Πρέπει, σου λέω, ν’ ανήκετε στον ίδιο κόσμο
Μην τραβάει ο ένας τον άλλον στον κόσμο τον δικό του
και τον ξεσπιτώνει.
Γιατί ο νόστος του εαυτού,
Ο νόστος της αλήθειας σου,
Είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα.
Διαλύει σχέσεις και σπίτια και οικογένειες.
Να διαλέγετε συντρόφους του ίδιου κόσμου.
Να συνεννοείστε με τα μάτια.
Να τελειώνει ο ένας τη φράση του άλλου.
Η αγκαλιά και το φιλί να έχουν διάρκεια.
Τα δέρματα κι οι μυρωδιές να ταιριάζουν.
Να υπάρχουν κοινές αγάπες.
Βαθιές. Πνευματικές. Ουσιαστικές.
Να νιώθετε ότι ήσασταν μαζί από πάντοτε.
Να είναι ο ένας η παιδική ηλικία του άλλου.
Ο πρώτος εφηβικός έρωτας.
Ο σπουδαιότερος κι αιώνιος εραστής.
Και η σιωπή… το πιο σημαντικό.
Να μιλάτε με τη σιωπή.
Γράφει η Ευλαμπία Τσιρέλη
Photo artist: Joseph Lorusso – theartstack
psychologistnow.gr