Από Singleparent.gr
Θα ήθελα να σας στείλω ένα κείμενο που έγραψα για να σας μεταφέρω τη δική μου πραγματικότητα όπως τη βιώνω στην Ελλάδα ως μονογονεϊκή οικογένεια. Τα στοιχεία μου είναι αναληθή για ευνόητους λόγους.
Να σας συστηθώ. Ονομάζομαι Ελένη, είμαι 35 χρονών και είμαι εκπαιδευτικός μητέρα τεσσάρων ανηλίκων μικρών παιδιών. Δυστυχώς είμαι και εγώ μία από αυτές που δεν παντρεύτηκαν για να χωρίσουν, που έτυχε να παντρευτούν κάποιον που είχε χρήματα όχι για να μεγαλώσουν τέσσερα παιδιά αλλά δεκατέσσερα και που ο γάμος μου απεδείχθη πως ήταν και θα είναι η χειρότερη επιλογή της ζωής μου.
Ο πρώην άντρας μου ήταν απλά ένας κακός σύζυγος και κακός άνθρωπος. Όχι μόνο με άφησε με 300€ να ζήσω τέσσερα παιδιά, αλλά δεν μου δίνει διατροφή, «έφαγε» δικά μου χρήματα, έφαγε την περιουσία του στα πάθη του, αυτά τα απλά καθημερινά πάθη (γυναίκες, τζόγος …), αυτά που δεν αφορούν κανένα δικαστήριο, κανένα κράτος και καμία κοινωνία, και που δεν δικαιώνεσαι ποτέ σ’ αυτή τη χώρα όσο και να θες. Μόνο από τη θεία δίκη περιμένεις, αν επέλθει και αυτή. Αρκεί να σας πω πως δεν τιμωρήθηκε ποτέ μέχρι σήμερα για όλα όσα έχει κάνει, παρόλο που καταδικάστηκε από το ένα και μοναδικό δικαστήριο που έχει γίνει μέχρι σήμερα με 24 μήνες με αναστολή. Ε και; Έξω είναι και βασιλεύει! Και αυτός και πολλοί άλλοι σαν του λόγου του.
Όσο για τα υπόλοιπα 50 δικαστήρια που εκκρεμούν δυο χρόνια τώρα, είναι με αναβολές, γι’ αυτό και τον χαρακτηρίζω πλέον πολλές φορές «εφτάψυχο» και εμένα «κερατά και δαρμένη». Οι άλλοι βέβαια από το άλλο «δικαστήριο» αυτό της γειτονιάς αρέσκονται στο να λένε «μα καλά δεν τον είχες καταλάβει»; Η απάντηση λοιπόν ήταν όχι! Όχι, δεν τον είχα καταλάβει!
Εγώ λοιπον μετά απ’ όλα αυτά επέλεξα να δώσω χρήματα της οικογένειάς μου για να μορφωθώ, αντί να τα δώσω στους δικηγόρους και στα δικαστήρια. Αυτά τα δικαστήρια που κρατάνε χρόνια και που «αρμέγουν» ψυχές και τσέπες. Δεν ήθελα να με βλέπουν εκεί. Δεν το δεχόμουν!
Εγώ λοιπόν μέσα σ’ όλα αυτά ήμουν από τις τυχερές, που είχα και έχω τη βοήθεια της οικογένειάς μου, αλλιώς σίγουρα θα ήμουν σε κάποιο ίδρυμα και εγώ και τα παιδιά και με βαριά κατάθλιψη όλοι. Και ίσως και εγώ να πηδούσα από κάποιο κτίριο κάποια στιγμή και τότε όλοι θα με βλέπατε διαφορετικά. Θα με βλέπατε! Ίσως πάλι θα μπορούσα να είμαι και συζυγοκτόνος. Και εκεί θα με βλέπατε! Αντίθετα είπα θα το παλέψω με ό, τι έχω! Υπάρχει η ελπίδα!
Το κράτος λοιπόν μια μέρα αποφάσισε το διορισμό μου σ’ ένα απομακρυσμένο νησί, για 500€. Ήταν μονόδρομος σχεδόν η επιλογή μου να πάω. Έπρεπε να γίνει μια αρχή για να ξεκινήσω από κάπου να χτίζω μόνη μου το μέλλον των παιδιών μου. Τα παιδιά έμειναν πίσω με τους παππούδες, για να μην βιώσουν και άλλες αλλαγές. Αρκετές βίωσαν μέχρι σήμερα, τουλάχιστον να έμεναν στο περιβάλλον τους. Χωρίς βέβαια μάνα και πατέρα. Όσοι έχετε μικρά παιδιά καταλαβαίνετε τι σταυρό αναγκάστηκαν να κουβαλήσουν οι παππούδες. Αυτός όμως ο διορισμός ήταν και η τιμωρία μου από τους μορφωμένους-αμόρφωτους, από μία μερίδα της κοινωνίας μας αξιοσέβαστη. Θα σας εξηγήσω γιατί.
