Ένα από τα πολύ αρχικά (και πολύ απολαυστικά) στάδια του έρωτα είναι εκείνο κατά το οποίο δεν δηλώνεις ακόμα ερωτευμένος –για την ακρίβεια, δεν είσαι καν σίγουρος πως είσαι όντως ερωτευμένος.
Μπορεί να μην το έχεις σκεφτεί, να μην το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα, ή απλώς να μη θέλεις να το παραδεχτείς ούτε στον εαυτό σου.
Βρίσκεσαι, όμως, σε εκείνη την κατάσταση μόνιμης ευφορίας, χαμογελάς μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή χωρίς κανέναν προφανή λόγο, γελάς με την καρδιά σου ακόμα και με τα πιο αποτυχημένα αστεία, ακούς δυνατά μουσική στο δρόμο, τραγουδάς στο ντους και γενικώς –για όποιον ρωτήσει– είσαι ένας πολύ χαρούμενος άνθρωπος.
Ε λοιπόν, έχουμε νέα: Αυτή η μόνιμη κατάσταση ευφορίας είναι ένα από τα πρώτα σημάδια του έρωτα. Υπάρχουν κι άλλα, τα οποία συγκεντρώνουμε παρακάτω για να τα τικάρετε όταν νιώσετε έτοιμοι να βεβαιωθείτε ότι όντως είστε ερωτευμένοι.
Τον/ την σκέφτεστε διαρκώς. Το παραμικρό γεγονός ή αντικείμενο στην καθημερινότητά σας προκαλεί ένα συνειρμό που φαίνεται λογικός μόνο σε εσάς και που καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια σε εκείνον/η. Κι αυτό συμβαίνει περίπου μία φορά κάθε τέσσερα λεπτά.
Καθυστερείτε όσο γίνεται περισσότερο να κανονίσετε οτιδήποτε για το βράδυ ή το Σαββατοκύριακο, για να είστε διαθέσιμοι αν σας προτείνει να βγείτε.
Μιλάτε συνεχώς για εκείνον/η. Και βρίσκετε τρόπους να τον/την «εμφανίσετε» στις πιο άσχετες συζητήσεις με τους φίλους σας –«ναι, εκείνο το πρόβλημα που λες με τα κληρονομικά, δεν θα το πιστέψεις, το είχε αντιμετωπίσει και ένας φίλος της ανιψιάς του ξάδερφου του Μάκη. Άκου τι μου είπε ο Μάκης…»
Βρίσκετε γοητευτικό οτιδήποτε κάνει. Οτιδήποτε όμως. Μπορείτε να τον χαζεύετε να δένει τα κορδόνια του, ή να πλένει τα δόντια του. Και να το βρίσκετε αυτό απίστευτα σέξι. Χωρίς να σας περνάει καθόλου από το μυαλό ότι έχετε τρελαθεί λίγο –είναι κι αυτή μια παρενέργεια του έρωτα.
Ποστάρετε τραγούδια ή στίχους (ή και τα δύο ταυτόχρονα) με νόημα στο Facebook, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να περάσετε το «μήνυμα». Και κρατάτε την ανάσα σας μέχρι να κάνει like. Αν δοκιμάσετε να φανταστείτε το άμεσο μέλλον –ας πούμε, την επόμενη εβδομάδα, ή τον επόμενο μήνα– χωρίς εκείνον/η στην καθημερινότητά σας, παρατηρείτε μια ελαφρά δυσκολία στην αναπνοή σας.
Μυρίζετε τον αέρα σαν λαγωνικό κάθε φορά που περνά από δίπλα σας κάποιος που φορά το άρωμά του. Ή ένα άρωμα που σας θυμίζει το άρωμά του. Είναι η πρώτη σας σκέψη το πρωί που ξυπνάτε, και η τελευταία το βράδυ που πέφτετε στο κρεβάτι και δεν σας αφήνει να κοιμηθείτε. Στο ενδιάμεσο, τον βλέπετε και στον ύπνο σας.
Θέλετε να μάθετε τα πάντα για τη ζωή του. Κανένα θέμα συζήτησης δεν είναι βαρετό –ούτε ο σκύλος της, ούτε οι διηγήσεις από το στρατό, ούτε οι ερωτικές περιπέτειες των συμφοιτητών τότε που ήταν ακόμα στη σχολή, ούτε καν ο τρόπος που γνωρίστηκαν οι γονείς του. Αρκεί να τον ακούτε να μιλάει. Ο χρόνος που περνάτε μαζί δεν είναι ποτέ αρκετός. Ένας τρίωρος καφές περιγράφεται ως «βρεθήκαμε, αλλά για λίγο» και το μουρμουριστό «έχω να τον δω κάτι αιώνες» σημαίνει σε μη ερωτευμένα ελληνικά «πάνω από δύο μέρες».
