Την σημερινή εποχή οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βγάλει έστω ένα λύκειο, επειδή χωρίς απολυτήριο λυκείου δεν μπορείς να βρεις πουθενά δουλειά. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και με μεταπτυχιακά στα χέρια σου αναγκάζεσαι να φύγεις από την Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Παλιότερα όμως δεν ήταν έτσι. Οι δουλειές ήταν πολλές και τα παιδιά εκείνης της εποχής προτιμούσαν να αφήσουν το σχολείο και να βρουν δουλειά ακόμη και σε ηλικίες όπως 14 και 15. Ήταν αναγκαίο να μπουν παραπάνω λεφτά μέσα στο σπίτι ή να ανεξαρτητοποιηθούν.
Τότε λοιπόν, το να βρεις δουλειά δεν απαιτούσε ιδιαίτερα προσόντα. Σου μάθαιναν την δουλειά και όλα τ’ άλλα έρχονταν από μόνα τους. Η αναγνώστρια της σημερινής μας ιστορίας δεν έχει βγάλει το σχολείο και η νύφη της φαίνεται πως την υποτιμάει. Ποια είναι η γνώμη σας; Διαβάστε παρακάτω:
Με λένε Μαρίκα και είμαι 75 ετών. Κατάγομαι από την Θεσσαλονίκη και από τα 18 μου χρόνια ζω στην Αθήνα. Γνώρισα τον άντρα μου όταν ήταν φαντάρος στην Θεσσαλονίκη, παντρευτήκαμε και με πήρε κάτω. Κάναμε μαζί δύο γιούς.
Ο ένας παντρεύτηκε με μία κοπέλα εδώ και 9 χρόνια ενώ ο άλλος είναι μετανάστης στην Αγγλία. Δεν έχω βγάλει το σχολείο. Έφτασα μέχρι την έκτη δημοτικού. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα γράμματα, έχασα την μαμά μου όταν ήμουν 10 ετών και αποφάσισα πως έπρεπε να βοηθήσω τον πατέρα μου με τα λεφτά.
Έτσι έπιασα δουλειά σε μία βιοτεχνία με μοδίστρες στα 12. Εκεί μου έμαθε την δουλειά μία άγια γυναίκα και μέχρι και τα 30 μου από αυτό ζούσα. Στην συνέχεια έφυγα από την δουλειά και αποφάσισα να αφιερωθώ στην οικογένειά μου αφού τα φέρναμε εύκολα πέρα.
Μπορεί να μην έχω βγάλει το σχολείο όμως είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσουν να ενημερώνονται. Ξέρω να χρησιμοποιώ τον υπολογιστή, ξέρω να χρησιμοποιώ τα καινούρια κινητά και γενικότερα μου αρέσει να μιλάω με νέους ανθρώπους και να γνωρίζω νέα πράγματα.
Οι φίλοι των παιδιών μου, πάντα μου είχαν αδυναμία γιατί μπορούσαν να συζητήσουν μαζί μου όπως θα μιλούσαν και με έναν φίλο τους κι εγώ ποτέ δεν το έπαιζα μεγάλη και σοφή. Μάθαινα από αυτούς και μάθαιναν από εμένα.
Ποτέ μου δεν ένιωσα άβολα που δεν είχα βγάλει το σχολείο. Οι περισσότερες γυναίκες της δικής μου εποχής δεν το έβγαλαν. Από την γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη, μόνο μία κολλητή μου φίλη από το σχολείο έβγαλε το Λύκειο και έπιασε δουλειά σε δημόσια υπηρεσία.
Όλοι οι υπόλοιποι έφτασαν κουτσά στραβά μέχρι το Δημοτικό, άντε βαριά το Γυμνάσιο και στην συνέχεια έπιασαν δουλειά. Τρώγαμε από τα συσσίτια του Δήμου και αυτό για εμάς ήταν καθημερινότητα και όχι ένδειξη φτώχιας. Οπότε το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε είναι να πιάσουμε δουλειά.
Ο γιος μου λοιπόν εδώ και 10 χρόνια διατηρεί σχέση με την γυναίκα του και πριν 5 χρόνια παντρεύτηκαν. Την καλοδέχτηκα αμέσως. Ήταν μία κοπέλα όμορφη, ευγενική και καλοσυνάτη. Και πολύ μορφωμένη. Δικηγόρος στο επάγγελμα σαν και τον γιο μου.
