Ήμουν ερωτευμένη με έναν άνδρα για 8 χρόνια, έως ότου εμφανίστηκαν κάποια προβλήματα που δεν μπορούσαμε να λύσουμε και χωρίσαμε. Είναι ένας πολύ στοργικός άντρας με αίσθηση του χιούμορ. Με αγαπάει και με αντιμετωπιζει σαν βασίλισσα, αλλά ο εθισμός του στο αλκοόλ και οι συχνές διαταραχές άγχους που έχει άρχισαν να επηρεάζουν εμένα και τα παιδιά μου γιατί όλοι ζούμε στο ίδιο σπίτι. Έτσι αποφάσισα να χωρίσουμε.
Από τότε έχουν περάσει 4 χρόνια και εξακολουθεί να μένει σπίτι μου! Έχει κάνει κατάληψη στον καναπέ μου και όλο ψάχνει για δουλειά, αλλά δεν βρίσκει. 4 χρόνια παλεύει να ξεπεράσει τα προβλήματά του, αλλά ακόμα τίποτα. Πρόοδος μηδέν! Τον λυπήθηκα που δεν είχε χρήματα και αποφάσισα να τον αφήσω να μείνει μαζί μας για λίγο αλλά αυτό το λίγο έχει γίνει 4 χρόνια και μου φαίνεται πως έχει βολευτεί.
Είναι σε άρνηση και αντιμετωπίζει τη σχέση μας σαν να υπάρχει ακόμα παρόλο που ξέρει ακριβώς πώς νιώθω. Θέλω να φύγει, το ίδιο και τα παιδιά μου. Τσακωνόμαστε σχεδόν κάθε μέρα και τα βάζουν μαζί μου ότι τον αφήνω να μένει μαζί μας, ότι δεν τον διώχνω και ότι δεν κάνω κάτι να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.
Τα παιδιά μου είναι πια μεγάλα και καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζω αλλά δεν δίνουν λίγο τόπο στην οργή. Δεν μου κάνει καρδιά να ανοίξω την πόρτα και να τον πετάξω έξω παρόλο που όντως θέλω να βρει το δρόμο του και να φύγει. Δεν έχει συγγενείς και όλοι του οι φίλοι τον εγκατέλειψαν λόγω του εθισμού του. Επισκέπτεται αραιά και που ένα ψυχολόγο και κάθε φορά που γυρνάει μετά από μία συνεδρία μου λέει πως καταλαβαίνει πως νιώθω και ότι δεν θέλει να με κρατάει όμηρο σε μία σχέση που δεν υπάρχει αλλά μετά από λίγο ξεχνά τι είπε και συνεχίζει τα ίδια.
Δεν θέλω να ζω άλλο μέσα στο θυμό και τις εντάσεις. Είναι ένας άνθρωπος εξαρτημένος, για τον οποίο ενδιαφέρομαι πραγματικά αλλά δεν αντέχω άλλο να είμαι ανάμεσα σε εκείνον και τα παιδιά μου. Όσο και να θέλω να τον προστατεύσω, έχουν και τα παιδιά το δίκιο τους, δεν γίνεται να μένει άλλο εδώ. Πολλές φορές πάνω στα νεύρα μου λέω ότι θα αλλάξω κλειδαριές για να μην μπορέσει να ξαναμπεί αλλά δεν μπορώ να το κάνω. Θέλω να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά πώς;
Ελίνα
