Η δεύτερή σου οικογένεια αρχίζει να χτίζεται από πολύ νεαρή ηλικία. Εκείνο το παιδάκι που παίζατε από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου είναι ο πρώτος σου φίλος κι η αρχή μίας ομάδας ανθρώπων που θα σε συντροφεύουν σαν οικογένεια. Μια οικογένεια που εσύ αποφασίζεις να δημιουργήσεις, διαλέγοντας προσεχτικά τα μέλη της.
Φίλοι απ’ το σχολείο, απ’ το πανεπιστήμιο, απ’ το μπαλέτο, απ’ το ποδόσφαιρο, φίλοι απ’ τον στρατό, φίλοι απ’ τη δουλειά. Κάποιοι μένουν, αξίζοντας την αγάπη σου και την προσοχή σου, κάποιοι φεύγουν στην πορεία γιατί οι κύκλοι των σχέσεων δεν είναι όλοι οι ίδιοι. Κι εσύ προχωράς κι η ζωή συνεχίζεται…
Τι συμβαίνει, όμως, όταν οι συνθήκες σας αναγκάζουν να ζήσετε μακριά; Φιλίες που δημιουργήθηκαν στο πανεπιστήμιο απομακρύνονται, γιατί πρέπει να επιστρέψει ο καθένας στη βάση του. Φιλίες πολλών χρόνων ξεθωριάζουν, επειδή κάποιος φεύγει για δουλειά στο εξωτερικό ή παντρεύεται σε μια άλλη πόλη πολλά χιλιόμετρα μακριά, ακόμα και ναυτικά μίλια. Πλέον η καθημερινότητά σας δεν είναι κοινή, ο εβδομαδιαίος καφές δεν είναι εφικτός κι η σαββατιάτικη έξοδος δε σας βρίσκει παρέα. Χάνονται αυτές οι φιλίες; Κι αν όχι, πόσο δυνατές μπορούν να παραμείνουν;
Το αισιόδοξο είναι ότι πλέον υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μερικά χρόνια πριν έπρεπε να γράψεις ένα γράμμα, να το ταχυδρομήσεις και να περιμένεις πολύ καιρό μέχρι να φτάσει στον παραλήπτη, μετά να βρει εκείνος χρόνο να σου απαντήσει και να ταξιδέψει το γράμμα του σε ‘σένα. Μια οδύσσεια, δηλαδή! Άσε που μέχρι να παραλάβεις το γράμμα τα νέα ήταν ήδη παλιά.
Τώρα τα πράγματα είναι πιο απλά. Σεργιανίζετε στα προφίλ σας, βλέπετε εικόνες απ’ τις ζωές σας κι είναι σαν να είστε παρόντες σε ό,τι συμβαίνει. Η καλημέρα που θα ποστάρει ο άλλος καθώς περπατάει για τη δουλειά είναι ο συνδετικός κρίκος για να σε συμπεριλάβει στην καθημερινότητά του. Κοιτάς φωτογραφίες από εξόδους, χαζεύεις στιγμιότυπα από διακοπές. Μαθαίνεις για άτομα που εσύ ίσως δε γνωρίζεις προσωπικά, αλλά αποτελούν μέρος της ζωής του άλλου κι αισθάνεσαι σαν να τους ξέρεις κι εκείνους. Χαίρεσαι με τη χαρά του, απολαμβάνεις να βλέπεις τις επιτυχίες του κι όλα όσα ονειρεύτηκε να γίνονται πραγματικότητα. Μπορεί να ‘στε μακριά, αλλά η κλωστή που σας δένει εξακολουθεί να είναι το ίδιο δυνατή. Διατηρείται η επαφή ανάμεσά σας και δεν αφήνεται η φιλία να ξεχαστεί. Ακόμα και στα δύσκολα.
Πόσες φορές στείλατε μήνυμα «Ρε ‘συ, καλά είσαι; Είδα το στάτους σου κι ανησύχησα.»; Ο λογαριασμός ενός ατόμου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αποκαλύψει τα ευχάριστα αλλά και τα ζόρια που περνάει κάποιος κι εσείς ξέρετε καλά ο ένας τον άλλον. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις πότε ο φίλος σου είναι στεναχωρημένος, πότε είναι θυμωμένος ή απογοητευμένος.
Μπορεί να μην είσαι εκεί σωματικά, αλλά η δυνατότητα που σου προσφέρεται μέσω των κοινωνικών δικτύων είναι σημαντική. Οι φιλίες διατηρούνται με εκείνο το μήνυμα ή με εκείνη τη μεταμεσονύχτια κουβέντα που θα κάνετε κι ας έχετε να ιδωθείτε χρόνια. Δε χρειάζεται η καθημερινή επαφή για να θυμάσαι ότι ο φίλος σου είναι εκεί, η αγάπη δεν απαιτεί υπενθυμίσεις. Αρκεί μια πρώτη κουβέντα για να νιώσετε όπως πριν κι όλα να γίνουν όπως παλιά. Μοιράζεστε σκέψεις και συναισθήματα, προβλήματα κι όνειρα, ακριβώς όπως κάνατε πάντα. Οι παράλληλες ζωές κι η διαφορετική καθημερινότητα αδυνατούν να αλλοιώσουν κάτι τόσο όμορφο όσο μια αληθινή φιλία.
Καμιά φορά σκέφτεσαι τι θα συμβεί αν αλλάξεις εσύ ή ο φίλος σου. Ας πούμε ζεις στο Βερολίνο και τρέχεις να προλάβεις τις προθεσμίες του αφεντικού, ο άλλος ζει στο Ντουμπάι και παλεύει με γραπτά φοιτητών κι εξετάσεις. Υπάρχει περίπτωση να μετατραπεί σε κάτι που δεν αναγνωρίζεις καν ή σε κάτι που δε σου ταιριάζει; Αλλάζουν οι άνθρωποι με τον καιρό ή με τις συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες ζουν; Υπάρχει η πιθανότητα να γίνετε δύο ξένοι και να μη σας συνδέει τίποτα πια, παρά μόνο οι κοινές αναμνήσεις απ’ τη φοιτητική ζωή ή εκείνες οι φιλοσοφημένες συζητήσεις στο καψιμί;
Όσο κι αν οι ζωές μας αλλάξουν, η διαφορετική καθημερινότητα δε σημαίνει ότι μπορεί να μας μεταβάλει ως ανθρώπους. Μπορεί ο χαρακτήρας του καθενός να τροποποιείται με τα χρόνια, αλλά η βάση της προσωπικότητας συνήθως παραμένει η ίδια. Ένας καλοσυνάτος φίλος με γενναιοδωρία και κατανόηση, ένας άνθρωπος που ξέρει να νοιάζεται, όσο κι αν η ζωή απαιτήσει ν’ αλλάξει ή να σκληρύνει, πάντα θα παραμένει εκείνος που γνώρισες.
Ο φίλος είναι φίλος και θα ‘ναι εκεί για ‘σένα όταν τον χρειάζεσαι, όπως κι εσύ για εκείνον.
Συντάκτης: Μαριάννα Φλώρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή: pillowfights.gr
