Στον Κώστα Τσουρό και το «Καλύτερα δεν γίνεται» μίλησε σήμερα ο Τάσος Χαλκιάς.
Κάνοντας μία αναδρομή σε παλιές αναμνήσεις ο αγαπημένος ηθοποιός αφηγήθηκε πώς κατέληξε από τη σχολή ναυτικών στο Εθνικό Θέατρο αλλά και την τεράστια εναντίωση που συνάντησε από τον πατέρα του.
«Τυχαία πήγα στο Εθνικό. Είχαν έναν κολλητό φίλο που αποφάσισε να γίνει σκηνοθέτης. Ξεκινώντας να πάω να γραφτώ για να γίνω ναυτικός στον δρόμο με το ταξί του λέω κάνε αναστροφή πήγαινε με στο Εθνικό Θέατρο. Όταν με ρώτησε ο πατέρας μου αν γράφτηκα του είπα “όχι”. Έφαγα μία κλωτσιά, μία μπουνιά… Δεν πρόλαβα καν να του πω ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός τελικά. Απλώς επειδή δεν γράφτηκα εκεί που είπε να γραφτώ».
«Έχω φάει πάρα πολύ ξύλο από τον πατέρα μου. Από 13 ετών μέχρι και 18 έτρωγα πολύ ξύλο. Μπουνιές, κλωτσιές. Ήμουν ατίθασο παιδί».
Στο θέατρο ο πατέρας του τον παρακολούθησε σε παράσταση 18 ολόκληρα χρόνια μετά το ντεμπούτο του.
«Δεν χώνεψε ποτέ την απόφασή μου. Ούτε μου μίλαγε σχεδόν. Δεν του έλεγα να ήξερα ότι το μισούσε γι΄αυτό δεν του το επέβαλα. Δεν πίστευε ότι είναι επάγγελμα αυτό».
Ποια ήταν η σχέση του με τη μητέρα του;
«Η μητέρα μου ήταν πάντοτε μαζί μου. Παρότι της είχα βγάλει την πίστη ανάποδα, ήταν πάντοτε μαζί μου. Όταν τελείωσα τη σχολή μου έκανε δώρο μία ασημένια καδένα την οποία δεν αποχωρίζομαι ποτέ».
Πώς είναι ο ίδιος σαν πατέρας και τι ήταν αυτό που τον ενόχλησε τρομερά μετά την τεράστια επιτυχία του στην τηλεόραση;
