Η ψυχολόγος Ιωάννα Νικολάτου μας ξεναγεί στα μονοπάτια της οικειότητας μέσα σε μια σχέση. Στη θετική της πλευρά, αλλά και στην αρνητική της… Εκεί που ξέρεις τον άλλον πια πολύ καλά. Το ίδιο κι εκείνος!
“Πάντα είχα αυτήν την απορία...
Στην αρχή της γνωριμίας είναι πάντα ευγενικός μαζί μου… Μου ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου, με αφήνει να περάσω πρώτη στην πόρτα του καφέ, μου προσφέρει καρέκλα στο εστιατόριο και φροντίζει να είναι το ποτήρι του κρασιού μου πάντα γεμάτο…
Τι συμβαίνει όμως 5-6 μήνες αργότερα και όλα αυτά τα καθημερινά μικροπράγματα “εξαφανίζονται”; Γιατί κάποια στιγμή αντιλαμβάνομαι με δυσφορία ότι όλες αυτές οι ευγενικές κινήσεις κόβονται με το μαχαίρι;
Που πήγε ο άνθρωπος που γνώρισα;”
ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;
Αν παρατηρείτε αρκετά κοινά στην παραπάνω δήλωση τότε βιώνετε το στάδιο «οικειότητα» στη σχέση. Τι αποκαλούμε όμως «οικειότητα στη σχέση»;
Σύμφωνα με την τριαδική θεωρία του Sternberg τα τρία συστατικά Πάθος- Οικειότητα- Δέσμευση- συνθέτουν την ολοκληρωμένη αγάπη σε ένα ζευγάρι, δημιουργώντας ένα τρίγωνο.
Οικειότητα, της οποίας χαρακτηριστικό είναι η σταθερότητα, είναι η απόκτηση της εμπιστοσύνης και άνεσης ανάμεσα στο ζευγάρι φυσικά χωρίς κρυμμένα συναισθήματα.
Τα μέλη της σχέσης που έχουν πλέον οικειότητα μπορούν να απολαμβάνουν με ζεστασιά, αμεσότητα και ειλικρίνεια τη σχέση τους, χωρίς καμία αναστολή!
Όσο περνάει ο καιρός, όσο πιο καλά καταφέρουμε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον, σωματικά και ψυχικά, τόσο μεγαλώνει η αλληλοκατανόηση, η κατάθεση ψυχής και συναισθημάτων και κατά συνέπεια η «οικειότητα».
Η ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ
Οι στιγμές της οικειότητας που μοιραζόμαστε δεν μας φέρνουν μόνο ευτυχία, αλλά μπορούν να διατηρήσουν μία σχέση όταν αυτή περνά από διάφορα εμπόδια. Είναι ένα βαθύτερο στάδιο στη σχέση, όπου έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ο ένας για τον άλλο ακόμα και τα πιο απόκρυφα σημεία. Ξέρουμε την προσωπικότητα του ανθρώπου που είναι δίπλα μας, τις αντιδράσεις του, τα συναισθήματά του, τον τρόπο που σκέφτεται.
Οι «εξετάσεις» του πρώτου καιρού έχουν περάσει κι έτσι δεν χρειάζεται να προσποιούμαστε ότι δεν έχουμε ελαττώματα και να δείχνουμε τον τέλειο εαυτό μας, όπως τον πρώτο καιρό της σχέσης. Οι εξοικειωμένοι μεταξύ τους άνθρωποι στηρίζονται ο ένας στον άλλο, βέβαιοι ότι δεν θα απογοητευθούν από την συμπεριφορά του συντρόφου, δείχνουν αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό. Συχνά αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα ο ένας του άλλου χωρίς να ανταλλάξουν λέξη!
Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ
Κάποιες φορές όμως, η οικειότητα γίνεται μεγάλο εμπόδιο στη σχέση και μπορεί ακόμα και να οδηγήσει στη λήξη της. Τι γίνεται όταν αρχίζεις να νιώθεις ότι κοιμάσαι δίπλα στον «κολλητό σου» και όχι στον ερωτικό σου σύντροφο ή όταν αισθάνεσαι ότι η ερωτική έλξη έχει χαθεί;
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος με την έννοια της οικειότητας είναι να ταυτιστεί με το «δεδομένο». Μερικές φορές αισθανόμαστε τόση μεγάλη ασφάλεια με το «οικείο» πρόσωπο που αρχίζουμε να το νιώθουμε ως δεδομένο οτιδήποτε και να συμβεί. Και τότε εγκαταλείπουμε την προσπάθεια του να κρατήσουμε τη σχέση ζωντανή και το σπίρτο του έρωτα και του πάθους αναμμένο.
Η οικειότητα συνοδεύεται από τη ρουτίνα και το αναμενόμενο. Πολλές φορές οι γυναίκες αμελούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, για παράδειγμα, όπως όταν έκαναν στην αρχή της σχέσης, γιατί «δεν είναι ξένος» ο σύντροφός τους, όπως πολλές περιγράφουν.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
Ποια είναι, λοιπόν, η χρυσή τομή στη σχέση; Η απόκτηση της οικειότητας και της άνεσης αλλά χωρίς να εξαφανιστεί η προσπάθεια της αναζωπύρωσης του πάθους. Προσθέστε κάτι ξαφνικό και μη αναμενόμενο μέσα στην ασφάλεια και τη σταθερότητα του οικείου!
Μην παρασύρεστε από τη ρουτίνα, μην ξεχνιέστε. Βάλτε στην καθημερινότητά σας μικρές πινελιές, εκπλήξεις, πράξεις που δεν θα οδηγήσουν τη σχέση σε τέλμα.
