Η μητέρα είναι αυτή που μας γέννησε. Η γυναίκα που μας μεγάλωσε και μας στάθηκε στις δυσκολίες μας. Η μητέρα μας είναι ο άνθρωπος που χάρηκε περισσότερο από εμάς στις χαρές μας. Η μητέρα μας είναι αυτή που θα μεγαλώσει και τα δικά μας παιδιά. Εκείνη, που θα μαλώσουμε, επειδή τα κακομαθαίνει. Είναι ο άνθρωπος μας και ο άνθρωπος των παιδιών μας. Η μαμά μας είναι ολόκληρος ο κόσμος μας.
1. Ήθελε το τελευταίο κομμάτι γλυκού, που είχε απομείνει, αλλά δεν το είπε ποτέ. Έτσι, το έφαγες εσύ.
2. Πονούσε πολύ, όταν της τραβούσες τα μαλλιά, επάνω στο παιχνίδι σας. Κι όμως, εκείνη συνέχισε να παίζει και να σε κάνει να χαμογελάς.
3. Είχε φόβο από την πρώτη στιγμή της σύλληψής σου. Έγινε ο φύλακάς σου, μέχρι να γεννηθείς.
4. Η μητέρα σου ξέρει πως δεν τα κάνει όλα τέλεια. Κι όμως, δεν ακούει σε καμία κριτική. Χειρότερος κριτής για τον εαυτό της, είναι εκείνη.
5. Σε κοίταζε, όταν κοιμόσουν. Έμενε ξύπνια, όταν την είχες ανάγκη. Δεν παραπονιόταν στιγμή, όμως.
6. Σε κουβαλούσε για περισσότερο από εννέα μήνες. Κι όμως, δεν σου είπε κάτι. Ποτέ δεν ζήτησε αντάλλαγμα γι’ αυτό.
7. Λυπητερός ήχος το κλάμα σου και πόνος στην καρδιά το δάκρυ σου. Τόσο πολύ σε υπολόγιζε.
8. Σε έβαζε πάνω από όλους κι από όλα. Για εκείνη ήσουν τα πάντα.
9. Θα επανέλαβε τα πάντα από την αρχή. Αρκεί, να σε έβλεπε ακόμη μια φορά να μεγαλώνεις.
10. Την έκανες να κλάψει. Το κατάφερες με την απαράδεκτη συμπεριφορά σου. Κι όμως, αυτή δεν σου είπε τίποτα. Το έθαψε βαθιά μέσα της.
Αυτή είναι η μαμά σου, η μητέρα μας, η μαμά όλων! Γι΄αυτό πρέπει να την αγαπάμε και να μην τη στεναχωρούμε! Σ’ αγαπάμε, μαμά και το ξέρεις…
