Όπως υποστηρίζει ο ψυχολόγος, συγγραφέας και δημοσιογράφος Ντάνιελ Γκόλμαν, στο βιβλίο του «Focus for Kids: Enhancing Concentration, Caring and Calm», το πιο σημαντικό πράγμα για ένα παιδί είναι να αισθάνεται ότι έχει την απόλυτη προσοχή των γονιών του. Κάθε βλέμμα, κάθε χαμόγελο, κάθε σχόλιο αποτελούν για εκείνο τη διαβεβαίωση ότι κάποιος νοιάζεται πραγματικά.
Σύμφωνα με τον ειδικό, τα παιδιά έχουν την ανάγκη να ξέρουν ότι υπάρχει κάποιος να τα προσέχει, να τα παρατηρεί, να τα φροντίζει, να νοιάζεται για όλα όσα νιώθουν και χρειάζονται. Πρόκειται για τη λεγόμενη «βάση ασφάλειας», όπως την έχει χαρακτηρίσει ο βρετανός παιδοψυχίατρος Τζον Μπόουλμπι, που αποτελεί την αφετηρία για να μπορέσει το παιδί να ανακαλύψει τον κόσμο: να μάθει, να τολμήσει, να δοκιμάσει.
Αυτή η βάση ασφάλειας αντιπροσωπεύει τη «φωλιά» του, το μέρος στο οποίο μπορεί να καταφύγει κάθε φορά που οτιδήποτε εκεί έξω το τρομάξει ή το ξεπεράσει.
Τα παιδιά που έχουν αυτή τη βάση ασφάλειας, που ξέρουν ότι υπάρχει κάποιος που τα φροντίζει και τα προστατεύει, είναι και τα πιο κατάλληλα προετοιμασμένα για τη διαδικασία της μάθησης όταν φτάνει η ώρα του σχολείου: μπορούν να δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στο δάσκαλό τους, να ελέγχουν τις ορμές τους, να ρουφάνε κυριολεκτικά τις γνώσεις.
Όπως εξηγεί ο δρ. Γκόλμαν, ο εγκέφαλος ενός νηπίου μπορεί να επεξεργαστεί καλύτερα μια νέα πληροφορία όταν σε αυτή τη διαδικασία εμπλέκεται κι ένας ενήλικος, π.χ. θα μάθει πιο εύκολα ένα ζώο αν του πείτε εσείς: «Πες μου πώς λέγεται αυτό το ζωάκι», παρά αν το αφήσετε να το ανακαλύψει μόνο του. Η προσοχή σας και το γεγονός ότι ασχολείστε μαζί του αποτελούν για εκείνο την κινητήριο δύναμη.
Και, φυσικά, δεν είναι απλά ότι τα παιδιά χρειάζονται την προσοχή μας… για εκείνα η απόλυτη προσοχή μας είναι η υπέρτατη εκδήλωση της αγάπης μας. Είναι σαν να τους λέμε σιωπηρά: «Εγώ είμαι εδώ για σένα». Είναι κάτι που στην πραγματικότητα όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, το αποζητούμε στη ζωή μας από τους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εμάς, έτσι δεν είναι;
Βέβαια, η προσοχή είναι μια σταθερή διανοητική ικανότητα, πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε τόση πολλή να δώσουμε. Όπως, όμως, τονίζει ο ειδικός, η πρόκληση για τους γονείς είναι μία: Να φροντίσουν να βεβαιωθούν ότι αρκετό από αυτό το πολύτιμο αγαθό όντως «φτάνει» στα παιδιά τους – αλλά και στους ίδιους, μεταξύ τους. Γιατί η αμοιβαία προσοχή του ενός στον άλλον αποτελεί το βασικό συστατικό και για μια αρμονική σχέση. Δεν πρόκειται να επιτευχθεί «χημεία», αν δεν αφιερώσουν οι δύο σύντροφοι την απόλυτη προσοχή τους στο έτερον ήμισυ. Και δεδομένων των αμέτρητων περισπασμών της καθημερινότητας, που μας αποπροσανατολίζουν διαρκώς, η ανάγκη μιας συνειδητής προσπάθειας να διαφυλάξουμε τέτοιες πολύτιμες στιγμές μεταξύ μας φαντάζει πιο επιβεβλημένη από ποτέ!
Δεν συμφωνείτε;
