Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ζωή με έναν αδιάφορο σύντροφο μπορεί να μας εκνευρίζει και να μας κάνει να χάνουμε την ψυχραιμία μας. Μπορεί όμως να μειώσει και τη διάρκεια της ζωής μας. Η μελέτη επισημαίνει ότι οι άνθρωποι που συμβιώνουν με ένα σύντροφο που δεν ακούει και δεν τους φροντίζει, τους κάνει να παλεύουν με το άγχος και τα συναισθήματά τους σε μακροχρόνια βάση. Και η αύξηση του στρες μπορεί να μεγαλώσει το ρίσκο του πρόωρου θανάτου κατά 42%, καθώς συνδέεται με έξι αίτια. Καρδιακό επεισόδιο, καρκίνο, πνευμονική ασθένεια, ατυχήματα, κίρρωση του ήπατος και αυτοκτονία.
Μία ομάδα ψυχολόγων από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου εξέτασε ένα γκρουπ 1.200 περίπου ανθρώπων ηλικίας 25-74 ετών, που είχαν ένα σύζυγο ή συζούσαν με το σύντροφό τους. Η επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Σάρα Στάντον είπε: ‘τα αποτελέσματα δείχνουν ότι όταν έχουμε κάποιον στον οποίο μπορούμε να στραφούμε και μπορεί να μας υποστηρίξει, αυτό μας βοηθά στο να διαχειριστούμε το καθημερινό στρες. Κατ’επέκταση, αυτό επηρεάζει και τη μετέπειτα υγεία μας’.
Οι συμμετέχοντες εκτιμήθηκαν αρχικά το 1995-1996, όπου τους ζητήθηκε να μιλήσουν για το σύντροφό τους και κατά πόσο θεωρούν ότι τους καταλαβαίνει και τους φροντίζει. Μετά από 10 χρόνια, ξανααπάντησαν στις ίδιες ερωτήσεις. Ταυτόχρονα, ανέφεραν προβλήματα της καθημερινότητας και πώς ανταποκρίθηκαν σε αυτά συναισθηματικά. Τα αρνητικά συναισθήματα ήταν ο φόβος, η απόγνωση, ο εκνευρισμός και το άγχος, ενώ τα θετικά ήταν η ηρεμία, η χαρά, η ικανοποίηση και η περηφάνια.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι άνθρωποι που δεν ανταποκρίνονταν καλά στο στρες, ήταν και εκείνοι που ένιωθαν ότι ο σύντροφός τους είχε γίνει λιγότερο στοργικός μέσα στα τελευταία 10 χρόνια. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν και 42% αυξημένο ποσοστό για πρόωρο θάνατο μέσα στα 20 χρόνια της έρευνας. Οι επιστήμονες είπαν ότι αυτή η σύνδεση θα μπορούσε να εξηγηθεί από τη μειωμένη ικανότητα αυτών των ανθρώπων να διαχειριστούν τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλεί το καθημερινό στρες.
Τα ευρήματα μπορεί να θεωρούνται μικρά αλλά έχουν αντίκτυπο αν δούμε τη μεγάλη εικόνα. Η Δρ. Στάντον είπε ότι αυτά τα αποτελέσματα ανήκουν στα πιο σημαντικά ως προς την εξερεύνηση του πώς οι μακροχρόνιες αλλαγές είναι σημαντική ένδειξη της ποιότητας μίας σχέσης αλλά και της συνολικής υγείας μας. Το χρόνιο στρες έχει συνδεθεί, σε προηγούμενες έρευνες, με αύξηση της πίεσης, αύξηση στα επίπεδα κορτιζόλης και της παραγωγής γλυκόζης.
Οι Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν το 2014 ότι τα άτομα που λογομαχούν και διαφωνούν για ασήμαντα θέματα, έχουν 2 με 3 φορές μεγαλύτερο ρίσκο πρόωρου θανάτου. Μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα προειδοποιεί ότι το χρόνιο στρες αυξάνει τον κίνδυνο μίνι εγκεφαλικού κατά 59%.
