Τα μωράκια συχνά επιλέγουν κάποιο αντικείμενο που το αγαπούν ιδιαίτερα και επιδιώκουν να το έχουν πάντοτε κοντά τους. Το αντικείμενο αυτό μπορεί να είναι είτε κάποιο λούτρινο αρκουδάκι είτε μια μαλακή κουβερτούλα, αλλά και οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι κερδίσει από νωρίς την προσοχή του μωρού. Συνήθως, το αντικείμενο που επιλέγουν τα μωρά έχει μαλακή υφή και είναι ευχάριστο στο άγγιγμα, για να μπορούν να το κρατούν στην αγκαλιά τους και να το χαϊδεύουν. Το αντικείμενο αυτό το αποκαλούμε μεταβατικό υπό την έννοια ότι συνοδεύει το μωρό από την ηλικία που το ίδιο αισθάνεται πλήρως εξαρτημένο από τους γονείς του, μέχρι την ηλικία που το μικρό παιδί θα αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι δεν αποτελεί ένα ενιαίο πρόσωπο με τους γονείς του και ιδιαίτερα με τη μητέρα του αλλά ότι το ίδιο είναι ένα ξεχωριστό άτομο. Για το λόγο αυτό μπορείτε να περιμένετε ότι το αντικείμενο που θα επιλέξει το μωρό σας θα θέλει να το κρατήσει κοντά του για αρκετό καιρό.
Ο λόγος που τα μεταβατικά αντικείμενα έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τα μωράκια είναι γιατί αποτελούν μια σταθερή πηγή ασφάλειας κάθε φορά που κάποιο γεγονός τους προκαλεί αναστάτωση. Το αρκουδάκι ή η κουβερτούλα που το μωρό έχει συνέχεια μαζί του, έχει κρατήσει το άρωμα του μωρού και του θυμίζει την ησυχία και την ασφάλεια του δωματίου του. Είναι λογικό, επομένως, όποτε το μωρό αισθάνεται αναστάτωση, φόβο, μοναξιά ή ανησυχία να αποζητά το αγαπημένο του αρκουδάκι για να νιώσει και πάλι ασφάλεια. Τα μεταβατικά αντικείμενα λειτουργούν ως σύμβολα όλων εκείνων που για το μωρό σημαίνουν σιγουριά και διαρκή επιβεβαίωση ότι οι γονείς του το αγαπούν και φροντίζουν πάντοτε για εκείνο. Γι’ αυτό δε θα πρέπει να σας κάνει εντύπωση αν το μωρό σας θέλει να έχει συνέχεια κοντά του το αγαπημένο του παιχνίδι. Κάθε φορά που αισθάνεται ότι κάτι το ενοχλεί, κάθε φορά που βρίσκεται σε ξένο περιβάλλον ή όποτε εσείς πρέπει να το αποχωριστείτε, έστω και για λίγο, το μωρό σας θα στραφεί στο μεταβατικό αντικείμενο για να νιώσει και πάλι ασφαλές, για να αισθανθεί ό,τι όλα θα πάνε καλά και ότι δεν είναι μόνο του.
Όταν διαπιστώσετε ότι το μωρό σας έχει επιλέξει ένα μεταβατικό αντικείμενο και βλέπετε να το αποζητά κάθε φορά που προσπαθείτε να το αποκοιμίσετε ή κάθε φορά που ετοιμάζεστε για μια μικρή βόλτα, δε θα πρέπει να προσπαθήσετε να διακόψετε αυτή τη συνήθεια. Η επιλογή ενός μεταβατικού αντικειμένου δεν είναι κάτι αρνητικό ούτε κάτι που να υποδηλώνει ότι το μωρό είναι συναισθηματικά ανώριμο ή ότι έχει αδύναμο χαρακτήρα, είναι μια πολύ φυσιολογική διαδικασία την οποία θα πρέπει να ενθαρρύνετε και να στηρίξετε. Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, το να έχει το μωρό σας ένα μεταβατικό αντικείμενο είναι κάτι που θα σας εξυπηρετήσει καθώς θα μπορείτε να του το προσφέρετε ως παρηγοριά τις στιγμές που θα το βλέπετε να είναι ανήσυχο. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα αντικείμενο που να συμβολίζει για το μικρό σας όλη την αγάπη που έχετε για εκείνο, καθώς θα γνωρίζετε ότι κάθε φορά που βλέπετε το μικρό παιδί να κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του το αντικείμενο αυτό, στην πραγματικότητα σκέφτεται και αποζητά εσάς.
Η επιλογή του μεταβατικού αντικειμένου γίνεται μεταξύ 8ου και 12ου μήνα εντελώς ασυνείδητα από το μωρό που δείχνει σταδιακά μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα από τα λούτρινα παιχνίδια ή σε μια από τις κουβερτούλες του, που βρίσκονται συνήθως στο κρεβατάκι του. Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά μπορείτε να επέμβετε στην επιλογή του μεταβατικού αντικειμένου με το να τοποθετείτε κοντά στο μωρό σας το αρκουδάκι που εσείς έχετε επιλέξει. Ακόμη κι αν το μωρό στην αρχή δείχνει αδιάφορο προς το παιχνίδι που προσπαθείτε να εντάξετε στην καθημερινότητά του, στην πορεία είναι πολύ πιθανό να το συνδυάσει με σας και να το επιλέξει ως το αγαπημένο του αντικείμενο. Για πρακτικούς λόγους, μάλιστα, μπορείτε να βρείτε ένα δεύτερο ίδιο αντικείμενο με αυτό που το μωρό σας έχει επιλέξει και να το αντικαθιστάτε ανά διαστήματα ώστε να μπορείτε να το πλένετε, για να μην έχει το μωρό σας μετά από καιρό για μεταβατικό αντικείμενο ένα αρκουδάκι διαλυμένο και βρόμικο.
Στο ίδιο πλαίσιο με τα μεταβατικά αντικείμενα κινείται και η συνήθεια που εμφανίζουν μερικές φορές τα μωρά να πιπιλίζουν το δάχτυλό τους. Μια συνήθεια που εκλαμβάνεται αρνητικά από μερικούς γονείς καθώς θεωρούν ότι δε θα πρέπει το μωρό να καταφεύγει σε τέτοιου είδους πράξεις κάθε φορά που είναι αναστατωμένο. Στην πραγματικότητα, όμως, το να πιπιλίζει το μωρό το δάχτυλό του δεν είναι παρά μια ακόμη φυσιολογική μορφή εκδήλωσης της εσωτερικής έντασης που αντιμετωπίζει και δεν υπάρχει λόγος να προκαλεί ανησυχία στους γονείς. Όπως και το μεταβατικό αντικείμενο, έτσι και το πιπίλισμα του δαχτύλου προσφέρει στο μωρό μια παρηγοριά, μια αίσθηση ασφάλειας, καθώς το πιπίλισμα επαναφέρει στο μωρό την οικεία αίσθηση του θηλασμού. Με την πάροδο του χρόνου, άλλωστε, το μικρό παιδί θα εγκαταλείψει μόνο του και το μεταβατικό του αντικείμενο και το πιπίλισμα του δαχτύλου καθώς θα βρει διαφορετικούς τρόπους να εκδηλώνει τα συναισθήματά του και να εκφράζει τις ανησυχίες του.
