Λίγες μέρες πριν σε σουπερμάρκετ γνωστής αλυσίδας,9 μηνών έγκυος εγώ,πηγαίνω πρωί πρωί στο ψυγείο με τα αλλαντικά.
Πάω να κόψω χαρτάκι προτεραιότητας και τσουπ πετάγεται μια κυρία γύρω στα 60, απ αυτές που νομίζουν ότι είναι κάποιες, με κόκκινο κραγιόν, μπλε σκιά και μαλλί “ανάποδη κατσαρόλα” και μου το αρπάζει κυριολεκτικά απ τα χέρια.
Ας μη συγχυστώ, σκέφτηκα.
-Γρια:20 φέτες γαλοπούλα fouantre.
Πάει ο υπάλληλος να κόψει.
-Γρια: για να δω…Α όχι. Θα μου ανοίξεις καινούριο μπαστούνι…Αυτό είναι μισοτελειωμενο δε το θέλω.
-υπάλληλος: Μα δε μπορώ να ανοίξω καινούριο, είναι σχεδόν μισό κιλό, θα πάει χαμένο.
-γρια:καινούριος είσαι εσύ; οι άλλες κοπέλες μου ανοίγουν καινούριο.
Εν τέλει πάει να της κόψει απτό ανοιχτό και λέει του λέει με υφάκι “κόβεις τις 2 πρώτες φέτες, τις πετάς και μετά κόβεις για μένα…”.
Παίρνει τη γαλοπούλα και φεύγει. Κρατήθηκα να μην τη βρίσω.
Έρχεται η σειρά μου. Μου ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση, ευγενέστατος εν τω μεταξύ, με το χαμόγελο, κι εγώ το ίδιο. Παίρνω τα σαλάμια μου και πάω στο Ταμείο που είναι για λίγα τεμάχια(το τονίζω αυτό). Έχει 2-3 άτομα ουρά, ετοιμόγεννη εγώ, ήλπιζα να φιλοτιμηθεί κάποιος να μου δώσει τη σειρά του αλλά δεν. Δε πειράζει, λεω, θα περιμένω. Έρχεται η σειρά μου, πάω ν αφήσω τα σαλαμάκια μου στο ταμείο… Ακούω από πίσω..”συγγνώμη, μπορώ να περάσω; έχω μόνο 2 πράγματα κι εγώ διπλοπαρκάρει…”. Γυρίζω πίσω μου και τι να δω. Πίσω μου σ’ έχω σατανά! Η γρια!
Εκεί δε κρατήθηκα, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι κι αρχίζω να φωνάζω…”μισή ώρα διαπραγματευοσουν τα σαλάμια, τώρα βιάζεσαι;;;και με βλέπεις ετοιμόγεννη και μου ζητάς να σου δώσω τη σειρά μου;;;””(εν τω μεταξύ έχω πολύ υπομονή και είμαι πάντα ευγενική αλλά δεν άντεξα)
Με τις φωνές, ήρθε ο υπεύθυνος να δει τι συμβαίνει…γυρίζει την κοιτάει και της λέει “καλά, δε βλέπεται ότι η κοπέλα είναι έγκυος;;προηγείται απ ολους..
Πλήρωσα ,έφυγα, και πήγα σπίτι να μετρήσω πίεση. Ευτυχώς δε γέννησα εκείνη τη μέρα..
Η γαϊδούρια και το θράσος μερικών ανθρώπων δεν έχουν όρια..
Αναγνώστρια
