Σχέσεις: Πότε πρέπει να υποχωρείς για να μην τον χάσεις;

Πώς Χάνεται η Έλξη: Όταν οι σύντροφοι πάψουν να σέβονται και να εκτιμούν τις συ­μπληρωματικές τους διαφορές, χάνεται ο ηλεκτρισμός, δηλαδή δεν ξετρελαίνονται πια ο ένας για τον άλλο. Και χωρίς την αυ­τόνομη λειτουργία των δύο πόλων χάνεται η έλξη.Το χάσιμο της έλξης μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Eίτε καταπιέζοντας τον εαυτό μας για να ευχαριστήσουμε το σύ­ντροφό μας, είτε προσπαθώντας να τον ισοπεδώσουμε για να ταιριάζει με την εικόνα μας. Η στρατηγική να καταπιεστούμε οι ίδιοι ή να αλλάξουμε το σύντροφό μας, σαμποτάρει τη σχέση.

Kείμενο του συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή John Gray.

Αν καταφέρουμε να αλλάξουμε το σύντροφό μας, ίσως νιώ­θουμε μια πρόσκαιρη ικανοποίηση, τελικά όμως το πάθος θα χαθεί.

Παράδειγμα: Ο Τομ λέει στη Τζέιν, «Μην είσαι τόσο ευαί­σθητη, αναστατώνεσαι με το παραμικρό». Αν η Τζέιν καταπιέσει τα δικά της συναισθήματα για να ευχαριστήσει τον Τομ και να συμβιβαστεί, θα υπάρχουν λιγότερες προστριβές μαζί του και θα κερδίσει την αγάπη του. Το προσωρινό αποτέλεσμα φαίνεται πως είναι μια καλή και αρμονική σχέση, σίγουρα όμως μεταξύ τους θα υπάρχει λιγότερο ενδιαφέρον, ενθουσιασμός ή έλξη.

Σιγά σιγά, καθώς η διαδικασία καταπίεσης του πραγματι­κού εαυτού τους θα συνεχίζεται, όλο και πιο πολύ το πάθος και το ενδιαφέρον θα χάνονται, μέχρι να καταλήξουν στο σημείο να μη νιώθει τίποτα ο ένας για τον άλλο. Ίσως, γίνουν καλοί φί­λοι, αλλά το πάθος θα… “βγάλει φτερά”. Το ενθαρρυντικό είναι ότι η διαδικασία αυτή μπορεί να αλλάξει. Μπορούμε να μάθου­με να ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας χωρίς να πρέπει οπωσδή­ποτε ν’ αλλάξουμε σύντροφο.

Όταν ο ένας από τους δύο αναγκαστεί να καταπιέσει τον εαυτό του, τα αισθήματα και τη σκέψη του -δεν έχει σημασία σε ποιο βαθμό- για να πάρει αγάπη ή να νιώσει σιγουριά στη σχέση του, τότε το πάθος θα χαθεί. Καθώς προσαρμοζόμαστε ή αλλάζουμε προς αυτή την κατεύθυνση, δεν ελαττώνεται μόνο το πάθος αλλά και η αγάπη.

Κάθε φορά που καταπιέζεστε, συσπειρώνεστε, ή απαρνείστε τον εαυτό σας για να σας αγαπούν, εκείνη τη στιγμή, εσείς οι ίδιοι δεν αγαπάτε τον εαυτό σας. Του δίνετε το μήνυμα ότι δεν είναι αρκετά καλός έτσι όπως είναι. Κάθε φορά που προσπα­θείτε ν’ αλλάξετε το σύντροφό σας, του δίνετε το μήνυμα ότι δεν αξίζει να τον αγαπούν έτσι όπως είναι. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες η αγάπη Βεβαίως πεθαίνει. Όταν προσπαθούμε να διατηρήσουμε τη μαγεία της αγάπης, αλλάζοντας τον εαυτό μας ή τον άλλο, χειροτερεύουμε τα πράγματα.

Κάθε φορά που, στο όνομα της αγάπης, προσπαθείτε να καταπιεστείτε ή να αλλάξετε το σύντροφό σας, ρίχνετε πέτρες αντί νερό στο μύλο της αγάπης.

Για Ποιους Λόγους Αλλάζουμε και Συμβιβαζόμαστε

Όταν ένας άντρας έλκεται από μία γυναίκα, δημιουργείται μια ένταση. Και οι δύο, ο καθένας ξεχωριστά, προσπαθούν να ταιριάξουν. Με τη σχέση τους, πλησιάζουν ο ένας τον άλλο, είναι μαζί, κάνουν πράγματα μαζί, επικοινωνούν, μοιράζονται χαρές και λύπες, αγγίζονται και κάνουν έρωτα, κι έτσι η ένταση φεύ­γει και τη διαδέχεται η ευδαιμονία, η ευτυχία, η γαλήνη, η έμπνευση, η ελευθερία, η εμπιστοσύνη, η ολοκλήρωση.

