Στη σύγχρονη κοινωνία η απιστία όλο και κερδίζει έδαφος.
Οι έρευνες για το θέμα είναι πραγματικά αμέτρητες και τα δεδομένα υποστηρίζουν πως πλέον σχεδόν 1 στους 2 άνδρες και 1 στις 3 γυναίκες θα εμπλακούν σε εξωσυζυγική σχέση.
Υπάρχουν και μελέτες που ανεβάζουν τα ποσοστά ακόμα παραπάνω. Και όμως, δεν καταλήγουν όλοι αυτοί οι γάμοι σε διαζύγιο… Συχνά μιλάμε για την απιστία ως ένα από τα μεγαλύτερα δεινά που μπορούν να συμβούν στη σχέση δύο ανθρώπων. Ο πόνος, η ταπείνωση, η απώλεια της εμπιστοσύνης και της αποκλειστικότητας της δυαδικής σχέσης, το κόστος στα παιδιά… Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις αρνητικές συνέπειες, το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο η απιστία μπορεί να έχει και θετικό αντίκτυπο σε μια σχέση;
Η αλήθεια είναι πως ναι, για κάποια ζευγάρια, η απιστία αποτελεί μια μεταμορφωτική εμπειρία και καταλύτη για ανανέωση και αλλαγή! Μπορεί να δώσει στους συντρόφους το κίνητρο να εξετάσουν τα βαθύτερα προβλήματα της σχέσης τους και να υποχρεωθούν, μέσα από τη αποκάλυψη μιας άλλης σχέσης, να σταματήσουν να κρύβουν τα δικά τους θέματα κάτω από το χαλί. Συχνά η απιστία χαρακτηρίζεται ως το κουτάλι που ανακατεύει τη κατσαρόλα που λέγεται σχέση και φέρνει στην επιφάνεια πράγματα που έμειναν στο πάτο. Όταν οι σύντροφοι έρχονται αντιμέτωποι με την απιστία, υποχρεώνονται να επανεξετάσουν τη σχέση τους.
Συχνά αυτή η ανανέωση έρχεται μέσα από τη συνειδητοποίηση ότι χάνεις τον άνθρωπό σου! Και αυτό ισχύει τόσο για τον απατημένο όσο και τον άπιστο. Οι έρευνες σχετικά με το θέμα αλλά και η κλινική εμπειρία δείχνουν ότι η σκουριασμένη σχέση αναγκάζεται να βγει από τη χειμερία νάρκη προκειμένου να επιβιώσει. Ο απατημένος σύντροφος αποχτά δύναμη, έχει τη δυνατότητα να συγχωρέσει ή όχι, και συχνά μέσα στο θυμό του γίνεται πιο διεκδικητικός και κατηγορηματικός ως προς τις αποφάσεις του. Από την άλλη υποχρεώνεται (αν έχει την ψυχική ωριμότητα), να ανοίξει τα μάτια και τα αυτιά του απέναντι σε αυτό που συμβαίνει, απέναντι στον άλλον άνθρωπο που τον πρόδωσε.
Και ο ίδιος ο άπιστος, όμως, συχνά βγαίνει μέσα από τη εμπειρία της απιστίας με επίγνωση πια των συμπεριφορών που μπορεί να αποτέλεσαν προβληματικά μοτίβα στη σχέση και διατίθεται να εξετάσει άλλες τεχνικές για τη βελτίωση της επικοινωνίας, συμπεριφορές που ενισχύουν την ικανότητά του να εκφράζεται σωστά. Γίνεται πιο υπεύθυνος και δίνει μεγαλύτερη αξία στο σύντροφό του. Η αποκάλυψη και ο κίνδυνος να χάσει το/τη σύντροφό του, είναι πολύ πιθανόν να του προσφέρουν μια διαφορετική οπτική, την εικόνα του συντρόφου πέρα από τα προβλήματα, την εικόνα που τελικά έχει σημασία.
Επομένως για κάποια ζευγάρια η εμπειρία της απιστίας μπορεί τελικά να σώσει τη σχέση αντί να τη διαλύσει. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν προτείνεται η απιστία ως μέσο επίλυσης προβλημάτων. Αντιλαμβανόμαστε όμως πως μπορεί, όταν προκύψει, να λειτουργήσει θετικά στο ζευγάρι που επιλέγει να αναλάβει τις ευθύνες του και να επαναπροσδιοριστεί…
Δρ. Θάνος Ε. Ασκητής Νευρολόγος