. Σε νιώθω.
Στη μαμά, που κάθεται σ’ ένα πάτωμα γεμάτο παιχνίδια χωρίς κουράγιο να τα συμμαζέψει. Σε νιώθω.
Στη μαμά που νιώθει ένοχη επειδή φώναξε στα παιδιά της. Σε νιώθω.
Στη μαμά που βλέπει Netflix, ενώ κοιμάται το μωρό κι ο νεροχύτης είναι γεμάτος άπλυτα. Σε νιώθω.
Στη μαμά που κλαίει επειδή δεν μπορεί να σταματήσει το κλάμα του παιδιού. Σε νιώθω.
Στη μαμά που τρώει το φαγητό της κρύο επειδή έπρεπε να φάνε πρώτα όλοι οι άλλοι. Σε νιώθω.
Στη μαμά που νιώθει μόνη. Σε νιώθω.
Στη μαμά που τόλμησε να πάει σούπερ-μάρκετ με τα νήπιά της. Σε νιώθω.
Στη μαμά που ξενυχτάει για να ετοιμάσει γεύματα για όλους. Σε νιώθω.
Στη μαμά που ξυπνάει άγρια χαράματα για να ξεκλέψει λίγα λεπτά για τον εαυτό της. Σε νιώθω.
Στη μαμά που δεν έχει κάνει μπάνιο εδώ και μέρες. Σε νιώθω.
Σε νιώθω. Είμαι κι εγώ σαν κι εσένα. Δεν είσαι μόνη.»
