Μήπως η επιρροή της μητέρας σου ήταν μεγαλύτερη απ’όσο νόμιζες;
Μπορεί να νομίζεις ότι οι γονείς σου έχουν λίγη σχέση με το πρόσωπο που τελικά εξελίχθηκες και έγινες στη ζωή, αλλά σίγουρα είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία σου. Πολλές από τις έμφυτες ποιότητες τους πέρασαν στα γονίδιά σου και υπάρχουν κομμάτια από αυτά τα οποία θα υπάρχουν πάντα στο σώμα σου. Σίγουρα, μπορεί να έχεις τη χαριτωμένη μύτη της μαμάς σου, την περίεργη στάση του μπαμπά σου, αλλά με κάποιο τρόπο κατέληξες να έχεις και τα δύο μέτωπά τους. Μπορείς να ζήσεις με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Εξάλλου, είσαι ένα μοναδικό άτομο.
Τι συμβαίνει όμως όταν ξεπεράσεις την αισθητική, τους τρόπους, εκείνα τα κοινά που μοιράζεσαι με τους γονείς σου και αρχίζεις να ακούγεσαι σαν τη μητέρα σου; Ανοίγεις το στόμα σου και τα λόγια που βγαίνουν από αυτό – είτε σε μορφή οργής, υστερίας ή συμβουλής – ακούγονται σαν τα ίδια πράγματα που η μητέρα σου έλεγε όταν ήσουν μικρή. Είχες ορκιστεί σε όποιον άκουγε ότι δεν θα έλεγες ποτέ αυτά τα πράγματα.
Κάπου στην πάροδο του χρόνου όμως, παρατήρησες ότι σιγά-σιγά μεταμορφώνεσαι στη μητέρα σου. Εάν έχεις πει ποτέ οποιαδήποτε από αυτές τις φράσεις στα παιδιά σου, το σύντροφο ή το σύζυγό σου κλπ., μπορείς να είσαι σίγουρη ότι δεν τη… γλιτώνεις!
“Μην με κάνεις να έρθω εκεί!” Κατά πάσα πιθανότητα το φωνάζεις στο παιδί σου όταν κάνει φασαρία στο παραδίπλα δωμάτιο.
Στο παιδί σου που κλαίει υστερικά: “Αν δεν σταματήσεις, θα σου δώσω εγώ κάτι για να κλάψεις”.
“Θα το φας και θα σου αρέσει.”
“Αν δεν μπορείς να πεις τίποτα ωραίο, μην πεις τίποτα”, ή κάποια παραλλαγή αυτού.
“Περίμενε μέχρι να κάνεις παιδιά. και τότε θα καταλάβεις”, ή κάποια παραλλαγή αυτού.
“Αν είναι δυνατόν”. Ο καλύτερος χρόνος να το πεις είναι κουνώντας το κεφάλι από τη μια πλευρά στην άλλη.
“Το έχω πει χίλιες φορές …”. Σημείωσε ότι την επόμενη φορά που θα το πεις αυτό, θα είναι η χιλιοστή πρώτη.
“Να σου ετοιμάσω κάτι;”. Είτε στο σύντροφο/σύζυγο είτε στο παιδί σου, είναι η αιώνια φράση μαμαδίστικης φροντίδας που έχουμε λατρέψει.
“Μήπως να πάρεις κάτι πιο χοντρό να φορέσεις; Θα κρυώσεις!”. Όταν ξεστομίσεις αυτήν τη φράση, να είσαι σίγουρη ότι πλέον είσαι ίδια η μαμά σου.
Και το αγαπημένο όλων των εποχών:
“Δε φταίει κανένας άλλος, εγώ φταίω!”.