Προέκυψαν κάποια προνόμια στον εργασιακό χώρο ως μονογονεϊκή οικογένεια τεσσάρων παιδιών ως εκ θαύματος από την πλευρά μου. Άρχισα να πιστεύω μέσα μου πως υπάρχει ελπίδα και πως θα τα καταφέρω και πως ακούστηκαν οι προσευχές μου… Δεν υπολόγιζα όμως το μίσος και τη ζήλια των άλλων συναδέλφων.
Υπήρξαν συνάδελφοι που έκαναν καταγγελίες γιατί αυτή να τοποθετηθεί εκεί. Έβαλαν μέσον κάποιοι ακόμα και για να με τιμωρήσουν και εμένα και το κράτος που με τοποθέτησε εκεί. Πρώτος της χρόνος είναι στην εκπαίδευση και τοποθετήθηκε σ’ αυτή τη θέση και όχι εμείς που είμαστε τόσα χρόνια εκπαιδευτικοί, έλεγαν. Απαράδεκτο!!! Επειδή έχει τέσσερα παιδιά και έμεινε μόνη της εμείς θα την πληρώσουμε; Μόνο με μέσον μπήκε σ’ αυτή τη θέση εις βάρος μας! Μήπως τελικά είναι και συνδικαλίστρια; Εμείς τι είμαστε τώρα; Ανθρωπιστές επειδή αυτή έχει τέσσερα παιδιά; Άντε να γίνουμε και ανθρωπιστές! Και όχι μόνο…
Το bullying που έπρεπε να ανεχτώ από αυτούς που διδάσκουν τα παιδιά μας για το bullying, δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Έπρεπε να απολογηθώ και να βγάλω προς τα έξω την προσωπική μου ζωή, να σκαλίσω το παρελθόν μου με μια χοντρή τσουγκράνα που μόνο πληγές μου άφηνε αλλά και να αποδείξω πως, κύριοι, γενικότερα δεν είμαι ελέφαντας. Είχα γίνει έρμαιο κάποιων ανθρωποφάγων, που και αυτούς που έδειχναν να με καταλαβαίνουν ή που δεν ασχολούνταν με εμένα τους τραβούσαν με το μέρος τους. Δεν ήθελα ποτέ να με λυπούνται! Ήθελα να με σέβονται και να με θαυμάζουν, να παίρνουν δύναμη από εμένα. Να ακούσουν τη δική μου ιστορία και να μάθουν από αυτή γιατί τίποτα δεν είναι ρόδινο στη ζωή. Προβλήματα υπάρχουν σε όλες τις οικογένειες και πάντα υπάρχει και μια ιστορία χειρότερη από τη δική σου. Σίγουρα δεν είχα την εμπειρία τους στην εκπαίδευση, τις γνώσεις που με κόπο απέκτησαν τόσα χρόνια, αλλά ήθελα να μάθω από αυτούς.
Αυτοί λοιπόν όλοι οι μορφωμένοι-αμόρφωτοι για μένα, με έκαναν πέρα. Ήμουν σ’ έναν εργασιακό χώρο μόνη μου. Και όταν ήρθε η ώρα να αξιολογήσουν τη συνεργασία μας και τη δουλειά μου είπαν πως δεν υπήρχε κάτι θετικό. Ντράπηκα! Ήθελα ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί. Σκεφτόμουν πώς πέρασε σε όλους αυτούς από το μυαλό πως εγώ θα λειτουργούσα εις βάρος τους για να βγω μπροστά απ’ όλους τη στιγμή που ό, τι περνάω το περνάω γιατί κάποιοι άλλοι λειτουργούσαν εις βάρος μου.
Αναρωτιόμουν γιατί προτού δεχτώ τα προνόμια της μονογονεϊκής οικογένειας (μια θέση στην αγορά εργασίας ) όλα ήταν τέλεια στις μεταξύ μας σχέσεις και στη συνεργασία μας και μετά όλα χάλασαν. Σκέφτηκα μέχρι να τα παρατήσω και να φύγω. Αυτοί που με ήξεραν καλά μου έλεγαν να μη δίνω σημασία, εγώ όμως μέσα μου ήθελα τόσο πολύ να φωνάξω, να ουρλιάξω «Γίνετε καλοί άνθρωποι! Γίνετε άνθρωποι!!!!».
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι είναι ανάμεσά μας. Και όχι μόνο είναι ανάμεσά μας αλλά διδάσκουν τα παιδιά σας και τα παιδιά μου. Διαμορφώνουν με τον τρόπο τους χαρακτήρες. Υπάρχει άραγε ελπίδα αυτοί οι άνθρωποι να γίνουν άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα; Υπάρχει ελπίδα πως κάποια στιγμή οι μονογονεϊκές οικογένειες θα προστατεύονται με ενέργειες που θα έχουν ουσία και θα είναι αποτελεσματικές; Θα ήθελα παρά πολύ να μου απαντήσει έστω και ένας πολίτης αυτής της χώρας.
Ελένη
Από Singleparent.gr
