Οι φίλες μας παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Μαζί μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε. Είναι οι πρώτες που θα πάρουμε τηλέφωνο μόλις μας συμβεί κάτι ευχάριστο και είναι εκεί στη πρώτη μας αναποδιά. Έτοιμες να μας παρηγορήσουν, να χαρούν με τη χαρά μας και να μας πουν την αλήθεια για το καλό μας. Παρόλα αυτά με το πέρασμα του χρόνου η φιλία κλονίζεται και δοκιμάζεται. Γιατί όμως χανόμαστε από τις φίλες μας;
Μεγαλώνουμε, παντρευόμαστε, κάνουμε παιδιά ή μετακομίζουμε σε άλλη χώρα, καθώς περνάνε τα χρόνια πολλοί είναι οι λόγοι που αλλάζουν τη δυναμική ανάμεσα σε εμάς και τους φίλους μας. Όσο μεγαλώνουμε όχι μόνο δυσκολευόμαστε να κρατήσουμε τις φιλίες που ήδη έχουμε αλλά και να κάνουμε καινούριες. Πιάνουμε τον εαυτό μας να πίνουμε καφέ για μία ώρα την Κυριακή μετά από χιλιάδες αναβολές και αναποδιές και τελικά να μιλάμε για άσχετα θέματα. Κοιτάμε τους φίλους μας στα μάτια, θέλουμε να τους πούμε όλα αυτά που έχουμε στο μυαλό μας και μας βασανίζουν αλλά δεν βγαίνει λέξη. Ο χρόνος έχει μπει πια ανάμεσά μας. Ροκανίζουμε την ώρα με άσχετα θέματα όπως κάνουμε όταν πρωτογνωρίζουμε κάποιον.
Δημιουργούμε εικονικές φιλίες. Πλέον έχουμε μόνο διαδικτυακούς φίλους. Εάν κοιτάξει κάποιος το profile μας στο facebook θα δει να έχουμε 300 και 500 φίλους, όμως στην πραγματικότητα πόσους έχουμε; Ανεβάζουμε μία φωτογραφία, ανανεώνουμε το status και απαντάμε σε μερικά σχόλια. Υπάρχει μία διάδραση σ αλλά συμβαίνει σε μία ψηφιακή πραγματικότητα.
Υπάρχει μία συνεχής εξέλιξη. Καθώς μεγαλώνουμε τα πράγματα αλλάζουν. Αποκτάμε νέα ενδιαφέροντα, αναλαμβάνουμε νέες υποχρεώσεις. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χανόμαστε από τις παλιές μας φίλες και να αποκτάμε καινούριες φιλίες.
Δεν έχουμε πλέον χρόνο. Είμαστε όλη μέρα στο γραφείο και όταν φεύγουμε πρέπει να ανταποκριθούμε σε άλλες υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να μη μας μένει καθόλου χρόνος για τις φίλες μας. Όμως όπως όλες οι σχέσεις έτσι και η φιλία χρειάζεται φροντίδα, διαφορετικά ξεφτίζει με το πέρασμα του χρόνου.
