Η απόρριψη είναι σκληρή. Δύσκολα διαχειρίσιμη. Και μπορεί να σε κάνει να “σκαλώσεις” σε μια κατάσταση χάνοντας πολύτιμο χρόνο από τη ζωή σου και βιώνοντας συνεχώς αρνητικά συναισθήματα. Η απόρριψη, είτε είναι ∈ρωτική είτε επαγγελματική είτε φιλική, πονάει. Πονάει τον εγωισμό μας, πονάει την ψυχή μας, πονάει το μυαλό μας.
Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα είναι εδώ για να μας βοηθήσει να τη διαχειριστούμε όσο γίνεται καλύτερα.
Ποιος δεν έχει “γνωριστεί” με την απόρριψη σε οποιαδήποτε μορφή της; Όλοι μας έχουμε εμπειρίες, άλλοι λιγότερες, άλλοι περισσότερες, άλλοι τις αφήσαμε πίσω όσο και αν μας πλήγωσαν και άλλοι τις κουβαλάμε ακόμα.
Η απόρριψη είναι μέρος της ζωής μας, καθώς συμβιώνουμε με ανθρώπους διαφορετικούς από εμάς, σκεφτόμαστε διαφορετικά, έχουμε διαφορετικές ανάγκες. Και μάλιστα, η απόρριψη όπως και άλλα επώδυνα συναισθήματα μας βοηθούν να πάμε παρακάτω, να ξεκολλήσουμε από “αρρωστημένες” σχέσεις ή ακόμη και να δοκιμάσουμε τις δυνατότητές μας, να ανοίξουμε νέες πόρτες εξέλιξης…
Υπάρχουν πολλών ειδών απορρίψεις: ∈ρωτικές, σχολικές/επαγγελματικές, φιλικές, συγγενικές, αυτό-απόρριψη…
Η απόρριψη πονάει! Όπως και να το κάνουμε, όπως και να το δούμε, όσο και να βάλουμε τη λογική μας ως ασπίδα απέναντί της. Το θέμα είναι να αποδεχτούμε αυτό που συμβαίνει και να βρούμε -όσο γίνεται- τρόπους διαχείρισης. Συνήθως εδώ παίζει ρόλο ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε την απόρριψη ως παιδιά. Αν για παράδειγμα, μεγαλώσαμε με έναν απορριπτικό γονιό, αν νιώθαμε πως στο σχολείο ή στη γειτονιά τα άλλα παιδάκια δεν μας έπαιζαν…
Αν υπήρχε bullying στα σχολικά χρόνια, αν η οικογένειά μας ήταν γενικότερα αποδεκτή ή απορριπτέα από το κοινωνικό σύνολο κ.λ.π. Μεγαλώνουμε δηλαδή με την πεποίθηση ότι δεν αξίζουμε (εμείς ή η οικογένειά μας) και ντρεπόμαστε για αυτό, πιστεύοντας ότι είμαστε στο περιθώριο, δεν αξίζουμε.
Ας δούμε όμως τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να διαχειριστούμε την κατάσταση αυτή
1. Να έχω στο μυαλό μου πως όλοι μας έχουμε γνωριστεί με την απόρριψη και πως είναι ένα επώδυνο συναίσθημα που μπορεί να με εξελίξει ή να με κρατήσει πίσω.
2. Να μπορώ να αναγνωρίσω την απόρριψη και να μην την μπερδεύω με άλλα συναισθήματα.
3. Να την αποδεχτώ και να μην εκλογικεύω τόσο καταστάσεις.
4. Να δω τι κερδίζω και τι χάνω. Πάντα ό,τι και να επιλέξω ή να μου τύχει, υπάρχουν και οι δύο όψεις, ας δω λοιπόν και την άλλη πλευρά από αυτή της απόρριψης.
5. Να αρπάξω πιθανές ευκαιρίες και πόρτες που μου ανοίγονται. Όταν ένας κύκλος κλείνει, ένας άλλος ανοίγει και μάλιστα μπορεί να είναι και πολύ καλύτερος.
6. Να σκεφτώ ότι “ξέφυγα” από μία κατάσταση που προφανώς και δεν προχωρούσε.
7. Να αξιολογήσω τις ικανότητες, τις δεξιότητες και τις δυνατότητές μου. Για παράδειγμα, όταν πηγαίνω σε μία συνέντευξη για μία δουλειά χρειάζεται να έχω και τα κατάλληλα προσόντα αλλά και μία προσωπικότητα που θα με βοηθήσει να πάρω τη θέση. Αν τα προσόντα μου είναι λιγότερα ή αν η προσωπικότητά μου είναι τέτοια που απομακρύνει τον άλλον, ας δω τι μπορώ να κάνω για να βελτιωθώ.
8. Η απόρριψη με ωριμάζει, όπως προανέφερα καθώς έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου. Φτάνει να επικεντρωθώ σε εμένα και να μην κατηγορώ τους άλλους που με απέρριψαν, γιατί τότε παραμένω σε μία ανώριμη κατάσταση που ίσως να ήταν και η αιτία απόρριψής μου!
9. Μπορεί βέβαια, η απόρριψη να πηγάζει από τον άλλον, δεν θα ασχοληθώ όμως εγώ μαζί του, είναι δικό του θέμα να δει τι του συμβαίνει. Και καλύτερα που δεν θα έχω την οποιαδήποτε σχέση μαζί του!
10. Δεν το βάζω κάτω και συνεχίζω να αναζητώ τους στόχους μου, ίσως τους τροποποιήσω κάπως…
Μαρίνα Μόσχα, ψυχοθεραπεύτρια
