Η μάνα – οσιομάρτυρας. Καλοκάγαθη, πολύ ευαίσθητη και ζει στον κόσμο της. Είναι ντελικάτη, την συγχύζουν οι φωνές και οι φασαρίες, είναι μυστικοπαθής, μελαγχολεί για το καημένο το μυρμηγκάκι, συχνά «δεν μπορεί» και «έχει πονοκέφαλο». Είναι ξεχασιάρα, μπορεί να κάψει και το φαγητό, αν έχει απορροφηθεί από κάτι άλλο πιο ευγενές και συγχωρεί τους πάντες και τα πάντα γιατί τα βλέπει όλα από τη χριστιανική τους άποψη.
Είναι απ’ αυτές τις μανάδες που μόνιμα θυσιάζουν τα πάντα στο βωμό της ευτυχίας των υπολοίπων, υποφέρουν, ταλαιπωρούνται και αρέσκονται στο να το επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία προκειμένου να γίνει το δικό τους. Χαίρεται να τους δημιουργεί ένα περιβάλλον ήρεμο και γαλήνιο για να έχουν όσο το δυνατό λιγότερη επαφή με τον κακό κόσμο.
Η φράση – κλειδί είναι: ««Ξέχασέ το, άστο να πάει»»
Μειονεκτήματα: Το παιδί νομίζει ότι όλα στη ζωή είναι γεμάτα χρυσόσκονηκαι δεν έχει αντοχές, όταν έρχεται αντιμέτωπο με την σκληρή πραγματικότητα. Επίσης, η έννοια της ιδιοκτησίας δεν υπάρχει.
Πλεονεκτήματα: Τα παιδιά δεν είναι μνησίκακα και εκδικητικά, δεν ζηλεύουν και μαθαίνουν στην αγάπη και στους πολιτισμένους τρόπους επίλυσης διαφορών.
