Ένα μήνυμα… Ένα sms που έφυγε από το κινητό σου αργά τη νύχτα… Γιατί είχες πιει, ή γιατί ένιωθες μόνη ή γιατί σου έλειπε ή γιατί δεν άντεχες άλλο να περιμένεις ή γιατί αποφάσισες να προκαλέσεις τη ζωή για να δεις τις προθέσεις της ή γιατί έτσι… το έστειλες έτσι… γιατί βαριόσουνα, γιατί ήθελες να παίξεις, γιατί δεν μπόρεσες να κρατηθείς…
Απάντηση καμιά. Τα πρώτα δευτερόλεπτα ανέβηκε η αδρεναλίνη σου κατακόρυφα. Άκουγες την καρδιά σου να χτυπάει παντού μέσα σου, οι ελπίδες αυξήθηκαν αυτόματα. Κι όσο περνούσαν τα λεπτά, ενώ στην αρχή απομακρύνθηκες από το κινητό σου παίζοντάς το αδιάφορη (σε ποιόν άραγε; αφού μόνο εσύ το ξέρεις ότι έστειλες μήνυμα) σιγά σιγά άρχισες να τσεκάρεις μήπως ήρθε απάντηση και δεν το άκουσες. Αν και αδύνατο, γιατί στέκεσαι από πάνω του.
Στην αρχή το παίζεις άνετη, σφυρίζεις κλέφτικα στην ίδια σου την ψυχολογία και όσο το τέταρτο γίνεται μισάωρο οι ελπίδες εξανεμίζονται. Το χαμόγελο αισιοδοξίας και η ενέργεια που σε γέμισε εκείνο το δευτερόλεπτο σβήνουν σιγά σιγά. Καμία απάντηση.
ΜΠΟΡΕΙ...
Μπορεί να μην το είδε, μπορεί να κοιμάται, μπορεί να είναι έξω και να μην το άκουσε, μπορεί να μην θέλει να απαντήσει, μπορεί να μην γουστάρει, μπορεί να έχει άλλη και να περνάει καλά μαζί της, μπορεί να του είσαι αδιάφορη, μπορεί να το δείχνει στους φίλους του και να γελάνε με το κόλλημά σου, μπορεί απλά να τόνωσες τον εγωισμό του, να του έφτιαξες το κέφι εκεί που ήταν κατσούφης και αμέσως μετά το μήνυμα να άρχισε να διασκεδάζει. Μπορεί να σου κάνει νάζια, μπορεί να σου κάνει “κόλπα”, μπορεί να σε “τιμωρεί”, μπορεί να ακολουθεί τη στρατηγική του για να σε “παίξει”, μπορεί ούτε καν να σε θυμάται, μπορεί να σε έχει ξεπεράσει… Αμέτρητα γιατί, αμέτρητες πιθανότητες. Μία όμως σκαλώνει στο μυαλό σου: η απόρριψη!
Και πέφτεις! Η καθεμία με τον τρόπο της. Μπορεί να αρχίσεις να χορεύεις σαν δαιμονισμένη, μπορεί να συνεχίσεις να πίνεις, αλλά τώρα πια αρχίζει και σε χαλάει, σε ρίχνει, σε μεθάει. Μπορεί να διατηρείς τη μύτη ψηλά, αλλά μέσα σου να έχεις γκρεμιστεί. Μπορεί να το παίζεις αδιάφορη στον εαυτό σου και να του παίζεις θέατρο. Η ενέργειά σου όμως έχει πέσει. Το νιώθεις.
ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΜΗΝΥΜΑ
Μα πως γίνεται; Πώς γίνεται ένα απλό μήνυμα να κουμαντάρει όλη σου την ψυχολογία; Ο εαυτός σου δεν είναι εκεί να σε κρατήσει; Που είναι; Πως γίνεται να επένδυσες τα πάντα σε ένα μήνυμα; Αυτό είσαι; Ένα απλό μήνυμα αρκεί να σε γκρεμίσει; Δεν είναι το μήνυμα, το ξέρω. Το ότι δεν είχε καμία επιρροή είναι το θέμα, αλλά δεν το ξέρεις. Αλλά ακόμα κι έτσι να είναι, που πήγε ο τσαμπουκάς σου; Ναι, για εκείνον τον τσαμπουκά μιλάω που έχεις όταν του τα χώνεις, για εκείνον τον τσαμπουκά που έχεις όταν δουλεύεις, για εκείνον τον τσαμπουκά που έχεις όταν οδηγείς.
