Οι γονείς που έχουν τα παιδιά τους πάνω από τον εαυτό τους είναι πιο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι εκείνοι που έχουν τον εαυτό τους προτεραιότητα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Το εύρημα αντικρούει τον μύθο ότι οι γονείς που κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους, το «πληρώνουν» με την δική τους ευτυχία, λένε οι ολλανδοί ερευνητές που πραγματοποίησαν τη μελέτη.
Η δρ Κλαιρ Άστον-Τζέιμς, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο VUτου Άμστερνταμ, και οι συνεργάτες της υποστηρίζουν ότι οι γονείς, εστιάζοντας στο μέγιστο βαθμό στην ευτυχία των παιδιών τους, όχι μόνο δεν βλάπτουν την δική τους, αλλά απολαμβάνουν περισσότερο τη ζωή και τον ρόλο τους ως γονέων.
Η δρ Άστον-Τζέιμς επισήμανε ότι λίγες είναι οι μελέτες που υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι η επένδυση χρόνου στα παιδιά έχει προσωπικό τίμημα, παρότι αποτελεί ευρύτατα διαδεδομένη πεποίθηση.
Η δρ Άστον-Τζέιμς μαζί με επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στον Καναδά, μελέτησαν 322 γονείς οι οποίοι είχαν τουλάχιστον ένα παιδί ηλικίας κάτω των 18 ετών.
Πρώτο σκέλος
Οι γονείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και συμμετείχαν σε δύο ξεχωριστά σκέλη της μελέτης.
Οι γονείς του πρώτου σκέλους κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο που αξιολογούσε το γονεϊκό στυλ που υιοθετούσαν – περιείχε λ.χ. δηλώσεις τύπου «η ευτυχία του παιδιού μου είναι πιο σημαντική για εμένα από την δική μου».
Στη συνέχεια, συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο ευτυχίας, στο οποίο απάντησαν κατά πόσον συμφωνούν ή διαφωνούν με δηλώσεις τύπου «τα παιδιά δίνουν νόημα στη ζωή μου».
Όπως έδειξαν οι απαντήσεις τους, όσοι ήταν «παιδοκεντρικοί», δηλαδή είχαν ως απόλυτη προτεραιότητα τα παιδιά τους, ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας και ένιωθαν ισχυρά πως εκπλήρωναν τον σκοπό της ζωής.
Δεύτερο σκέλος
Οι γονείς που συμμετείχαν στο δεύτερο σκέλος ανέφεραν λεπτομερώς τις δραστηριότητες της οικογένειας την προηγούμενη μέρα και πως ένιωθαν σε κάθε μία από αυτές.
Αποτέλεσμα: όσοι συμμετείχαν πιο ενεργά στις δραστηριότητες του παιδιού τους είχαν πιο ισχυρά θετικά συναισθήματα, πιο αδύναμα αρνητικά και ένιωθαν πως η ζωή τους είχε μεγαλύτερο νόημα.
Επιπλέον, τα συναισθήματα αυτά δεν αμβλύνονταν όταν ασχολούνταν με δραστηριότητες που δεν εμπεριείχαν τα παιδιά (λ.χ. τις δουλειές ή τα ψώνια του σπιτιού).
Τα ευρήματα αυτά, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Social Psychological and Personality Science», υποδηλώνουν ότι οι «παιδοκεντρικοί» γονείς δεν βλάπτουν την ευτυχία τους ούτε αισθάνονται ότι κάνουν θυσίες που τους «χαντακώνουν».
«Οι δυνητικές συνήθειες της γονεϊκής συμπεριφοράς που επικεντρώνεται στο παιδί αποτελεί αντικείμενο έντονης διαμάχης, κυρίως επειδή δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες επ’ αυτής», δήλωσε η δρ Άστον-Τζέιμς.
Και συνέχισε: «Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως όσο περισσότερη προσοχή και φροντίδα δίνουμε στους άλλους, τόσο περισσότερη ευτυχία νιώθουμε και τόσο περισσότερο αισθανόμαστε ότι έχει νόημα η ζωή μας.
»Η μελέτη μας αποδεικνύει ότι το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους “παιδοκεντρικούς” γονείς».
faysbook.gr
