Χώρισες. Και δεν ήθελες. Και τώρα έχεις να αντιμετωπίσεις την απώλειά του. Δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα προσπαθεί να σε βοηθήσει δίνοντάς σου τις απαραίτητες συμβουλές…
Χωρίσαμε! Έπεσαν οι τίτλοι του τέλους, μόνο που δεν έχουμε συμφωνήσει για αυτό και οι δύο! Εκείνος φεύγει και εγώ μένω πίσω, σαν χαμένη να κοιτάζω το …κενό! Το συναίσθημα παγωμένο, η σκέψη μένει στο: «Δεν θα τον ξεπεράσω ποτέ», «Η ζωή μου δεν έχει νόημα πια!», «Πως θα ζήσω μακριά του;»…
Είναι γεγονός πως ο κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος, αυτό λοιπόν που βιώνουμε με τόση απελπισία δεν είναι άλλο από το πένθος της απώλειας. Θρηνούμε την απώλεια του «μαζί» που δεν υπάρχει πια, την απώλεια των ονείρων μας…
Ακόμα και όταν ο χωρισμός μας φαίνεται ως η μόνη λύση σε μία βαλτωμένη σχέση ή σε μία σχέση που έχει χάσει τη φλόγα της, ακόμα και τότε, δεν σημαίνει πως είναι ένα εύκολο βήμα.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟ
Η απάντηση λοιπόν στο «Πως θα τον ξεπεράσω;» δεν έχει να κάνει με μαγικές συνταγές αλλά με το χρόνο που χρειαζόμαστε για να πενθήσουμε, το χρόνο που έχουμε ανάγκη για να πάμε παρακάτω. Άλλωστε, όπως ο λαός μας λέει, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Παρόλα αυτά, ακολουθούν κάποιες συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν λίγο στην αντιμετώπιση του ψυχικού πόνου:
-Δίνω χρόνο στον εαυτό μου να «θρηνήσει»
Μπορεί να ακούγεται καταθλιπτικό, δραματικό ή απαισιόδοξο, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Χρειάζεται να βιώσω τα συναισθήματα αυτά που μπορεί να μου προξενούν θλίψη, απελπισία, ανημπόρια, αδυναμία, στενοχώρια, αλλά είναι τα ίδια αυτά συναισθήματα που θα με ωριμάσουν και θα γίνουν χρήσιμη εμπειρία στο μέλλον!
-Κόβω κάθε επαφή με τον πρώην
Και εννοούμε κάθε επαφή, που σημαίνει ότι δεν του στέλνω μηνύματα για καληνύχτα ή καλημέρα, δεν παρακολουθώ μέσα από το facebook τι κάνει και πού πήγε, ούτε και συναντιέμαι με τους φίλους του δήθεν… τυχαία! Το μόνο που καταφέρνω με αυτόν τον τρόπο είναι να εξακολουθώ να τον έχω ως το κέντρο του κόσμου μου.
-Χωρίσαμε αλλά είμαστε φίλοι
ΟΧΙ, δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι όταν ο ένας από τους δύο εξακολουθεί και τρέφει ερωτικά συναισθήματα για τον άλλον και όταν μέχρι «χθες» βρισκόμασταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου! Μπορεί αυτό να μας δίνει την ευκαιρία να «μαθαίνουμε» τι κάνει ο πρώην αλλά δεν ευσταθεί!
-Απομακρύνω οτιδήποτε μου τον θυμίζει
Μαζεύω τα πράγματά του και φροντίζω να του τα στείλω (όχι να βρεθούμε για να τα πάρει). Αρκετές αναμνήσεις έχω, δεν χρειάζομαι να κλαίω αγκαλιάζοντας το αγαπημένο του φουτεράκι που ξέχασε στο σπίτι μου ή με τα δώρα που μου έκανε. Όλα αυτά ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Βρίσκομαι στο παρόν και σαλπάρω για το μέλλον!
-Τι μας οδήγησε στο χωρισμό;
Μετά το πρώτο σοκ του χωρισμού, έχουμε την τάση να αναπολούμε μόνο τις καλές στιγμές. Ξαφνικά, τα ξεχνάμε όλα: τους καυγάδες, τις ζήλιες, την γκρίνια, την αδιαφορία. Δεν είναι έτσι όμως. Εάν ήταν όλα ρόδινα, δεν θα είχαμε οδηγηθεί στο χωρισμό. Επίσης είναι χρήσιμο το να αναλογιστώ τα δικά μου λάθη στη σχέση, έτσι ώστε να τα μετριάσω στην επόμενη…
-Διασκεδάζω, κάνω νέες γνωριμίες
Σίγουρα τον πρώτο καιρό το μόνο που θέλω είναι να κλειστώ μέσα και να ζω το δράμα μου. Παρόλα αυτά όμως, χρειάζεται έστω και σαν φάρμακο να προσπαθήσω να βρίσκομαι με φίλους, και να κάνω νέες γνωριμίες με το πέρασμα του χρόνου. Ας το δούμε και από τη θετική πλευρά, ότι τώρα υπάρχει ο χρόνος να κάνω ό,τι θέλω, να βγω με όποιους θέλω, χωρίς να δώσω αναφορά ή λογαριασμό σε κανέναν… Είναι ίσως η ευκαιρία να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου, κάνοντας πράγματα που μου αρέσουν ή που στερήθηκα τον προηγούμενο καιρό είτε επειδή δεν του άρεσαν, είτε επειδή εγώ εγκατέλειψα!