Μόνο που εκείνη σε αντίθεση με τον γιο μου, διάβαζε βιβλία για πράγματα που δεν είχαν να κάνουν με το σχολείο ή με το επάγγελμα της. Της άρεσε να μαθαίνει πράγματα για τον κόσμο. Η νύφη μου είναι τόσο ενημερωμένη που ξέρει σχεδόν τα πάντα.
Είτε την ρωτήσεις για την κλιματική αλλαγή, είτε για την οικονομική κρίση. τις ψυχολογικές παθήσεις, τις μεθόδους διαπαιδαγώγησης, έχει πάντα κάτι να σου πει. Μπορεί να μην είναι σε όλα σωστή όμως έχει για όλα άποψη και μπορείς να συζητήσεις μαζί της.
Μπορεί να ήταν τόσο μορφωμένη όμως ποτέ δεν ένιωσα ότι μας υποτιμάει γι’ αυτή της την μόρφωση. Μέχρι που παντρεύτηκαν και ήρθαν και έμειναν στο κάτω σπίτι από εμάς. Εκεί σαν να παρά γνωριστήκαμε με την νύφη μου.
Έμειναν κάτω από εμάς επειδή για πολλά χρόνια ο γιος μου έμενε μαζί της στο ενοίκιο, σε μία μικρή γκαρσονιέρα και μετά τον γάμο ήθελαν να μεγαλώσουν την οικογένειά τους οπότε ήθελαν να φύγουν από το ενοίκιο και να έρθουν σε μεγαλύτερο σπίτι.
Ανακαινίσαμε λοιπόν το κάτω σπίτι που μέχρι τότε ήταν σχεδόν οικοδομή και εγκαταστάθηκαν εκεί. Η νύφη μου μετά από ένα χρόνο περίπου έφερε στον κόσμο την εγγονή μου. Επειδή και οι δύο δούλευαν πολύ συχνά κρατούσα εγώ την εγγονή μου.
Με τον καιρό η νύφη μου ξεκίνησε να βγάζει κακία προς τα εμένα. Έλεγε στον γιο μου ότι δεν θέλει να κρατάω το παιδί επειδή οι παιδαγωγικές μου μέθοδοι ήταν παλιοί. Επειδή της απαγόρευε να βλέπει τηλεόραση και εγώ την άφησα για μισή ωρίτσα το Σάββατο να δει κάνα παιδικό.
Επειδή μου έλεγε ότι θέλει να τρώει μόνο υγιεινά φαγητά και ‘γω που και που της έδινα να φάει από καμία σοκολάτα. Μπορεί να μην κάνει όμως κάθε παιδί έχει φάει σοκολάτα και δεν έχει πάθει και τίποτα κακό. Θεωρώ ότι έχει πολύ περιορισμένη την εγγονή μου και αυτό δεν είναι σωστό.
Επίσης κάθε φορά που μιλάμε στο τραπέζι η νύφη μου με κοιτάζει στραβά και μου υπενθυμίζει ότι δεν μπορώ να έχω άποψη για τον ϊό εφόσον δεν έχω διαβάσει. Μπορεί να μην έχω διαβάσει αλλά σε κάθε συζήτηση ακούω τι έχει να πει ο άλλος και τον καταλαβαίνω.
Το θέμα είναι ότι είναι ισχυρογνώμων και κάθε φορά που κάποιος διαφωνεί μαζί της στο οτιδήποτε γίνεται αμέσως επιθετική και τον αντιμετωπίζει υποτιμητικά. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι κάποιος διαφωνεί και προσπαθεί να επιβάλλει την δική της άποψη γιατί εφόσον το έχει διαβάσει έχει και δίκιο.
Ο γιος μου την υποστηρίζει και ‘γω πληγώνομαι συνεχώς με την στάση της. Προσπαθώ να μην της κρατάω κακία γιατί μένουμε τυπικά στο ίδιο σπίτι αλλά δεν είναι και εύκολο. Και δεν μπορώ να μην παίρνω θέση όταν η εγγονή μου, μου λέει ότι η μάνα της δεν την αφήνει να βλέπει ΚΑΘΟΛΟΥ τηλεόραση λες και τα άλλα παιδιά που είδαν έπαθαν τίποτα κακό.
Daddy-Cool.gr
