Κάντε την ερώτηση αυτή στον εαυτό σας κι από την απάντηση θα κριθούν πολλά… Τον τελευταίο καιρό οι απαισιόδοξοι τείνουν να αυξάνονται. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που επηρεάζουν την άνοδο αυτή. Ο απαισιόδοξος λέει ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνει, ότι «Τα πράγματα είναι όπως είναι και δεν μπορούν να αλλάξουν. Ο αισιόδοξος απ΄την άλλη λέει «Για να δούμε τι θα φέρουμε εις πέρας».
Υπάρχει ένα ποίημα της Βολιβιανής ποιήτριας και συνθέτριας, Ματίλδε Κασσόλα, όπου δεν μιλά για εμπόδια, περιορισμούς και όρια. Αντιθέτως, μιλά για την απέραντη δύναμη που κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του. Απολαύστε το λοιπόν και ίσως ήρθε ώρα να αναθεωρήσετε γιατί σ΄έναν κόσμο ατελή όλα μπορούν να συμβούν.
«…Χρειάζεται να κάνω πολλά πράγματα ακόμα:
να σκουπίσω την αυλή,
να ποτίσω τις μαργαρίτες,
να τινάξω τα φτερά μας και να τα ξαναβάψω
με τα χρώματα που μας δανείζει η μέρα.
Να τραγουδήσω με την κιθάρα μου
και να ρίξω στον άνεμο τους σπόρους
και να σωριάσω σ΄έναν μυστικό βωμό
τις νέες λύπες που μας επιφυλάσσει η μέρα.
Χρειάζεται να κάνω πολλά πράγματα
να ξαναπιάσω το παλιό, χαμένο τραγούδι,
να πιω το νεράκι του, να περπατήσω τη γη του
όσο ξέρουμε πως είναι ακόμα δική μας η μέρα.
Και να φυλακίσω τη σκιά
(υποφέρει από τρομερούς εφιάλτες)
είναι νοσταλγική και τρέλες γεμάτη
μας κάνει τραγικούς στα μισά της μέρας.
Χρειάζεται να κάνω πολλά πράγματα!
Να ανοίξω τον ήλιο, να τραβήξω τις κουρτίνες μας,
καθώς θα έχουμε αρκετό
για να πιούμε σκιές μόλις τελειώσει η μέρα…»
