Η εμπιστοσύνη είναι ένα διαχρονικό και καθολικό θέμα και το πώς θα την διαχειριστείς δεν έχει να κάνει με την έλευση των social media. Το πώς θα αντιμετωπίσεις έναν άνθρωπο, δεν επηρεάζεται (ή δεν θα έπρεπε) από το Ίνσταγκραμ αλλά από το τι σχέση έχεις εσύ με την εμπιστοσύνη. Απλώς, τα πράγματα έχουν γίνει λίγο πιο πολύπλοκα πια και προσμετρώνται όλα τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας.
Τι σημαίνει εμπιστοσύνη;
Σε γενικές γραμμές, εμπιστοσύνη σημαίνει να ξεκινάς τη σχέση με έναν άνθρωπο tabula rasa και να έχεις μηδενικές προσδοκίες ώστε να δεις στην πορεία με τι έχεις να κάνεις. Εμπιστοσύνη σημαίνει παντελής έλλειψη καχυποψίας και απουσία ταμπέλας. Αν δηλαδή έχεις πληγωθεί από προηγούμενη φιλία ή ∈ρωτική σχέση και ξεκινάς την επόμενη με τη σιγουριά ότι θα σου φερθούν με τον ίδιο τρόπο, τότε δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Υπάρχει μόνο η λαχτάρα του να σου επιβεβαιώσει ο άλλος την υποκρισία που θεωρείς ότι κουβαλά. Αυτός όμως είναι ένας μικρός γενικός κανόνας.
Με την προσθήκη των social media, τα πράγματα έχουν αγριέψει. Κάνεις ένα έντιμο λάικ στο Ίνσταγκραμ και το πληρώνεις ακριβά. Σου σχολιάζει κάποιος κάτω από ένα ∈ρωτικό τραγούδι και βρίσκεσαι μπλεγμένος. Αυτό όμως είναι η επιφάνεια. Η άκρη του παγόβουνου. Το να μην εμπιστεύεσαι έναν άνθρωπο, δεν έχει να κάνει με τον άνθρωπο αυτόν. Έχει να κάνει με τη σχέση που έχεις με τον εαυτό σου. Αν αμφιβάλλει μονίμως για σένα, για την αξία ή τις ικανότητές σου, το πιο αναμενόμενο είναι να μην το αντέχεις και να το κάνεις προβολή. Είναι πολύ πιο εύκολο να κατηγορήσεις κάποιον άλλο για ‘σπάσιμο’ εμπιστοσύνης από το να παραδεχθείς ότι έχεις σοβαρά issues με αυτό και ότι είσαι καχύποπτος.
Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που προφανώς και χτίζεται, αλλά προϋποθέτει να ξεκινάς έχοντας αυτήν την ‘αρετή’. Διότι αν ξεκινάς καχύποπτα, θα ερμηνεύεις και όλες τις συμπεριφορές καχύποπτα. Και το πρόβλημα είναι ότι καταλήγεις να τρώγεσαι με τα ρούχα σου και να βασανίζεσαι χωρίς λόγο.
Πώς όμως φτάνεις στο σημείο να εμπιστεύεσαι το άλλο σου μισό (ολόκληρο, 1/3, whatever); Βασικά, με λίγη αυτογνωσία. Ξεκινάμε αντιμετωπίζοντας τους φόβους και τις πιο σκοτεινές πλευρές μας. Δεν ξυπνάς ένα πρωί και είσαι ανοιχτός στα πράγματα. Δεν είναι έρπης. Το ταξίδι της αυτογνωσίας θέλει χρόνο, κόπο και αυτοκριτική. Καλό είναι να μην κάνεις σχέση μέχρι να δεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι και πάρεις στο λαιμό σου κάνα δόλιο άνθρωπο.
Σε περίπτωση που ο άλλος είναι όντως ύπουλος και έχει βάλει στόχο ζωής να σε κοροϊδέψει, να σε εξαπατήσει και να παίξει με τα συναισθήματά σου, τότε μάλιστα. Εμείς μαζί σου στο να μην το δεχτείς (πάντα χωρίς χρήση βίας). Αλλά μέχρι να αποδειχθεί κάτι τέτοιο, γιατί κανείς δεν έχει τόσο χρόνο να εξαπατήσει, απλά ζήσε τη ζωή σου και μην αναλώνεις το χρόνο σε υποθέσεις και σενάρια.
