Η Ελένη Τσιτλακίδου από τον Πόντο ήρθε στα 17 της στην Ελλάδα και απέκτησε τρία παιδιά. Η ζωή της ανατράπηκε πριν από 10 χρόνια λόγω του ατυχήματος του γιου της και τώρα έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά σε εκείνον. Η ίδια όμως, νιώθει ότι αφοσιώθηκε στον Κώστα και αδίκησε τα άλλα δυο παιδιά της και το «τέταρτο παιδί» της όπως αποκαλεί την ανιψιά της.
Μιλώντας αρχικά για το τραγικό ατύχημα του γιου της αποκάλυψε: «Το παιδί μου έφυγε με ένα αυτόματο μηχανάκι να πάει για λίγο σε έναν φίλο. Ο αδελφός μου με φώναξε και “είπα τι έγινε με τον Κώστα μου”. Δεν ξέρω πως έφθασα στο σημείο και βρήκα το παιδί κάτω. Μιλούσε ο γιος μου όταν πήγα εκεί. Τον μεταφέραμε στο νοσοκομείο και δυο μέρες μετά άρχισε ο Γολγοθάς του παιδιού μου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Όπως αποκάλυψε κάποιος παραβίασε τη διπλή διαχωριστική γραμμή, μπήκε στην αντίθετη λωρίδα και τον χτύπησε στο πρόσωπο. Το παιδί για δυο μέρες μιλούσε, αλλά δεν θυμόταν το περιστατικό. Είχε σπάσει τα δυο ισχία, τα γόνατα και είχε κατάγματα. Έπαθε πνευμονικό οίδημα και τα τελευταία δέκα χρόνια δεν έχει καταφέρει να περπατήσει. Μάλιστα, οι γιατροί της είχαν πει αρχικά πως το παιδί της δεν θα ζήσει.
«Ήξερα τη δύναμη που έχει το παιδί μου. Ήξερα ότι παλεύει ο γιος μου. Δεν τους άκουγα. Άκουγα πάντα την καρδιά μου. Έχω φθάσει στα άκρα για να τον σώσω», είπε και «λύγισε».
Το 2012 απείλησε ότι θα αυτοκτονήσει αν δεν την βοηθήσουν με τον γιο της που για οκτώ μήνες ήταν σε κώμα. Η ανιψιά της η Συμέλα, όμως, ήταν αυτή που κίνησε τα νήματα για να μπει ο γιος της σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Το ότι ζει ο γιος της το οφείλω σε εκείνη. Εκείνη βοήθησε στο να μπει στο στρατιωτικό νοσοκομείο και να σωθεί από τη σηψαιμία.
Το «Γράμμα» της Ελένης είχε ως παραλήπτη την ανιψιά της στην οποία ζήτησε και μια μεγάλη «συγγνώμη» που λόγω της προσήλωσής της στον Κωνσταντίνο δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με τα υπόλοιπά μέλη της οικογένειας.
