Παρόλο που όλοι γνωρίζουν ότι η κόρη μου πέθανε δεν αναφέρω συχνά τις διάφορες λεπτομέρειες γύρω από το θάνατό της. Ήταν τόσο μεγάλο το σok για όλους μας που ακόμα και τώρα εξακολουθώ να μη μπορώ να μιλήσω άνετα γι’ αυτό.
Θέλω να ελπίζω ότι λέγοντας την ιστορία μου σε όλους εσάς, θα βοηθήσω να μη χαθούν άδικα άλλες αθώες ψυχούλες. Μοιραστείτε σας παρακαλώ την ιστορία μου και πείτε σε όλους ότι ο πνιγμός – όσο απίστευτο κι αν σας ακούγεται – είναι κάτι που μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Η Κυριακή μας ξεκίνησε κανονικά, όπως όλες οι μέρες. Το απόγευμα πήγαμε βόλτα στο πάρκο και πάνω που γυρίσαμε σπίτι θυμηθήκαμε ότι δεν έχουμε πάρει γλυκά για να κεράσει ο γιος μου τους συμμαθητές του την επόμενη μέρα στο σχολείο για τα γενέθλιά του. Έφυγε τρέχοντας ο άντρας μου και έψαξε να βρει ζαχαροπλαστείο. Εγώ έμεινα σπίτι με τα παιδιά και τον περιμέναμε να γυρίσει. Ήταν ένα πολύ ζεστό βράδυ και τα παιδιά μία έβγαιναν στον κήπο, μία έμπαιναν στο σπίτι τρέχοντας. Στον κήπο έχουμε και πισίνα, αλλά τα παιδιά μου έχουν μάθει από μικρά ότι ποτέ δεν πλησιάζουμε την πισίνα αν δεν είναι δίπλα ο μπαμπάς και η μαμά. Είναι κάτι που το είχανε εμπεδώσει σχεδόν από γεννησιμιού τους και δεν είχα κανένα άγχος. Ειδικά η μικρή μου κόρη δεν πλησίαζε με τίποτα την πισίνα.
Πάνω που άπλωνα τα ρούχα, πήρα τηλέφωνο τον άντρα μου ερχόμενος από το ζαχαροπλαστείο να σταματήσει να μας πάρει κάτι να τσιμπήσουμε. Ευτυχώς τον πρόλαβα πριν γυρίσει και έτσι σε 10 λεπτά ήταν ήδη πίσω και τρώγαμε.
Έβγαινα έξω κάθε 5 λεπτά για να ελέγχω τα παιδιά γιατί ένα άγχος πάντα τα είχα. Λίγο πριν τελειώσω το φαγητό μου άκουσα τον γιο μου να με φωνάζει. Δεν άκουσα κάτι ανησυχητικό στη φωνή του γι’ αυτό και του είπα να περιμένει 2 λεπτά μέχρι να τελειώσω το φαγητό μου. Πόσες φορές έχει τύχει να σε φωνάξει το παιδί σου και να του πεις «Περίμενε λίγο, έρχομαι;». Ήμουνα ήσυχη ότι έπαιζαν σε μία περιφραγμένη αυλή γι’ αυτό και του είπα ότι θα έρθω σε λίγο. Τώρα κατόπιν εορτής εύχομαι να μπορούσα να γύριζα το χρόνο πίσω και να είχα βγει τρέχοντας έξω.
Δεν πέρασε ένα λεπτό και με ξαναφώναξε να βγω έξω. Μόλις βγήκα είδα την κόρη μου μέσα στην πισίνα να επιπλέει μπρούμυτα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει.
Την έβγαλα αμέσως από το νερό και της ξεκίνησα τεχνητή αναπνοή, όχι ότι ήξερα, ό, τι είχα δει από την τηλεόραση έκανα. Όταν είδα ότι δεν κατάφερνα κάτι άρχισα να ουρλιάζω και τότε ένας γείτονας μπούκαρε κυριολεκτικά μέσα στην αυλή σε δευτερόλεπτα και ανέλαβε. Έτρεξα σπίτι και κάλεσα αμέσως ασθενοφόρο. Ήρθαν πολύ γρήγορα, δεν μπορώ να πω και μετέφεραν την κόρη μου στο νοσοκομείο. Όλο το σκηνικό ήταν ένας εφιάλτης πραγματικός, μία ζωντανή κόλαση. Θυμάμαι να περπατάμε τους διαδρόμους του νοσοκομείου πέρα-δώθε, να κλαίμε υστερικά και να προσευχόμαστε.
Και τότε άκουσα κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ: Ώρα θανάτου 1:38.
Ήταν σαν να έβλεπα ένα κακό όνειρο από το οποίο δεν μπορούσα να ξυπνήσω. Μία ώρα πριν η κόρη μου ήταν ζωντανή και τώρα είχε πεθάνει. Δεν μπορεί να πήγε ηθελημένα στην πισίνα. Το πιο λογικό είναι να γλίστρησε και να έπεσε ή να λιποθύμησε και να έπεσε αναίσθητη μέσα. Μας είπαν ότι 30 δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να πνιγεί ένα παιδί. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται ισχύει. Το κακό μπορεί να συμβεί μέσα σε 30 δευτερόλεπτα.
Ποτέ μα ποτέ να μην αφήνετε τα παιδιά σας χωρίς επιτήρηση δίπλα σε νερό. Προσοχή στη θάλασσα, προσοχή στις πισίνες, προσοχή στο φαγητό πριν το κολύμπι. Ποτέ δεν ανησυχούσα, δυστυχώς. Αν είχα ανησυχήσει έστω και ελάχιστα, τίποτα δεν θα είχε συμβεί.
Το ξέρατε ότι η πλειοψηφία των πνιγμών συμβαίνει όταν το παιδί δεν κολυμπά; Συμβαίνει όταν το παιδί είναι κοντά στο νερό, αλλά όχι μέσα σε αυτό.
Η κόρη μου ήταν το πιο γλυκό παιδάκι του κόσμου. Μόνο αγάπη και χαμόγελα είχε να δώσει. Μία μέρα πριν τη χάσω οριστικά, είχε μπει στο μπάνιο την ώρα που βαφόμουν και καθόταν και με χάζευε. Ήθελε, λέει, και εκείνη να βάφεται όταν μεγαλώσει. Μαζί με το παιδί μου έχασα και όλα τα όνειρα που είχα κάνει για εκείνο.
Το κακό που μου συνέβη δεν το εύχομαι σε κανέναν. Είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο παρακαλάω να ξεφύγω, αλλά δεν μπορώ.
Βοηθήστε και εσείς με την κοινοποίηση σας να ευαισθητοποιηθούν και άλλοι γονείς. θα προσεύχομαι η ιστορία της κόρης μου να γλιτώσει άλλους γονείς από τέτοιο κακό. Σας τονίζω ότι η κόρη μου δεν πνίγηκε, επειδή δεν μπορούσε ή δεν ήξερε να κολυμπά. Πέθανε γιατί έμεινε μόνη για λίγο και κάτι κακό της συνέβη. Ακόμα και αν το παιδί σου είναι άριστος κολυμβητής, μπορεί να γλιστρήσει, μπορεί να πέσει, μπορεί να λιποθυμήσει και να πέσει στο νερό με αποτέλεσμα να πνιγεί. Να προσέχεις για να έχεις. Πότε στο νερό χωρίς επίβλεψη ούτε δευτερόλεπτο.