Αυτά τα θαυμάσια συναισθήματα είναι το αποτέλεσμα εγρή­γορσης στις εσωτερικές μας ιδιότητες, που, σε ανταπόδοση, μας κάνουν να νιώθουμε ολοκληρωμένοι. Δυστυχώς, αυτή η μα­γεία δεν κρατάει πολύ, βίναι μόνο μια αναλαμπή που μας δεί­χνει πώς θα νιώθουμε όταν είμαστε πραγματικά ολοκληρωμένοι και εξισορροπημένοι. Για να ολοκληρωθεί κανείς πραγματικά, πρέπει αυτές οι δυναμικές ιδιότητες ν’ αρχίσουν να αναδύονται στο συνειδητό. Όσο αντιστεκόμαστε, ασυνείδητα βέβαια, σ’ αυ­τές τις ιδιότητες για να μην έρθουν στην επιφάνεια, τόσο χά­νουμε την ευχαρίστηση, και ίσως βιώσουμε το αντίθετο.

Παράδειγμα: Όταν ο Τομ αγαπάει τη Τζέιν γίνεται πιο περι­ποιητικός, ευγενικός, με μεγαλύτερο ενδιαφέρον και πιο συ­ναισθηματικός. Στην αρχή είναι ευχαριστημένος και νιώθει εμπιστοσύνη. Αλλά οι παλιές του εμπειρίες τού λένε: “Δεν εί­ναι σωστό οι άντρες να είναι συναισθηματικοί ή περιποιητικοί”. Έτσι, αυτόματα, το υποσυνείδητό του αντιστέκεται στις ανα- δυόμενες θηλυκές του ιδιότητες.

Ένας εσωτερικός συναγερμός αρχίζει να χτυπάει προειδο­ποιώντας: “Κίνδυνος, κίνδυνος! Κοντεύεις να γίνεις λαπάς. Πρόσεξε πώς λειτουργείς. Συγκρατήσου….”. Η εσωτερική αυτή αντίσταση γεννάει διάφορα αρνητικά συμπτώματα. Μπορεί, ξαφ­νικά, να νιώσει τη διάθεση ν’ αντισταθεί στη σύντροφό του, να αισθάνετα ανικανοποίητος, δυστυχισμένος, λυπημένος, κατα­πιεσμένος, να πνίγεται, να νιώθει ανήσυχος ή κενός.

Ό,τι υπήρξε τόσο όμορφο, τώρα γίνεται επώδυνο. Για να ξεφύγει απ’ αυτά τα -αναπόφευκτα όταν ωριμάζουμε- οδυνηρά συμπτώματα, ο Τομ θα προσπαθήσει να “αποφύγει τη σχέση” ή θα προσπαθήσει ν’ αλλάξει την σύντροφό του, ή θα πάψει να είναι ο εαυτός του. Το πιθανότερο είναι να βρει κάποια προ­σωρινή ανακούφιση. Μακροπρόθεσμα όμως η σχέση θα γίνει λιγότερο ερωτική, λιγότερο θερμή.

Όταν ένας άντρας έλκεται από μια γυναίκα, σ’ ένα Βαθμό αντιστέκεται στην επίδρασή της. Κι αυτή η αντίστασή του εκ­φράζεται με δύο τρόπους: ή προσπαθεί να την αλλάξει ή απαρ- νιέται τον εαυτό του για να βρεί ανακούφιση. Υπάρχουν ασφα­λώς κι άλλοι τρόποι για να νιώσει κανείς καλύτερα: ν’ αλλάζει συνέχεια σύντροφο, να δημιουργεί κρυφές σχέσεις, ή να ανα­πτύξει κάποια εξάρτηση που θα μουδιάσει λίγο τον πόνο της αντίστασης που όλο και μεγαλώνει. Σε κάθε περίπτωση, σ’ όποιο Βαθμό κι αν αντιστέκεται στην πλημμυρίδα των πραγμα­τικών λόγων που τον τράβηξαν σ’ αυτή τη γυναίκα, θα προ­σπαθήσει ν’ αποφύγει την ουσιαστική σχέση.

Μία από τις συνηθισμένες μεθόδους για ν’ αποφύγει κανείς τον πόνο που φέρνει η εσωτερική αντίσταση, είναι η διαρκής αυξανόμενη απαίτηση να αλλάξει η σύντροφός του, να γίνει όπως αυτός. Έχει την απαίτηση να θέλει κι εκείνη ό,τι θέλει αυτός, να αισθάνεται όπως αυτός και να αντιδρά με τον ίδιο τρόπο. 6κτός από την ανάγκη του να την ελέγχει ή να την αλ­λάξει, άθελά του την πληγώνει και μειώνει την αρχική έλξη και “χημεία” που είχε δημιουργηθεί.