Που κρύφτηκε ξαφνικά εκείνο το κορίτσι που πληκτρολόγησε το μήνυμα και πάτησε το “send”;
Πώς γίνεται από έναν άνθρωπο να εξαρτάται η πορεία σου, αν θα είναι ανοδική προς τα σύννεφα ή καθοδική προς τα τάρταρα; Δεν αξίζει να αφήνεις την ψυχολογία σου έρμαιο στις προθέσεις κανενός. Αλλά τελικά, το μέσα σου λειτουργεί αντανακλαστικά. Το συναίσθημα αναλαμβάνει τον έλεγχο και σε οδηγεί στη στεναχώρια. Ακόμα χειρότερα, στο κλάμα, στο μεθύσι. Ακόμα χειρότερα, στο πρώτο κρεβάτι που θα βρεθεί μπροστά σου με έναν που… “έτσι κι έτσι”.
Γιατί το μυαλό παίρνει την πρωτοβουλία και αρχίζει να σκέφτεται μόνο του. Και σκέφτεται μόνο αρνητικά. Τα χειρότερα. Σαν αυτό το μήνυμα στο κενό να πυροδότησε μια έκρηξη μέσα σου. Μια έκρηξη λύπης, θυμού, οργής… εξαρτάται!
Γιατί να μην ήταν όλα ανάποδα και να πυροδοτούσε μέσα σου την απόλυτη χαρά; Γιατί να μην γινόσουν ξαφνικά απόλυτα ευτυχισμένη; Που γλίτωσες από έναν “μπιπ”, που η ζωή σε έσωσε από έναν “μπιπ”, που δεν μπήκες σε διάλογο με έναν “μπιπ-μπιπ”…
ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΟΥ ΠΟΝΤΑΡΕΙΣ!
Μην ποντάρεις έτσι εύκολα την ψυχολογία σου σε ένα μήνυμα; Μην ποντάρεις την ψυχική σου υγεία σε έναν άνθρωπο. Άνθρωπος είναι. Υπάρχει η πιθανότητα να ανταποκριθεί, υπάρχει όμως και η πιθανότητα να αδιαφορήσει. Οκ. Δικαίωμά του. Επιλογή του. Μην επενδύσεις όλα σου τα χρήματα σε ανθρώπους. Άνθρωποι είναι και κάνουν λάθη. Μην γκρεμιστεί το σύμπαν σου για λάθος άλλου…
Και μη στήνεις το υπόλοιπο βράδυ σου, την υπόλοιπη μέρα σου, τους υπόλοιπους μήνες σου γύρω από ένα μήνυμα που δεν πήρε απάντηση. Γιατί παύεις να γίνεσαι γοητευτική. Χάνεις την ομορφιά σου, το σεξ απίλ σου, τη θηλυκότητά σου. Γίνεσαι pathetic.
Σαφώς και μπορείς να είσαι συναισθηματική, ευαίσθητη. Σαφώς και πρέπει να σέβεσαι να συναισθήματά σου. Πρέπει όμως να σέβεσαι και τον εαυτό σου, την ασφάλειά σου, τα υπόλοιπα συναισθήματά σου…
Η ελπίδα σου κρεμάστηκε σε ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό… Οκ. Το ξέρω, δεν είναι τόσο απλό όσο ένα οκ. Όμως, αν ήταν θα απαντούσε. Δεν απάντησε. Άρα, δεν είναι αυτό που θέλεις. Γιατί αυτό που ήθελες είναι να απαντήσει.
Εκτός κι αν κοιμάται… 😉
