Το εσωτερικό του εντέρου είναι επενδεδυμένο από ένα στρώμα κυττάρων, τον βλεννογόνιο φραγμό (mucosal barrier), ο οποίος αποτελεί τον φραγμό μεταξύ του εσωτερικού του εντέρου και του υπόλοιπου οργανισμού.
Ο βλεννογόνιος φραγμός απορροφά τις θρεπτικές ουσίες και αποτρέπει τα περισσότερα μεγάλα μόρια και τα μικρόβια από το να διέρχονται από το εσωτερικό του εντέρου κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματος.
Ορισμένες φορές, ο φραγμός αυτός δεν είναι αρκετά αποτελεσματικός και εμφανίζει «διαρροή» από τον αυλό του εντέρου προς το εσωτερικό του οργανισμού. Ενώ δηλαδή πρέπει να λειτουργήσει ως μια διαδικασία διαλογής που θα απορροφά τα θρεπτικά στοιχεία και θα απομακρύνει τα επιβλαβή μόρια, αυτό δεν γίνεται, και μόρια, όπως οι τοξίνες, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτό αποκαλούμε «διαρρέον έντερο».
Το σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό και συνδέεται με πολλά αυτοάνοσα νοσήματα, δερματικές παθήσεις, ημικρανίες και αλλεργικές αντιδράσεις σε ορισμένα τρόφιμα.
Η διατροφή των πασχόντων από σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου πρέπει να περιλαμβάνει τροφές που δυναμώνουν το έντερο όπως οι παρακάτω:
- Φυτικές ίνες που προέρχονται από φρούτα και λαχανικά.
- Γαλακτοκομικά.
- Υγιεινά λιπαρά (σολομός, τόνος)
- Άπαχο κρέας (μοσχάρι, κοτόπουλο).
- Λιναρόσπορο, σπόρους chia και ηλιόσπορους
- Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και άλλα καλά λιπαρά, όπως αβοκάντο.
- Μπαχαρικά και βότανα.
- Πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, σπανάκι, κολοκυθάκια.
- Τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως γιαούρτι, κεφίρ, βουτυρόγαλο, ξινολάχανο, τέμπε, μίσο.
