Όταν μιλάμε για σχέσεις τοξικές δεν μπορείς απλά να επιρρίπτεις ευθύνες σε ένα και μόνο πρόσωπο. Ακόμη κι αν κάποιοι φίλοι σου συμπεριφέρονται άσχημα, οφείλεις να αναλάβεις μερίδιο ευθύνης κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα εσύ τους αφήνεις χώρο να το πράττουν.
Από τη Δήμητρα Γκούντρα
Σου συμπεριφέρονται άσχημα; Τα λάθη που κάνεις & οι ευθύνες που έχεις
#1 Μαθαίνεις στους φίλους να σου συμπεριφέρονται άσχημα δείχνοντάς τους πώς βλέπεις τον εαυτό σου.
Η αλήθεια είναι πως εμείς οι ίδιοι δείχνουμε στους ανθρώπους πώς να μας συμπεριφέρονται και πώς να μας αντιμετωπίζουν. Έτσι αν ακούν συνέχεια αρνητική αυτοκριτική του στιλ “Πόσο ηλίθια είμαι;” “Μισώ το σώμα μου”, “Είμαι ένα τίποτα” δείχνεις πως όχι μόνο δε δίνεις αξία στον εαυτό σου αλλά και πως αποδέχεσαι την αρνητική κριτική. Και μπορεί κάποιοι να προσπαθήσουν να σου αλλάξουν γνώμη τονίζοντάς σου πως όλα όσα λες δεν ισχύουν. υπάρχουν όμως κι αυτοί που θα σιγοντάρουν…. Αξίζεις περισσότερα! Δείξε σε όσους σε περιβάλλουν ότι αξίζεις σεβασμό.
#2 Φοβάσαι τόσο πολύ τη σύγκρουση που ακόμη κι αν θιχτείς το αφήνεις να περάσει.
Είναι άλλο πράγμα να συγχωρείς κι εντελώς διαφορετικό να αφήνεις τους άλλους να σου συμπεριφέρονται δίχως σεβασμό και να σε “πατάνε”. Μια φιλία στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και το δούναι και λαβείν. Αν αυτά τα στοιχείαβ απουσιάζουν τότε δεν έχει γερά θεμέλια. Φοβούμενη τη σύγκρουση κι ανεχόμενη πράγματα που σε ενοχλούν απλά δίνεις συνέχεια σε προβληματικές καταστάσεις. Με τον άλλο ή τον άλλο τρόπο το πρόβλημα πρέπει να λυθεί. Εξάλλου δε χρειάζονται τσακωμοί κι εντάσεις απαραίτητα. Μια απλή κουβλεντα μπορεί να δώσει τη λύση.
#3 Προσπαθεις να είσαι αρεστή τόσο που τελικά αποδέχεσα την άσχημη συμπεριφορά.
Όλοι σε ένα βαθμό θέλουμε να είμαστε αρεστοί αλλά αυτό δε σημαίνει πως μπορούμε να επιτρέπουμε και να επιβραβεύουμε με την ανοχή μας τους κακότροπους κι όσους απλά δε δέχονται τα όρια. Με τη στάση αυτή, βάζεις τις δικές τους ανάγκες πάνω από τις δικές σου κι αυτό είναι μέγα λάθος! Από μόνο του αυτό δε σου ακούγεται λάθος; Αποδέξου την αξία σου! Κι αν δε μπορείς αν το κάνεις ίσως να χρειάζονται κάποιες ασκησούλες αυτοπεποίθησης.
#4 Είσαι τόσο απελπισμένη να έχεις φίλους που επιτρέπεις να σου συμπεριφέρονται άσχημα για να μη τους χάσεις.
Όταν δεν έχεις πολλούς φίλους, το άγχος της μοναξιάς σε οδηγεί να καταστρατηγείς τα δικά σου προσωπικά όρια. Κι όμως με τον τρόπο αυτό δεν οικοδομούνται υγιείς σχέσεις και στέρεες βάσεις καλών φίλων. Δε θα αισθανθείς καλύτερα έχοντας περισσότερους ανθρώπους γύρω σου, αντίθετα η μοναξιά θα γίνεται περισσότερο αφόρητη. Τα όρια είναι απαραίτητα σε κάθε μορφή σχέσης, από φιλική, οικογενειακή μέχρι ερωτική. Καλό θα είναι να τα γνωστοποιούμε με ευγένεια και να δείχνουμε τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Χρειάζεσαι φίλους δίπλα σου, όχι άτομα που σε υποτιμούν ή δε δέχονται τις δικές σου ανάγκες.
#5 Δίνεις στους φίλους το πλεονέκτημα της αμφιβολίας
Όλοι έχουμε τις κακές μας και πολλές φορές γινόμαστε απότομοι, οπότε είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχωρίσεις πότε ένας φίλος απλά δεν είναι σε καλή ημέρα ή απλά δε σε σέβεται. Θα σου πάρει λίγο χρόνο μέχρι να μπορέσεις να καταλήξεις σε συμπέρασμα: κατά πόσο είναι φίλος/η φίδι ή απλά κάπως απότομος.
#6 Συμπεριφέρεσαι σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν με ευγένεια για να δουν το μεγαλείο ψυχής σου.
Πες μου αν κάτι από τα παρακάτω σου ακούγεται γνωστό: Κάποιος σε αποκαλεί “χαζή” κι εσύ κάνεις τ΄αδύνατα δυνατά για να αποδείξεις το αντίθετο. Κάποιος διέδωσε μια φήμη για εσένα και πολλοί αρχίζουν ν΄απομακρύνονται από δίπλα σου. Εσύ αντί να “βγάλεις νύχια” συμπεριφέρεσαι με ευγένεια κι ανωτερότητα θέλοντας να τους αποδείξεις πόσο λάθος κάνουν. Πού είναι το λάθος; Ξεκινάς με την παραδοχή πως οι άλλοι θα σε αφήσουν να τους αποδείξεις το αντίθετο. Κι έτσι επανερχόμαστε πάλι στα όρια. Κάποιοι άνθρωποι δε διστάζουν να βάλουν ταμπέλες, να διασπείρουν φήμες, να φερθούν με αγένεια και ασέβεια. Η συγχώρεση είναι αποδεκτή όχι όμως και η ανοχή των αρνητικών συμπεριφορών. Αγνόησέ τους και δώσε την ενέργειά σου και τη φιλία σου σε ανθρώπους που το αξίζουν.
