Στην ελληνική οικογένεια τα πεθερικά είναι σε θέση να επηρεάσουν μία σχέση. Αυτό συμβαίνει διότι οι Έλληνες γονείς – ειδικότερα οι παλιοί – είναι ιδιαίτερα παρεμβατικοί σε πολλές περιπτώσεις. Αυτή τη φορά μία αναγνώστρια αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας την δική της ιστορία.
Τα πεθερικά της έχουν αδυναμία στην πρώην γυναίκα του άντρα της και φαίνεται να της το δείχνουν με κάθε τρόπο. Η αναγνώστρια έχει φτάσει στα όριά της και αποφάσισε να ζητήσει την βοήθειά μας. Διαβάστε παρακάτω και μοιραστείτε την άποψή σας μαζί της:
Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 3 χρόνια και έχουμε σκοπό τον επόμενο χρόνο να παντρευτούμε με θρησκευτικό γάμο. Ακόμη δεν είμαστε παντρεμένοι εξαιτίας της καραντίνας όμως μένουμε μαζί τα τελευταία δύο χρόνια και εγώ νιώθω σαν να είμαστε ήδη παντρεμένοι.
Πριν από εμένα ο άντρας μου ήταν παντρεμένος μία γυναίκα 5 χρόνια με την οποία είχε συνολικά σχέση 7 χρόνια. Μάλιστα είχαν αποκτήσει κι ένα παιδί μαζί, την Εριέτα μας, που πλέον είναι και σαν δικό μου παιδί. Η αλήθεια είναι πως η πρώην γυναίκα του είναι πολύ καλός άνθρωπος.
Είχαν σχέση για δύο χρόνια, έμεινε έγκυος, παντρεύτηκαν αλλά από ένα σημείο και μετά συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν μαζί από έρ@τα αλλά μόνο για το παιδί. Έχουν κρατήσει όμως πολύ πολιτισμένες σχέσεις για χάρη του παιδιού και ποτέ δεν μου δημιούργησε κανένα πρόβλημα όσων αφορά την σχέση μου ή ακόμη και την σχέση με το παιδί.
Γι’ αυτό και η μικρή με πλησίασε σχεδόν αμέσως. Επειδή και ο μπαμπάς και η μαμά της μίλησαν με όμορφα λόγια για μένα. Κι ενώ κάποιος θα έλεγε ότι είμαι πολύ τυχερή και ότι σπάνια μπαίνεις σε μία σχέση με έναν χωρισμένο άντρα που έχει παιδί και όλα πάνε τόσο καλά δεν σας έχω πει ακόμη το καλύτερο.
Ο άντρας μου έχει δύο γονείς που από την αρχή της σχέσης μας μου έχουν κάνει την ζωή δύσκολη. Τον πρώτο χρόνο για παράδειγμα, πίεζαν τον άντρα μου ότι δεν έκανε καλά που μίλησε στο παιδί για μένα ενώ δεν δίσταζαν να λένε στο παιδί ότι εγώ είμαι περαστική και ότι η μαμά με τον μπαμπά θα τα ξαναβρούν.
Βέβαια αυτό νομίζω ότι γινόταν το πολύ δύο μήνες, μέχρι που ο άντρας μου το έμαθε και τους έβαλε στην θέση τους. Όμως για έναν χρόνο οι εντάσεις ήταν εντάσεις. Συνεχώς του πετούσαν σπόντα για την επιλογή του να με έχει δίπλα του και πάντα ερχόταν σε μένα νευριασμένος ακόμη και όταν προσπαθούσε να μου το κρύψει.
Όταν δε αποφασίσαμε να αρραβωνιαστούμε και ξεκινήσαμε να συγκατοικούμε το πράγμα έγινε πιο δύσκολο. Σε κάθε Κυριακάτικο τραπέζι τα πεθερικά μου δεν δίσταζαν να με συγκρίνουν με κάθε τρόπο με την πρώην γυναίκα του.
Έκριναν την μαγειρική μου, σύγκριναν την νοικοκυροσύνη μας, τους τρόπους μας, μέχρι και το επίπεδο της μόρφωσης αφού εκείνη είναι δικηγόρος και ‘γω μανικιουρίστα. Ξεχνούν βέβαια ότι η μανικιουρίστα υπάρχουν μήνες που καθαρίζει περισσότερα λεφτά από τον σύντροφό της ο οποίος δουλεύει στον ΟΤΕ σαν ταμίας.
Πρόσφατα έμαθα ότι μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να παίρνουν τηλέφωνο την πρώην του άντρα μου και να προσπαθούν να την πείσουν να γυρίσει. Η γυναίκα έτυχε να είναι ελεύθερη μέχρι και σήμερα και έχει βρει και αυτή τον μπελά της.
Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η κατάσταση με έχει βάλει και μένα σε σκέψεις. Που πάω να μπλέξω; Στην Ελλάδα δεν παντρεύεσαι μόνο τον άντρα σου, παντρεύεσαι και τους γονείς του μαζί. Ίσως βέβαια αν παντρευτούμε να το πάρουν απόφαση αλλά χλωμό το βλέπω.
Με αγχώνει το γεγονός ότι σε κάθε γιορτή και αργία εγώ θα πρέπει να μετράω τις δυνάμεις μου για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Από την άλλη δεν θέλω και να χωρίσω ούτε να ακυρώσω τον γάμο γιατί περνάω πολύ καλά σε αυτή την σχέση.
Απλά θα ήθελα να αλλάξουν νοοτροπία. Ο άντρας μου βαρέθηκε να τσακώνεται όμως δεν μπορεί και να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του. Ούτε εγώ θα το ήθελα. Φοβάμαι μην ξεφύγω καμία μέρα και ξεχάσω την ανατροφή μου και γίνει το έλα να δεις. Πως θα παντρευτώ έναν άνθρωπο όταν οι γονείς του δεν με εκτιμούν ούτε λίγο;
