Η γιαγιά μου δεν με αφήνει το καλοκαίρι να πάω στο νησί να τους δω με τον σύντροφό μου επειδή δεν είμαστε παντρεμένοι!
Ήξερα ότι η γυναίκα είναι παλαιών αρχών αλλά όχι και έτσι. Με το αγόρι μου είμαστε μαζί 12 χρόνια και σχεδιάζουμε του χρόνου να παντρευτούμε αλλά αυτό δεν την πτόησε στο ελάχιστο.
Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή: Κατάγομαι από τη Σύρο και εκεί ο παππούς μου έφτιαξε ένα πανέμορφο σπίτι, το οποίο έγραψε το μισό στη γιαγιά μου και το μισό στη μητέρα μου. Όσο και να μου αρέσει αυτό το σπίτι δεν έχω καταφέρει να πάω πολλές φορές. Παρόλο που με το αγόρι μου είμαστε τόσα χρόνια μαζί δεν έτυχε να πάμε. Κάθε χρόνο λέμε ευκαιρία να πάμε να δούμε και τη γιαγιά, να δούμε και το σπίτι αλλά δεν μας κάθεται, αλλά φέτος που οι άδειες μας συμπίπτουν λέμε μήπως να πάμε στη Σύρο μία βόλτα να δούμε και τη γιαγιά που έχω καιρό να τη δω;
Την πήρα τηλέφωνο με τόση χαρά να της το πω και εκείνη φάνηκε αμέσως και ας μην την έβλεπα ότι στράβωσε τα μούτρα της. «Κοίτα να δεις» μου λέει. «Σε αγαπάω, σε λατρεύω αλλά μόνο παντρεμένους θα σας δεχτώ εδώ. Αλίμονο αν εσύ και τα ξαδέρφια σου μου φέρνετε τον κάθε γκόμενο εδώ μέσα που του χρόνου τον σχολάτε και βρίσκετε άλλον». Όση χαρά είχα όταν την πήρα, τόσα νεύρα είχα όταν το έκλεισα. Το είπα στη μητέρα μου και της ανέβηκε και αυτηνής το αίμα στο κεφάλι. Την πήρε τηλέφωνο και βριστήκανε.
Στην τελική το μισό σπίτι είναι γραμμένο στη μάνα μου, δεν θα μου πει η γιαγιά μου πότε θα πάω και με ποιον. Τώρα καταλαβαίνω γιατί κράτησε την επικαρπία. Για να μπορεί να κάνει εκείνη κουμάντο αλλά και πάλι αυτό που κάνει δεν είναι καθόλου σωστό. Τι θα πω εγώ τώρα στο αγόρι μου; Ότι η γιαγιά μου δεν μας θέλει εκεί αν δεν έχουμε βάλει πρώτα στεφάνι; Σε ποιον αιώνα ζούμε; Τι πράγματα είναι αυτά;
Πάντα έτσι ήταν. Παράξενη και κακομοίρα. Το χειρότερο όμως είναι ότι και οι θείες μου που όλες έχουν σπίτι στη Σύρο αλλά σε διαφορετικό χωριό συμφωνούν μαζί της και τώρα έχουν πάρει το μέρος της και δεν μιλάνε στην μάνα μου. Εγώ είμαι σίγουρη ότι το κάνουν επειδή μας ζηλεύουν γιατί καμία από τις ξαδέρφες μου δεν είναι παντρεμένη και είναι όλες και μεγαλύτερες μου και ούτε σχέση έχουν ούτε προοπτική να παντρευτούν. Ζηλεύουν όλοι τους γι’ αυτό κάνουν ό, τι κάνουν.
Από εκείνη την ημέρα δεν θέλω καμία επαφή ούτε με τη γιαγιά μου ούτε με τις θείες μου. Αυτές τις βλακείες και τις συμπεριφορές εγώ δεν τις χωνεύω. Εγώ με το αγόρι μου νοικιάσαμε σπίτι στη Σύρο και θα πάμε εκεί να μείνουμε για να λυσσάξουν όλοι τους. Θα ρθει η στιγμή που η γιαγιά θα πέσει στην ανάγκη μου με κάποιο τρόπο. Θα τη φτιάξω εγώ τέτοια που είναι. Η καρακάξα. Αλλά πάντα έτσι ήταν. Είχε αδυναμία στις θείες μου και όλες μαζί λύσσαξαν όταν η μάνα μου παντρεύτηκε πρώτη απ’ όλες ενώ ήταν μικρότερη και έκανε παιδιά. Η γιαγιά μου και οι θείες μου έτρωγαν πάντα το κέρατο της αρκούδας και λύσσαξαν που η μάνα μου παντρεύτηκε τον καλύτερο άντρα που ήταν πάντα βράχος δίπλα της και στα παιδιά του. Δεν πειράζει όμως. Ρόδα είναι και γυρίζει. Αυτή την ξεφτίλα που μου έκανε θα τη βρει κάποτε μπροστά της.
Κορίνα
Από singleparent.gr
