Από singleparent.gr
Μεγαλώνω τις τρείς κόρες μου μόνος, καθώς η μητέρα τους πέθανε ξαφνικά πέρυσι. Επιφανειακά, θεωρώ ότι τα παιδιά το διαχειρίζονται. Μου λένε ότι είναι καλά, αλλά νιώθω ότι το κάνουν για να με προστατέψουν, καθώς όταν πάω να μιλήσω για εκείνη, καταλήγω με κλάματα.
Να συνεχίσω να μιλάω για αυτό, ή να το καταπιέσω μέσα μου; Μήπως τους κάνω κακό, δείχνοντας τα αισθήματα μου;
Αγαπητέ φίλε,
Μπορεί να είναι σοκαριστικό για ένα παιδί να βλέπει το γονιό του σε αυτή την κατάσταση, αλλά έχεις λόγο για να κλάψεις πραγματικά. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να δούν τα παιδιά σου, ότι έχεις αρχίσει να το διαχειρίζεσαι.
Κάθε μέλος της οικογένειας σου, θα εκφράσει την απώλεια που νιώθει, διαφορετικά. Το ένα παιδί μπορεί να γίνει απόμακρο, ενώ το άλλο μπορεί να έχει άγχος, θυμό ή να θέλει απλά να ξεφύγει. Προσπάθησε να χειριστείς τα παιδιά σου ξεχωριστά ώστε να καταλάβεις πως μπορεί να νιώθουν – μέσα από την καθημερινότητα – χωρίς να συζητάτε το θέμα που σας πονά.
Πρέπει να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου και τα παιδιά σου, να ζητάς βοήθεια όταν την χρειάζεσαι, και να έχεις συμπονετικούς ανθρώπους γύρω σου να σε νοιάζονται. Αν είναι εφικτό, βρές μια ομάδα που να υποστηρίζει τέτοια θέματα. Αν δεν θέλουν τα παιδιά σου, τότε προσπάθησε να πας μόνος σου.
Με αυτό τον τρόπο θα δείξεις στα παιδιά σου την δυνατότητα να ζητάνε βοήθεια, όταν θα την χρειάζονται. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να δείχνεις όσο μπορείς λιγότερο τα συναισθήματα σου μπροστά σε εκείνα, ώστε με τον καιρό να δούν ότι έχεις αρχίσει να το ξεπερνάς.
Από singleparent.gr