Eκείνη, μπορεί να συμβάλει εξίσου σ’ αυτή τη διαδικασία! Δεν είναι όλο το λάθος δικό του. Όπως λέει κι η παροιμία, “μονός καβγάς” δεν γίνεται. Καθώς αρχίζει να εμφανίζεται η δική της αντίδραση στη στενή σχέση, ίσως προσπαθήσει να δι­ευκολύνει την αμηχανία της, απαρνούμενη τον εαυτό της.

Οι γυναίκες που έχουν την τάση να ελέγχουν και να αλλά­ξουν τους άντρες είναι εξίσου ικανές να προσαρμόζονται, να υποχωρούν και να απαρνούνται τον εαυτό τους. Εξαρτώνται υπερβολικά από το σύντροφό τους για να βρουν μια αίσθηση ταυτότητας. Με τη θέλησή τους προσφέρουν στο σύντροφό τους ακόμα και τον εαυτό τους, προκειμένου να κερδίσουν την αγάπη του και να δημιουργήσουν αρμονία.

Παράδειγμα: Αν ο Τομ πιστεύει ότι η Τζέιν είναι εγωίστρια ή ανίκανη, εκείνη απαρνείται την προσωπικότητά της και συμ­φωνεί μαζί του. Αν αυτός θέλει να της αρέσουν τα έργα που αρέσουν σ’αυτόν, εκείνη εγκαταλείπει τις προσωπικές της προ­τιμήσεις. Αν εκείνος πιστεύει ότι δεν είναι ρεαλίστρια ή ότι εί­ναι απαιτητική, αυτή συμφωνεί μαζί του, χάνοντας έτσι την επαφή με τις δικές της ανάγκες και αξίες. Αν προσπαθεί να την αλλάξει, αυτή ενδίδει στον έλεγχό του για να τον κάνει να την αγαπάει και να νιώσει αξιαγάπητη.

Μπορεί, όμως, να συμβεί και το αντίθετο. Ένας άντρας με αναπτυγμένα θηλυκά χαρακτηριστικά μπορεί να ενδώσει από­λυτα στις επιθυμίες της συντρόφου του. Αυτός ο τύπος του άντρα θεωρείται γενικά “ευαίσθητος”. Το συνηθισμένο πρόβλη­μα τέτοιων ανδρών είναι ότι οι γυναίκες τούς “αγαπούν” αλλά δεν νιώθουν έλξη γι’ αυτούς. Γίνονται πολύ καλοί φίλοι, οι γυ­ναίκες, όμως, δεν τους προτιμούν για στενές σχέσεις.

Μια γυναίκα που αρχικά έλκεται απ’ αυτό τον τύπο του άντρα έχει περισσότερο αναπτυγμένη την αντρική της πλευρά. Υποσυνείδητα, αρχίζει να τον εξουσιάζει και να τον ελέγχει και σιγά σιγά, ενώ αυτός συμρορφώνεται, εκείνη χάνει το ενδιαφέρον της γι’ αυτόν.

Όταν ο ανεξάρτητος τύπος γυναίκας αρχίσει μια σχέση μ’ έναν ευαίσθητο άντρα, μετά από λίγο η καταπιεσμένη γυναικεία της πλευρά αρχίζει να προβάλει. Όσο έχει απορρίψει τη γυναι­κεία της πλευρά, τόσο θα προσπαθήσει να απορρίψει και τον σύντροφό της. Ίσως αρχίσει να σκέφτεται: «Χρειάζομαι έναν πραγματικό άντρα», ενώ εκείνο που στην πραγματικότητα χρει­άζεται είναι ν’ αρχίσει ν’ αναπτύσσει τη δική της γυναικεία πλευρά. Δεν απορρίπτει εκείνον, αλλά τη δική της γυναικεία πλευρά, που εκείνος έχει ήδη αναπτύξει.

Με τον ίδιο τρόπο, όταν ένας ευαίσθητος άντρας απορρί­πτει μια επιθετική γυναίκα, εκείνο που χρειάζεται είναι να ανα­πτύξει περισσότερο την αντρική του πλευρά. Απορρίπτοντάς την ίσως να λέει ότι του χρειάζεται μια γλυκειά κι ευαίσθητη γυναίκα. Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται μια γυναίκα για να νιώσει άντρας, του χρειάζεται δουλειά για να αναπτύξει τον αντρισμό του που θέλει να βγει στην επιφάνεια, και εκείνη, με την παρουσία της, τον βοηθάει να ανακαλύψει.