Οι μεταβατικές καιρικές περίοδοι τείνουν να συγκεντρώνουν και τα μεγαλύτερα ποσοστά ιώσεων και κρυολογημάτων. Κάπως έτσι, τα κοινά σημάδια κάνουν την εμφάνισή τους, με τον υψηλό πυρετό να παίζει συνήθως πρωταγωνιστικό ρόλο. Τι συμβαίνει, όμως, όταν τα συμπτώματα που συναντούν οι γονείς στα παιδιά μπορεί να κρύβουν κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια απλή εποχική ίωση; Γνώριζες πως η μηνιγγίτιδα είναι μία από τις πιο ύπουλες νόσους επειδή “καμουφλάρεται” ως απλή ίωση; Γι’ αυτό και ο Δρ. Σπύρος Μαζάνης εξηγεί τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας, καθώς και τις επιπλοκές που μπορεί να έχει στον οργανισμό των παιδιών:
Οποιοσδήποτε ξαφνικός υψηλός πυρετός του παιδιού γεννά ανησυχία! Παρά την συχνότητα εμφάνισής του, όμως, θα πρέπει πάντα να γίνεται εξέταση, ώστε να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο μηνιγγίτιδας. Η ασθένεια εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να είναι πολύ επικίνδυνη, γιατί η εμφάνιση των πρώτων κλινικών εκδηλώσεων είναι ύπουλη και η αναγνώρισή της συχνά καθυστερεί.
Η εξέλιξη της μηνιγγίτιδας μπορεί να ποικίλει: συνήθως υπάρχει συνεχής πυρετός χωρίς έκδηλη αιτίας, μπορεί δευτερογενώς να προστεθεί κάποια άλλη λοίμωξη, πονοκέφαλος και αυχενική δυσκαμψία, συμπτώματα στις αρθρώσεις και πολύ συχνά νευροψυχικές επιπλοκες.
Ο δρόμος των μικροβίων:
Η μόλυνση από το μικρόβιο της μηνιγγίτιδας μεταδίδεται από παιδί σε παιδί μέσω των αεροφόρων οδών ή το στόμα και την μύτη. Το μικρόβιο εγκαθίσταται στο βλεννογόνο των αναπνευστικών οδών, ύστερα διεισδύει στα τοπικά γάγγλια -αδένες και φτάνει στους μήνιγγες.
Επειδή, λοιπόν, η μόλυνση γίνεται με την διασπορά σταγονιδίων από το στόμα, λέμε στις μητέρες να αποφεύγουν τους κλειστούς και πολυπληθείς χώρους. όπως πάρτι, ταβέρνες, σινεμά και παιδότοπους.
Ύπουλη εμφάνιση:
Οι εκδηλώσεις έναρξης της μηνιγγίτιδας συχνά εξαπατούν. Η διάγνωσή της είναι δύσκολη και καμιά φορά καθυστερεί και δύο-τρεις ημέρες. Όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι άτυπες και η προσοχή πρέπει να επικεντρώνεται στην αλλαγή συμπεριφοράς του βρέφους.
Θα πρέπει να αποκλείσει κανείς την μηνιγγίτιδα σε περίπτωση περίεργης υπνηλίας ή υπερβολικής νευρικότητας ή όταν το παιδί δεν τρώει καλά, κάνει εμετό ή εμφανίζει ωχρότητα. Πρακτικά, κάθε ανεξήγητος πυρετός σε ένα βρέφος θα πρέπει σε σύντομο διάστημα να οδηγήσει σε αποκλεισμό της μηνιγγίτιδας.
Οι νευρολογικές εκδηλώσεις μπορεί να προέχουν σε κλινικά συμπτώματα. Η κωματώδης μηνιγγίτιδα είναι αρκετά συχνή και πρέπει πάντα να υποπτευόμαστε την πιθανότητα του εγκεφαλικού οιδήματος, ώστε να εφαρμοστεί η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Σε ποσοστό 30% των περιπτώσεων, συμβαίνουν επιληπτικές κρίσεις και σπασμοί. Άλλα νευρολογικά προβλήματα είναι η προσβολή του οπτικού νεύρου και του προσωπικού νεύρου.
Τελικά η διάγνωση της μηνιγγίτιδας θα βασιστεί στην μελέτη του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Αυτό είναι το υγρό που βρίσκεται μέσα στην σπονδυλική στήλη και λαμβάνεται με ειδική παρακέντηση. Σήμερα, με τις υπάρχουσες θεραπείες, η έγκαιρη διάγνωση έχει και ευνοϊκή πορεία. Η θνησιμότητα τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί δραστικά.
Η συχνότερη επιπλοκή της βακτηριακής μηνιγγίτιδας στα παιδιά είναι ένας βαθμός βαρηκοΐας. Άλλες συχνές επιπλοκές είναι οι διαταραχές της ψυχοκινητικής ανάπτυξης, ενώ ένα ποσοστό 4% έχει διαταραχές στην ανάπτυξη και ένα 2% παρουσιάζει διαταραχές στην ομιλία.
Δρ. Σπύρος Μαζάνης. Παιδίατρος – Νεογνολόγος.
